Chyba najlepsza część z całej trylogii. Najwięcej się działo. Styl pisania autorki bardzo przypadł mi do gustu. Fanom zmierzchu powinno się spodobać. Bohaterowie są dopracowani. Czcionka przyjemna dla oka. Nie da się tego nie lubić. Prawdę mówiąc nie wiem nawet co mogłabym zarzucić tej książce. Motyw miłości jest interesujący bo z jednej strony patrzymy na nieco toksyczną relacje Cola z Isabele a z drugiej na zdrowy choć w moim mniemaniu infantylny związek Grace z Samem. Oba uczucia są szczere, silne i wywołują w czytelnikach różne reakcję. Książką ciężko się znudzić.

Chyba najlepsza część z całej trylogii. Najwięcej się działo. Styl pisania autorki bardzo przypadł mi do gustu. Fanom zmierzchu powinno się spodobać. Bohaterowie są dopracowani. Czcionka przyjemna dla oka. Nie da się tego nie lubić. Prawdę mówiąc nie wiem nawet co mogłabym zarzucić tej książce. Motyw miłości jest interesujący bo z jednej strony patrzymy na nieco toksyczną...

Przeczytałam to gdyż miałam na półkach. Niestety głównie się nudziłam. Fabuły zbyt wielkiej tu nie ma, a bohaterowie są nijacy. Za mało wilkołaków, a za dużo ubolewania nad sobą i tą ich miłością.

Przeczytałam to gdyż miałam na półkach. Niestety głównie się nudziłam. Fabuły zbyt wielkiej tu nie ma, a bohaterowie są nijacy. Za mało wilkołaków, a za dużo ubolewania nad sobą i tą ich miłością.

Strasznie się wynudziłam, cieszę się, że man ten koszmarek za sobą.
Główni bohaterowie, zwłaszcza Sam, są beznadziejni, powolni, tacy nijacy i papierowi. I pierwszy raz mi sie zdarzyło, żeby wątek miłosny w książce mi przeszkadzał, bardzo lubię romantyczność nawet przesłodzoną, ale tytaj to po prostu było... meh...
Nie czułam żadnych emocji oprócz znudzenia i zniecierpliwienia. Przeczytałam do końca tylko dlatego, że mam całą trylogię i tak dla zasady chciałam ją zamknąć. Było parę wątków, które mnie ciekawiły pomimo przewidywalności fabuły. Jedyny mocny plus jaki widzę to wątek wilków i poruszony problem łowiectwa i tego jak ludzie potrafią niszczyć przyrodę dla swojego widzimisię i bardzo dobrze, że autorka porusza ten temat w serii dla młodzieży i stąd te 4 gwiazdki inaczej byłoby tylko 1.

Strasznie się wynudziłam, cieszę się, że man ten koszmarek za sobą.
Główni bohaterowie, zwłaszcza Sam, są beznadziejni, powolni, tacy nijacy i papierowi. I pierwszy raz mi sie zdarzyło, żeby wątek miłosny w książce mi przeszkadzał, bardzo lubię romantyczność nawet przesłodzoną, ale tytaj to po prostu było... meh...
Nie czułam żadnych emocji oprócz znudzenia i...

Ogólnie od początku było wiadomo jak to się skończy, seria przewidywalna jak diabli. Jedynie co mnie zmotywowało do ponownego przeczytania to że był to mój kiedyś DNF. Flaki z olejem, główne postacie na wylewny oraz chwiejny sposób opisywania ich uczuć można puścić pawia... Dobrze że główna seria już za mną i jestem w trakcie Grzesznika.

Ogólnie od początku było wiadomo jak to się skończy, seria przewidywalna jak diabli. Jedynie co mnie zmotywowało do ponownego przeczytania to że był to mój kiedyś DNF. Flaki z olejem, główne postacie na wylewny oraz chwiejny sposób opisywania ich uczuć można puścić pawia... Dobrze że główna seria już za mną i jestem w trakcie Grzesznika.

Świetna seria o wilkołakach.

Świetna seria o wilkołakach.

