"Co można zrobić z dłońmi, kiedy jedyna rzecz, którą pragnęły trzymać, nagle znika, i to w tak okrutny sposób? Jedna dziewczyna, całe życie - znika?"

Jak sugeruje tytuł - powinno być namiętnie... Powinny targać nami potężne uczucia. Niestety mną nie targały żadne uczucia podczas czytania kolejnego tomu tej sławnej i uwielbianej serii - z wyjątkiem nasilającego się rozdrażnienia i znużenia...

Między Luce i Danielem nie iskrzy w dalszym ciągu, mimo że oboje deklarują wieczną, niezniszczalną miłość. Luce zresztą i tak nie dowierza temu uczuciu i gna poprzez swoje wcześniejsze wcielenia w celu naocznego przekonania się, że ta miłość rzeczywiście istnieje, że to nie tylko klątwa ich ze sobą związała tak silnie i na zawsze...

To wszystko mogłoby być ciekawe - razem z Luce wędrujemy przez wiele ciekawych miejsc, takich jak Chiny, starożytny Egipt. Problem w tym, że to wcale ciekawe nie jest - tylko męczące, pełne nielogiczności. Luce gna, Daniel za nią. Kochają się, ale nie wiadomo, z czego to wynika, skąd to uczucie właściwie się wzięło. Ja w każdym razie w ogóle go między nimi nie czułam.

Autorka zupełnie nie poradziła sobie z tą ich miłością. Za mało chemii i pasji, za dużo mdłych westchnień, wyznań i irytujących rozterek. Ich tragedia nie jest poruszająca - jest nudna i żałosna.

Dotarcie do końca tego tomu wymagało ode mnie mnóstwo samozaparcia, ale cóż - ja uparta jestem. I tylko się zastanawiam - czy przeczytanie kolejnej części nie stanie się bardziej bolesne niż wizyta u dentysty... Po przemyśleniu stwierdzam, że wolę borowanie zęba niż następne męczące chwile spędzone na lekturze tej szmirowatej i nudnej serii...

"Co można zrobić z dłońmi, kiedy jedyna rzecz, którą pragnęły trzymać, nagle znika, i to w tak okrutny sposób? Jedna dziewczyna, całe życie - znika?"

Jak sugeruje tytuł - powinno być namiętnie... Powinny targać nami potężne uczucia. Niestety mną nie targały żadne uczucia podczas czytania kolejnego tomu tej sławnej i uwielbianej serii - z wyjątkiem nasilającego się...