Obrazek obyczajowy z 1900r.: w węgierskiej rodzinie (rodzice i dorosła córka) w której nic się od lat nie dzieje, córka wyjeżdża na tydzień do wujostwa. Ta mała rewolucja sprawia, że członkowie rodziny muszą wrócić do życia; widzą wtedy nędzę swej dotychczasowej egzystencji. Przy okazji dostajemy zjadliwy obraz węgierskiej prowincji. Mało tam akcji, ale to znakomita, wciągająca proza.

Książka opowiada prostą historię, dziejącą się w 1900r, oto węgierska rodzina na prowincji: rodzice i dorosła córka prowadzą usystematyzowane, nudne i powtarzalne życie. Na przykład, gdy córka spóźnia się parę minut na kolację, która jest jak zawsze o 20, urasta to do rangi wydarzenia, o którym pamięta się przez lata. To ludzie którzy świadomie odgrodzili się od świata i grzebią się za życia, oto ojciec: „W ostatnich latach zajmował się właściwie tylko przygotowaniem do śmierci”. I oto w tym zatęchłym światku dochodzi do rewolucja: córka, brzydka stara panna, która nigdy nie opuszczała rodziców na dłużej niż półtora dnia, wyjeżdża na tydzień do wujostwa!

Dla całej rodziny jest to nowe, świeże, doświadczenie, muszą wrócić do świata zewnętrznego, skonfrontować się ze swoim życiem, stanąć twarzą w twarz z okrutną prawdą o jałowości dotychczasowej egzystencji. Oto niby się bardzo kochają, a kompletnie nie rozumieją, nie są ze sobą szczerzy, niszczą ich sekrety i kłamstwa. A potem córka wraca i wszystko jest znów jak po staremu, powrót do stęchlizny, samotnego celebrowania własnego nieszczęścia i czekania na śmierć.

Przy okazji mamy wspaniale opisane życie na prowincji węgierskiej na przełomie wieków XIX i XX. Nuda, pijaństwo, tanie romanse, operetka, obżarstwo: „Kolacja była jak się patrzy, węgierska, z kurczęciem w potrawce, kluskami z serem, makaronem z makiem i orzechami, cuchnącym, spleśniałym serem”.

Zdawałoby się, że to wszystko tak przewidywalne i banalne, również będzie nudzić w lekturze, ale nie, czyta się to z wielką ciekawością, no cóż to właściwość wielkiej prozy, o wszystkim może mówić tak, że nie można się oderwać. Wspaniały na przykład jest opis jak to ojciec rodziny wraca do życia towarzyskiego i rozkoszuje się gulaszem, cygarem, czy szklanicą piwa.

Znakomita literatura.

Obrazek obyczajowy z 1900r.: w węgierskiej rodzinie (rodzice i dorosła córka) w której nic się od lat nie dzieje, córka wyjeżdża na tydzień do wujostwa. Ta mała rewolucja sprawia, że członkowie rodziny muszą wrócić do życia; widzą wtedy nędzę swej dotychczasowej egzystencji. Przy okazji dostajemy zjadliwy obraz węgierskiej prowincji. Mało tam akcji, ale to znakomita,...