Nie mogę powiedzieć, że nie mam słabości do tej serii, bo kurczę, mam. I to ogromną ;) Wilki z Mercy Falls to porządne paranormal romance - można czytać, kibicować bohaterom i wzruszać się ich perturbacjami bez poczucia, że autor traktuje czytelnika jak idiotę, który wyłącza myślenie poczas lektury. Wszystkie trzy książki są dość bezpretensjonalne, a romans jest naprawde uroczy. Sama fabuła trzyma się w miarę kupy, a przyznajmniej nie rozłazi w szwach jak się nad nią dłużej człowiek zastanowi. No i czego można chceć więcej od lekkiej lektury na miłe majowe popołudnie?

Nie mogę powiedzieć, że nie mam słabości do tej serii, bo kurczę, mam. I to ogromną ;) Wilki z Mercy Falls to porządne paranormal romance - można czytać, kibicować bohaterom i wzruszać się ich perturbacjami bez poczucia, że autor traktuje czytelnika jak idiotę, który wyłącza myślenie poczas lektury. Wszystkie trzy książki są dość bezpretensjonalne, a romans jest naprawde...

W zasadzie to jedna z tych książek/serii które nic nie wniosły do mojego życia. Cała seria niestety kiepska.Bohaterowie poboczni bardziej interesujący niż główni. Nie wiem czy sięgnę po inne serię książki autorki

W zasadzie to jedna z tych książek/serii które nic nie wniosły do mojego życia. Cała seria niestety kiepska.Bohaterowie poboczni bardziej interesujący niż główni. Nie wiem czy sięgnę po inne serię książki autorki

Moim zdaniem autorka za bardzo poszła w stronę opisu uczuć, wewnętrznych rozterek i przemyśleń bohaterów. Raz Sam ubolewa, że jego dziewczyna jest wilkiem; to znów Grace przeżywa, że nie może stale z nim być. Zdecydowanie za mało się tu dzieje. A spodziewałam się większej dawki emocji. Toż to przecież miała być książka o Wilkołakach!

Moim zdaniem autorka za bardzo poszła w stronę opisu uczuć, wewnętrznych rozterek i przemyśleń bohaterów. Raz Sam ubolewa, że jego dziewczyna jest wilkiem; to znów Grace przeżywa, że nie może stale z nim być. Zdecydowanie za mało się tu dzieje. A spodziewałam się większej dawki emocji. Toż to przecież miała być książka o Wilkołakach!

Powinno się zmienić tytuł tej książki na "niedosyt" bo to właśnie odczuwam bo zakończeniu tej książki. Po spędzeniu czasu ze stronami pełnymi emocji ciężko uwierzyć że to ma być koniec. Naprawdę nie wiem jak rozstać z Samem, Grace, Cole, Isabel i z całą historią tej trylogii. Po ostatniej stronie pozostawia wiele pytań i wiele rozwiązań to okrutne pozostawiać je bez odpowiedzi, ale przecież za to czytelnicy kochają książki i jednocześnie nienawidzą. Miłego czytania wszystkim którzy dopiero sięgną bo naprawdę warto!

Powinno się zmienić tytuł tej książki na "niedosyt" bo to właśnie odczuwam bo zakończeniu tej książki. Po spędzeniu czasu ze stronami pełnymi emocji ciężko uwierzyć że to ma być koniec. Naprawdę nie wiem jak rozstać z Samem, Grace, Cole, Isabel i z całą historią tej trylogii. Po ostatniej stronie pozostawia wiele pytań i wiele rozwiązań to okrutne pozostawiać je bez...

Nie wszyscy bohaterowie zostali dobrze ocenieni. Można się zaskoczyć, dowiadując się rzeczy, o których nie chciałoby się wiedzieć; rzeczy, które ranią. Nadszedł czas, aby podjąć wiele ciężkich decyzji, na które nigdy nie jest się gotowym. Nadszedł czas na podjęcie ryzyka. Nadszedł czas, żeby pomyśleć o przyszłości.

Nie wszyscy bohaterowie zostali dobrze ocenieni. Można się zaskoczyć, dowiadując się rzeczy, o których nie chciałoby się wiedzieć; rzeczy, które ranią. Nadszedł czas, aby podjąć wiele ciężkich decyzji, na które nigdy nie jest się gotowym. Nadszedł czas na podjęcie ryzyka. Nadszedł czas, żeby pomyśleć o przyszłości.