Bardzo dawno już nie czytałam beletrystyki. Miałam problem z wciągnięciem się w temat. Czytałam więc wszystko co nie jest literaturą piekną.Gdy trafiłam na "Motyla" coś się we mnie przełamało. Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony i bardzo szybko znalazłam się na jej ostatniej stronie. To było jak chwila. Ale chwila pełna wzruszeń, przemyśleń, poruszająca wyobraźnię. A wszystko to w treści pozbawionej tkliwości, zbędnego romantyzmu czy taniej podpuchy do wzruszeń. Pięknie napisana historia kobiety, która w wieku 50 lat dowiaduje się, że jest chora na Alzheimera.Treść taka skromna w opisach a tak głęboka że trudno pozostać obojętnym. Jedna z tych, które zostaną we mnie na długo. Pod wpływem tej opowieści trochę inaczej zaczęłam patrzeć na pewne sprawy związane z naszą codziennością. Polecam wszystkim!!! I tym którzy nie znają tej choroby i tym , którzy dobrze wiedzą co to znaczy borykać się z tą okrutną chorobą.

Bardzo dawno już nie czytałam beletrystyki. Miałam problem z wciągnięciem się w temat. Czytałam więc wszystko co nie jest literaturą piekną.Gdy trafiłam na "Motyla" coś się we mnie przełamało. Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony i bardzo szybko znalazłam się na jej ostatniej stronie. To było jak chwila. Ale chwila pełna wzruszeń, przemyśleń, poruszająca wyobraźnię. A...