Namiętność

Szybko zabrałam się do czytania kolejnej części „Upadłych” Lauren Kate. „Namiętność” wzbudziła u mnie nieco cieplejsze odczucia niż „Udręka”. Ta część już od pierwszych stron wydaje mi się dojrzalsza od poprzedniczki, chociaż tam akcja działa się na terenie wypasionej szkoły dla naprawdę bogatych dzieciaków, więc jak inaczej miałoby wyjść? Autorka miała na tę powieść dobry, interesujący pomysł, który, niestety, spalił na panewce. Luce, denerwująca wielu czytelników (w tym także mnie) już od pierwszych stron „Upadłych”, jest teraz odrobinę mniej irytująca, choć niektóre jej zachowania wykraczają poza skalę wszelkiej głupoty. Długa podróż, którą przebyła w imię miłości do Daniela, nie nauczyła jej zbyt wiele. Co prawda początek zapowiadał się naprawdę obiecująco, ale finalnie ta okazało się to bez większego znaczenia – spoiler alert: Luce upewniła się tylko, że kocha Daniela i to niewyobrażalnie mocno, a ich miłość, choć jest przeklęta, jest jak najbardziej prawdziwa. Tyle. Zapał do pisania był mocno wyczuwalny na początku, w końcu podróże w czasie oraz przestrzeni zawsze są intrygującymi wątkami, jeśli są dobrze poprowadzone. Pomijając drobne błędy logiczne, to miało naprawdę wielki potencjał i nie wiem, dlaczego gdzieś po drodze autorka się zagubiła. Objawiło się to w postaci zagubienia głównej bohaterki. Gdy Luce wyruszała w podróż przez Głosicieli, przyświecał jej konkretny, jasny cel - chciała znaleźć lukę w przekleństwie, którym była dotknięta jej miłość z Danielem. Po drodze gdzieś umknęło jej to szukanie, całość zakończyła się niezwykle dziwacznie w moim mniemaniu. Końcówka w ogóle nie ekscytowała, choć chyba powinna. A sprawy jak zwykle rozwiązały się w tajemniczy, źle opisany sposób, ale szczęśliwie dla Luce. Nuda. Ciekawą postacią był towarzyszący pannie Price gargulec imieniem Bill, którego spotkała podczas podróży w jednym z Głosicieli, ale pod koniec znowu się totalnie zawiodłam. Zakończenie serii wydaje się być nieco bardziej obiecujące i z pewnością po nie sięgnę, choć dalej uważam, że jest to dość średnia seria książek dla nastolatek – wydaje mi się, że im człowiek starszy, tym trudniej mu się czuć w przedstawiony świat oraz postaci. Czyta się ją jednak w ekspresowym tempie, a fakt, że jest napisana lekkim stylem i nie dotyka ciężkich, egzystencjalnych tematów, to idealnie nadaje się na niewymagającą lekturę na kilka wieczorów.

Szybko zabrałam się do czytania kolejnej części „Upadłych” Lauren Kate. „Namiętność” wzbudziła u mnie nieco cieplejsze odczucia niż „Udręka”. Ta część już od pierwszych stron wydaje mi się dojrzalsza od poprzedniczki, chociaż tam akcja działa się na terenie wypasionej szkoły dla naprawdę bogatych dzieciaków, więc jak inaczej miałoby wyjść? Autorka miała na tę powieść dobry,...

To faktycznie najlepsza część, czytając, człowiek ma wrażenie, że zupełnie inna kategoria literatury: Luce przenosi się w różnych czasach, obserwuje swoje poprzednie żywoty, związek z Danielem, w zamyśle ma odkryć odpowiedzi na nurtujące ją pytania i sprawdzić, czy umieranie i ranienie bliskich w imię miłości ma sens. Czy może sama ta miłość nie jest przekleństwem i nie ma nic wspólnego z prawdziwym uczuciem. Czytałam z zapartym tchem, kombinując: że Luce to może naprawdę Lucyfer, jak zaśmiał się któryś z bohaterów w poprzedniej części. Że może ważne były słowa, że po upadku aniołów najgorsza kara jest tęsknota za miłością Boga, do Boga, że może anioły chciały być i czuć jak ludzie. To kombinowanie napędzało tempo czytania. Do końca wierzyłam, że gdzieś ta saga będzie miała większy sens. O mój Boże, jakże się myliłam. Co za shit 🙈 Nie nazwę czasu straconym, bo w sumie same rodzące się pytania podczas czytania były tego warte, ale tam nie ma żadnych odpowiedzi tylko głupia miłostka nie mająca nic wspólnego z prawdziwą miłością. Na tym tomie kończę przygodę, dziękuję, do widzenia.

