Polska dziennikarka radiowa i telewizyjna. Z wykształcenia jest historykiem sztuki. Pracę dyplomową obroniła na Uniwersytecie Warszawskim w 1994. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę w Radiu Kolor za czasów Wojciecha Manna i Krzysztofa Materny. Przez dwa lata była dziennikarką, reporterką, producentką programów. W TVN Style razem z Tomaszem Kinem prowadzi program Magiel towarzyski. Tam wspólnie prowadzący przeprowadzili wywiady z takimi osobami jak: Agnieszka Chylińska, Jolanta Kwaśniewska, Dorota "Doda" Rabczewska, Beata Tyszkiewicz, Piotr Najsztub czy Kamil Durczok.
6 listopada 2009 na antenie telewizji TVN Style zadebiutował nowy program Karoliny Korwin-Piotrowskiej W kinie i na kanapie, w którym prowadząca dokonuje subiektywnego wyboru tytułów filmowych, opowiada o znanych i uwielbianych przez widzów filmach, aktorach czy reżyserach. Powraca do obrazów sprzed kilku lat, opowiada ciekawostki z historii kina, przytacza najświeższe plotki. Od września do grudnia 2011 na antenie telewizji TVN była jurorką w programie Top Model. Zostań modelką.http://korwinpiotrowska.natemat.pl/
Inteligencja. W polskim szołbiznesie jest jak UFO, szczepionka na AIDS albo brakujące ogniwo teorii Darwina. Wszyscy o tym mówią, ale nikt n...
Inteligencja. W polskim szołbiznesie jest jak UFO, szczepionka na AIDS albo brakujące ogniwo teorii Darwina. Wszyscy o tym mówią, ale nikt na własne oczy nie widział, o posiadaniu nie wspomnę.
Sięgnęłam po tę książkę, bo problem mobbingu naprawdę istnieje. Mam w sobie dużo empatii dla ofiar tego typu nadużyć, ponieważ mnie też to spotkało i niestety... złamało.
Czytając tę książkę zamiast emocji, gniewu, smutku, żalu, chęci naprawy świata, czułam... pustkę oraz nudę.
Z całym szacunkiem do wypowiedzi wszystkich artystów, bo nie śmiałabym podważać ich krzywdy. Nie wyobrażam sobie doznać publicznego upokarzania, molestowania, wyśmiewania i wyzwisk, a potem pracować na scenie do końca życia.
Książka jest podzielona na 3 części: najpierw przeprowadzane są wywiady z absolwentami, potem z wykładowcami (ale nie z oprawcami, tylko z tymi dobrymi),a następnie ze specjalistami. Mam wrażenie, że całe 400 stron jest o poście i odwadze Anny Paligi, a nie o problemie mobbingu. Książka jest napisana w formie wywiadów. Wszyscy dostają te same pytania. Każdy dochodzi do ogólnego opisu nadużyć, po czym prowadząca zmienia temat, żeby nie powiedzieć za dużo. Każdy dostaje do skomentowania hasła: #metoo, różnicę pokoleniową, uczucia po ukazaniu się postu Pani Anny i czy coś się zmieni czy nie zmieni.
Ja rozumiem, że reportaż to fakty, a nie wpływanie na opinię czytelnika jakimiś emocjonalnymi fragmentami, ale na miłość boską... Na 400 stron może na 50 były przedstawione rzetelne informacje o nadużyciach wobec studentów.
Aha, i jeszcze jedno, rozumiem, że podziwiamy młodzież bo umieją mówić o tym co czują, ale nie chwalmy ich za brak autorytetów, bo przechodzimy do innej skrajności, która może być opłakana w skutkach.
Aha, i jeszcze drugie, wkurzył mnie wywiad z Piotrem "mnie to nie dotknęło, bo umiem się postawić" Witkowskim. To naprawdę nie było potrzebne.
Po lekturze, mam mieszane uczucia względem jej zawartości. Cieszę się, że powstała książka, która porusza tak ważny temat różnych form przemocy w szkołach filmowych. Głosy ludzi, którzy przez to przeszli i stanęli po stronie tej pierwszej, która powiedziała dość. Potrzebne też były głosy tych autorytetów, które starały się nie być częścią machiny przemocowej. Jednak czuję jakiś niedosyt, jakby czegoś tu zabrakło. Może rysu historycznego wprowadzającego czytelnika w temat szkół aktorskich i nadużyć mających w nich miejsce, a może głosu tych, którzy są tam teraz. Inicjatywa słuszna ale nie dopracowana.