Urocze.<br />
Niby takie proste, niewyszukane, traktujące o zwykłych sprawach... ale jednak mają w sobie to takie coś. <br />
Kapitan zwraca się tak ujmująco do Kasi (Marysi). <br />
W listach sprzed lat jest właśnie takie "coś". Dziś możemy nawet codziennie wymieniać z kimś maile, zaraz po wysłaniu znajdują się one w skrzynce odbiorcy. Możemy pisać absolutnie o wszystkim. Nie wszyscy obecnie dbają o formę, w wielu mailach brak przecinków i kropek, czasem nawet polskich znaków. Bywają pisane szybko. Bywają żałośnie krótkie. <br />
Ta książka, ten zbiór kilku listów jest przypomnieniem - tak się pisało kiedyś. Otrzymany list był czymś dalece ważniejszym, aniżeli obecnie. I chociaż te listy bywają czasem nieco chaotyczne, to nadal zawierają w sobie ducha tamtej epoki. Dziś mało kto, niestety, potrafi podczas kontaktu z drugim człowiekiem skupić się tylko na nim. Piszemy maile, w międzyczasie często szukając czegoś w sieci, czasem nawet robiąc zakupy czy grając. Oglądamy sobie filmiki na youtube, zdjęcia. My - ludzie współcześni. Akurat ja potrafię się skupić na jednej czynności i gdy do kogoś piszę, to poświęcam mu 100% tego czasu. Wiem jednak, że niewiele osób tak robi.<br />
Ładne te listy, ujmujące takie. Pisane specjalnie dla kogoś, z pewnością przez drugą stronę były wyczekiwane. A przecież nie ma w nich prawd objawionych ani niczego szczególnego - można powiedzieć. Jest tylko ogromny szacunek do drugiego człowieka, niesłabnąca z czasem więź pomiędzy ludźmi i szczerość, całkowita szczerość. Nic więcej. I dlatego są właśnie takie. I dlatego czytanie ich porusza pewną strunę.<br />
Choć to tylko listy, stare listy od kapitana do przyjaciółki. Choć to tylko zapiski z międzywojennego okresu (i trochę z PRL-u). Tylko masa słów, w dodatku czasem z błędami.<br />
I co z tego?<br />
To też źródło wielu cytatów. Tak pięknie napisanych słów, choć o codzienności. Gdy to czytałam, miałam uczucie, że skądś to znam. Te słowa. One są we mnie. Rozumiem.

Urocze.<br />
Niby takie proste, niewyszukane, traktujące o zwykłych sprawach... ale jednak mają w sobie to takie coś. <br />
Kapitan zwraca się tak ujmująco do Kasi (Marysi). <br />
W listach sprzed lat jest właśnie takie "coś". Dziś możemy nawet codziennie wymieniać z kimś maile, zaraz po wysłaniu znajdują się one w skrzynce odbiorcy. Możemy pisać absolutnie o wszystkim....