To faktycznie najlepsza część, czytając, człowiek ma wrażenie, że zupełnie inna kategoria literatury: Luce przenosi się w różnych czasach, obserwuje swoje poprzednie żywoty, związek z Danielem, w zamyśle ma odkryć odpowiedzi na nurtujące ją pytania i sprawdzić, czy umieranie i ranienie bliskich w imię miłości ma sens. Czy może sama ta miłość nie jest przekleństwem i nie ma...

Mimo tego, że nie kupowały mnie pobudki Luce, czekałam na ten tom zwyczajnie z tego powodu, że jestem strasznym narzekaczem jeśli chodzi o podróże w czasie. Owszem, jest wiele podejść do tematu i żadnego się nie udowodni, ponieważ one nie istnieją, ale nadal można ten temat pociągnąć w sposób zarówno ciekawy jak i logiczny - a to niestety nie miało miejsca w tej książce.

Najlepszy tego przykład jest taki, że w pewnym momencie książki Daniel ma takie oświecenie, że przecież widział swoje przyszłe wcielenie w przyszłości, WIĘC ON WIEDZIAŁ, GDZIE ONA SZŁA, MÓGŁ JĄ DOGONIĆ. Ale co? Nie. Zero wyjaśnienia, jakby w ogóle nie przeszło mu przez myśl, że cały czas mógł poszukiwać w swojej głowie takich wspomnień. I okej, on ma za sobą tysiąclecia i nie każde wspomnienie będzie tak żywe, ALE NO RACZEJ NIE ZAPOMNIAŁBY TAK ŁATWO, ZWŁASZCZA, ŻE TO NIE DZIAŁO SIĘ RAZ.

Luce też w sumie nie była lepsza, podchodząc do tematu w ten sposób, że chce wiedzieć, czemu poprzednie jej wcielenia się kochały w Danielu i co ciągnęło jego do niej… EE NO MOŻE TA KLĄTWA, KTÓRA SPRAWIAŁA, ŻE CIĄGLE UMIERAŁAŚ I SIĘ ODRADZAŁAŚ? Sama przecież doświadczyła tego w Upadłych (Tom 1),że była przekonana, że go znała i go do niej ciągnęło, choć był dla niej Mr Cham i Buc w jednym. O jakiej więc dobrowolnej miłości można tutaj mówić? - i żeby nie było, sama o tym myślała, ale przez mega krótką chwilę. Przez większość czasu wierzyła, że to takie niesamowite, że on ją kocha, niezależnie od tego, jak zmienia się jej wygląd czy charakter BO ON KOCHA JEJ DUSZĘ. Jakby… to takie ultimate wet dream nastolatek.

Jeśli chodzi o same podróże w czasie to coś tam wspominali, że gdyby coś się mega zmieniło i sprawiło, że ona by się mocno zmieniła, to nawet by tego nie poczuła, bo to by się po prostu stało. I okej jak dla mnie, że nie jest jak w efekcie “Efekt motyla” - to, że cofniesz się w przeszłość na chwilę i np. zrobisz sobie ranę w ręku nie znaczy, że nagle się to pojawi, bo powinieneś z tym dorastać i nikogo nie powinna obecność tego śladu zaskoczyć. Nie mniej jednak… Jak coś w przeszłości, co nawet nie jest jej życiem, i czego w ogóle nie może pamiętać, miałoby jakoś na nią wpłynąć? Chyba, że chodziło im o to, że zobaczenie np. jej życia podczas drugiej wojny światowej na nią wpłynie, jako na Lucindę Price… ALE TO PRZECIEŻ OCZYWISTE. WSZYSTKO CZEGO DOŚWIADCZAMY NAS KSZTAŁTUJE!

Mamy też motyw Daniela, który, choć nie odradza się tak jak Luce w innych krajach, jakimś cudem zmienia swój wygląd - i to nie tylko włosy czy skóra, o nie. Było bardzo dokładnie wspomniane, że zmienia się nawet struktura jego twarzy... Ale bohaterka nie zadaje o to pytań, a autorka nie raczy wyjaśnić. No fajnie.

