Jest to książka zdecydowanie bardziej "poniekąd" niż "kucharska".

Owszem, mamy tu indeks potraw, a nawet jakieś przepisy, ale sprowadzają się one do przygotowania produktów i wrzucenia ich do garnka, piekarnika lub na patelnię i "udaniu się do innych zajęć". Autorka nie ukrywa, że unika jak ognia wszelkich czynności czaso- i energo- chłonnych, więc jej pitraszenie sprowadza się do starej maksymy - co by tu zrobić, żeby się nie narobić.

Użyłam wyżej słowa 'przepis' wyłącznie jako eufemizmu, z braku lepszych określeń. Trudno tu bowiem doszukać się jakiejkolwiek sensownej listy składników, nie mówiąc już o podawaniu ich dokładnej ilości. Kuchnia pani Chmielewskiej jawi się jako mocno niefrasobliwa, choć niewątpliwie fantazyjna. Jeśli ktoś chciałby przy pomocy tej książeczki nauczyć się gotować, to naraża się na fatalne skutki tak dla żołądka, jak i dla sprzętów i pomieszczeń kuchennych. A jeśli ktoś gotować już umie, niech lepiej zainwestuje w jakąś bardziej fachową pozycję, bo chociaż niewątpliwie smaczne, proponowane tu potrawy są powszechnie znane (może poza świetnym przepisem na cytrynówkę ;-) i raczej niespecjalnie wyszukane. No i nie jest to również odpowiednia lektura dla kogoś, kto poszukuje inspiracji do przyrządzania wykwintnych, niskokalorycznych czy też super zdrowych dań.

Dla kogo więc jest ta książka, zdecydowanie bardziej autobiograficzna niż kucharska? Przede wszystkim dla wielbicieli talentu autorki, bynajmniej nie kulinarnego. Swoim żywym, dowcipnym językiem snuje tu Chmielewska smakowite gawędy o gotowaniu i jedzeniu, gdzieniegdzie dorzucając malownicze anegdoty o banalnych potrawach lub niebanalnych biesiadnikach. Czyta się to szybko, lekko i przyjemnie, oczywiście przy założeniu, że ma się akurat żołądek ciężki i błogi po obfitym posiłku.

Poniekąd polecam:)

Jest to książka zdecydowanie bardziej "poniekąd" niż "kucharska".

Owszem, mamy tu indeks potraw, a nawet jakieś przepisy, ale sprowadzają się one do przygotowania produktów i wrzucenia ich do garnka, piekarnika lub na patelnię i "udaniu się do innych zajęć". Autorka nie ukrywa, że unika jak ognia wszelkich czynności czaso- i energo- chłonnych, więc jej pitraszenie...