Świetna bo zróżnicowana. I nie chodzi o jakość poszczególnych tekstów, ale o typy ludzkie jakie zostały tu przedstawione. Zwykło się wydawać, że rosyjska opozycji musi być na wskroś liberalna, bo z o takiej raczej się słyszy. Autor przełamuje ten stereotyp i zabiera nas w głąb rosyjskiej polityki, ale nie tej z pierwszych stron gazet, cynicznej i na wskroś skorumpowanej, ale tej co chciał by mieć wpływ na Rosję, ale mieć jej nie może (przynajmniej w dającej się przewidzieć przyszłości). Są opisane i życia liberałów i życia narodowych bolszewików. Ci ostatni byli dla mnie niesamowitym odkryciem, do tej pory nie do końca sobie uświadamiałem, że może istnieć osobnik łączący w sobie te dwie cechy. A jednak. Interesujące było to jak autor prezentował te biogramy ludzkie, a już w szczególności to co kształtowało w opozycjonistach to dlaczego nimi się stali. Kapitalnie wyłuskiwał te części ludzkich życiorysów. Polecam.

Świetna bo zróżnicowana. I nie chodzi o jakość poszczególnych tekstów, ale o typy ludzkie jakie zostały tu przedstawione. Zwykło się wydawać, że rosyjska opozycji musi być na wskroś liberalna, bo z o takiej raczej się słyszy. Autor przełamuje ten stereotyp i zabiera nas w głąb rosyjskiej polityki, ale nie tej z pierwszych stron gazet, cynicznej i na wskroś skorumpowanej,...

Książka opowiada o sytuacji opozycji i ludzi nie zgadzających się z polityką Kremla.
Putin, to osoba nie dążąca do dialogu ze swoimi rywalami politycznymi.
Zastraszanie, szykany, pobicia, a nawet i zabójstwa polityczne, to sposób na uciszenie niezadowolonych.

Książka opowiada o sytuacji opozycji i ludzi nie zgadzających się z polityką Kremla.
Putin, to osoba nie dążąca do dialogu ze swoimi rywalami politycznymi.
Zastraszanie, szykany, pobicia, a nawet i zabójstwa polityczne, to sposób na uciszenie niezadowolonych.

Wybitna książka o rosyjskich dysydentach, walczących przeciwko Putinowi. Jest to zbór reportaży, poświęconych dwunastu najważniejszym opozycyjnym politykom. Z nich wyłania się obraz Rosji zastraszonej, zagonionej do rogu i przygniecionej rządowym terrorem. Działacze opozycji są szykanowani, aresztowani, zastraszani a nawet mordowani. Co gorsza, od 2009 r., kiedy autor ją napisał, wszystko tylko się pogorszyło. Dla mnie najbardziej pouczającym fragmentem był jednak ten, gdzie młody działacz partii "Jabłoko" wyjeżdża na prowincję, gdzie starego dziadka i babkę polityka nie interesuje, i nawet nie obchodzi ich, kto jest prezydentem (!). Myślę, że stąd bierze się słabość ruchu opozycyjnego w Rosji.
"Dwanaścioro niepokornych" jak najbardziej polecam.

Wybitna książka o rosyjskich dysydentach, walczących przeciwko Putinowi. Jest to zbór reportaży, poświęconych dwunastu najważniejszym opozycyjnym politykom. Z nich wyłania się obraz Rosji zastraszonej, zagonionej do rogu i przygniecionej rządowym terrorem. Działacze opozycji są szykanowani, aresztowani, zastraszani a nawet mordowani. Co gorsza, od 2009 r., kiedy autor ją...

Pierwszy tekst sugeruje, że będzie zabawnie, z przymrużeniem oka, bo Walerij z dystansem podchodzi do sytuacji, w której się znalazł. Ale nic z tego, bo kolejne rozdziały już takie zabawne nie są. Szczególnie w pamięć wbiły mi się dwa teksty o ataku na szkołę w Biesłanie. Teksty, które nigdzie indziej nie mogłyby się ukazać, tylko w tej książce.

Poruszająca jest też opowieść o pewnym opozycyjnym działaczu, który wybiera się w głąb kraju, żeby poznać rodaków, zrozumieć, dlaczego znowu wygrał ten sam. Z typowego dla Rosji powodu (czyli "bo tak") trafia na środek szczerego pola, po horyzont usłanego śniegiem. Już tracił nadzieję, kiedy pojawił się staruszek, jadący saniami, ubrany ekstremalnie ciepło. Wszystko wygląda tak, jak na dalekiej rosyjskiej wsi ponad 100 lat temu. Dziadek wita tajemniczego przybysza krótko " Na chuj tak zapieprzasz?".

Reszty Wam nie opiszę. Sami przeczytajcie, bo warto! To brdzo dobry zbiór reportaży o rosyjskiej opozycji... ale nie tylko. Pod płaszczykiem przeciwników Putina, prócz przerażającego na swój sposób obrazu rosyjskiej rzeczywistości, kryją się historie zastraszonych, śledzonych obywateli. Każdy rozdział to osobna historia, osobna "niesprawiedliwość". Czytając teksty Paniuszkina przychodziły mi na myśl reportaże Anny Politkowskiej, czy Krystyny Kurczab-Redlich. To Rosja "rozwalona" od wewnątrz, przez dziennikarza, który jest jej mieszkańcem obywatelem.

Pierwszy tekst sugeruje, że będzie zabawnie, z przymrużeniem oka, bo Walerij z dystansem podchodzi do sytuacji, w której się znalazł. Ale nic z tego, bo kolejne rozdziały już takie zabawne nie są. Szczególnie w pamięć wbiły mi się dwa teksty o ataku na szkołę w Biesłanie. Teksty, które nigdzie indziej nie mogłyby się ukazać, tylko w tej książce.

Poruszająca jest też...

Paniuszkin przedstawia część rosyjskich opozycjonistów różniących się od siebie dążących jednak do wspólnego celu. Autor posiada lekkość pióra, potrafiąc z poczuciem humoru ukazać sprawy najwyższej wagi.

Paniuszkin przedstawia część rosyjskich opozycjonistów różniących się od siebie dążących jednak do wspólnego celu. Autor posiada lekkość pióra, potrafiąc z poczuciem humoru ukazać sprawy najwyższej wagi.

Bardzo dobry opis współczesnej rosyjskiej opozycji z różnych stron, od liberalnych demokratów po narodowych bolszewików. Jednakże tłumaczenie trochę kuleje.

Bardzo dobry opis współczesnej rosyjskiej opozycji z różnych stron, od liberalnych demokratów po narodowych bolszewików. Jednakże tłumaczenie trochę kuleje.