Zakończenie zaś jest totalnym zawodem. To, że Daniel nie pamięta, jak sam im pomógł (choć próbują to wyjaśnić na początku następnego tomu, ALE bez tej wiedzy brzmi to debilnie),że Tron zgodził się z Lucyferem na taką a nie inną karę (zajebisty pokaz miłosierdzia itd),że część aniołów była wywoływana do wypowiedzenia się po jednej ze stron, a pozostali zostali strąceni, bo, uwaga, NIE PODJĘLI DECYZJI WYSTARCZAJĄCO SZYBKO... Absolutnie sram i przewalam się ze śmiechu. Albo to, że część aniołów stała się wygnańcami przez brak wyboru, a część, jak np jeden z naszej głównej grupy, został demonem BO TO TRON WYCZYTAŁ Z JEGO SERCA. A z innych też się nie dało w takim razie? Bo oni tak samo jak on mówili, że nie chcą wojny ani być po żadnej ze stron - ale nie, oni nie są w main cast'cie, więc kij im między oczy.

W ogóle cały ten plan naszego głównego złola... Od początku był dla mnie bez sensu, a to, co zrobił na koniec, wydawało się jeszcze bardziej byle jakie - jakby autorka chciała zrobić konkretną akcję, bez stworzenia otoczki, która by logicznie i ciekawie pozwoliła na jej zbudowanie.

Krótko więc mówiąc - bardzo duży zawód na tym tomie.

P.S. Przeszłość Cama też wydaje się tak jakoś... Zbyt szybko rozwiązana. Zero rozmowy, zero nic, nagle OK NIE ZGADZASZ SIĘ? WSZYSCY MIELI RACJĘ I PUJĘ CI W RYJ. Ten rozdział samodzielnie sprawił, że zniechęciłam się do czytania tomu związanego z tym bohaterem.

Mimo tego, że nie kupowały mnie pobudki Luce, czekałam na ten tom zwyczajnie z tego powodu, że jestem strasznym narzekaczem jeśli chodzi o podróże w czasie. Owszem, jest wiele podejść do tematu i żadnego się nie udowodni, ponieważ one nie istnieją, ale nadal można ten temat pociągnąć w sposób zarówno ciekawy jak i logiczny - a to niestety nie miało miejsca w tej...

W książce jest przedstawiona podróż Lucy przez glosicieli do różnych z jej wcieleń. Dzięki tu zaczyna rozumieć, że nie jest tylko Lucy, która musi kochać Daniela.
Postać Bila złoto zwłaszcza w kolejnej części❤️

W książce jest przedstawiona podróż Lucy przez glosicieli do różnych z jej wcieleń. Dzięki tu zaczyna rozumieć, że nie jest tylko Lucy, która musi kochać Daniela.
Postać Bila złoto zwłaszcza w kolejnej części❤️

Akcja lepsza jak w części 2. Fajne jest przeżywanie żywotów głównej bohaterki. Namiętność nie jest tutaj dosłowna.

Akcja lepsza jak w części 2. Fajne jest przeżywanie żywotów głównej bohaterki. Namiętność nie jest tutaj dosłowna.

Myślę, że jest to jak na razie najlepsza część z serii. Luce podróżuje przez różne strefy czasowe, by poznać istotę miłości z Danielem, poznajemy wiele ważnych momentów i wydarzeń, które ich ukształtowały.

Myślę, że jest to jak na razie najlepsza część z serii. Luce podróżuje przez różne strefy czasowe, by poznać istotę miłości z Danielem, poznajemy wiele ważnych momentów i wydarzeń, które ich ukształtowały.

Trzecia część lepsza niż dwa pierwsze tomy razem wzięte. W końcu Luce bierze się w garść i zaczyna samodzielnie podejmować decyzje. jJej podróż przez epoki pokazuje nie tylko historię miłości jej i Daniela, ale jest też okazją do zrozumienia całości ich historii. Akcja toczy się wartko, dramatyzm miłości Luce i Daniela powoduje co rusz kołatanie serca podczas lektury, aż do zakończenia zahaczającego wręcz o tematykę mitologiczną i religijną.

Trzecia część lepsza niż dwa pierwsze tomy razem wzięte. W końcu Luce bierze się w garść i zaczyna samodzielnie podejmować decyzje. jJej podróż przez epoki pokazuje nie tylko historię miłości jej i Daniela, ale jest też okazją do zrozumienia całości ich historii. Akcja toczy się wartko, dramatyzm miłości Luce i Daniela powoduje co rusz kołatanie serca podczas lektury, aż do...

W porównaniu do poprzedniej części, "Namiętność" jest o wiele ciekawsza. Sam temat podróży w historii bardzo mi się spodobał i merytorycznie także był w porządku. Niestety, motywy Lucy były tak poplątane, że kompletnie nie rozumiałam co ona w końcu chce zrobić z sobą i ze swoją przeszłością. Stała się jeszcze bardziej irytująca - poza Danielem nie istnieje dla niej nic, a nadal uważam, że ich wątek miłosny jest jednym z najsłabszych ogniw tej serii. Szkoda też, że bohaterów drugoplanowych było tak niewiele. Jednak pomimo irracjonalnych zachowań, główna bohaterka miała swoje dobre momenty. Poza tym chętnie zobaczę, jak Autorka wybrnie z zakończeniem w następnej części.

W porównaniu do poprzedniej części, "Namiętność" jest o wiele ciekawsza. Sam temat podróży w historii bardzo mi się spodobał i merytorycznie także był w porządku. Niestety, motywy Lucy były tak poplątane, że kompletnie nie rozumiałam co ona w końcu chce zrobić z sobą i ze swoją przeszłością. Stała się jeszcze bardziej irytująca - poza Danielem nie istnieje dla niej nic, a...

Lekkie odbicie od niespodziewanie słabszej drugiej części serii.
Przyjemnie było zagłębić się w podróże w czasie, widząc krótko opisywane wybrane wcielenia Luce.
Naprawdę ciekawy pomysł na wyjaśnienie przyczyn, treści oraz rozwiązania przekleństwa ich wspólnej miłości. Można by rzec, że nastąpiło w jakiś sposób szczęśliwe zakończenie.
Ale nie nie, autorka pragnęła dorzucić coś więcej od siebie.
Walka przenosi się z płaszczyzny namiętności w stronę obrony uniesienia i upadku aniołów.
Szkoda tylko, że od początku było wiadomym kim jest tajemniczy Bill - trochę to ukradło z poczucia zaskoczenia.
Mimo to fabuła nie jest zła - najważniejsze, że wątek główny, czyli romantyczny wciąż nie jest infantylny ani męczący. Wiadomo - pojawiła się zmiana z nieśmiałych pocałunków i westchnień ku narastającemu pożądaniu: fizycznemu oraz psychicznemu.
Ciekaw jestem jak zakończy się ta wciąż przyjemna dla mnie przygoda.

Lekkie odbicie od niespodziewanie słabszej drugiej części serii.
Przyjemnie było zagłębić się w podróże w czasie, widząc krótko opisywane wybrane wcielenia Luce.
Naprawdę ciekawy pomysł na wyjaśnienie przyczyn, treści oraz rozwiązania przekleństwa ich wspólnej miłości. Można by rzec, że nastąpiło w jakiś sposób szczęśliwe zakończenie.
Ale nie nie, autorka pragnęła dorzucić...

Przyznam szczerze, że do tej części podeszłam po dość dłuższej przerwie od czytania poprzednich i z początku obawiałam się, że mimo iż historię Luce i Daniela pokochałam od pierwszych stron, w tym tomie nie sprawi na mnie tak wielkiego wrażenia.
Jak bardzo się myliłam.... To była jak podroż w czasie i gdy uczucia rosły miedzy naszymi bohaterami z każdą stroną tak moje oddanie dla całej serii stawało się coraz większe. Ostatecznie całość sprawiła że moje serce na nowo zabiło dla tej historii i już nie mogę się doczekać gdy w ręce wpadnie mi kolejna część.

Przyznam szczerze, że do tej części podeszłam po dość dłuższej przerwie od czytania poprzednich i z początku obawiałam się, że mimo iż historię Luce i Daniela pokochałam od pierwszych stron, w tym tomie nie sprawi na mnie tak wielkiego wrażenia.
Jak bardzo się myliłam.... To była jak podroż w czasie i gdy uczucia rosły miedzy naszymi bohaterami z każdą stroną tak moje...