Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przy okazji recenzji Rękawicy Nieskończoności zwracałem uwagę, że twórcy filmowych hitów – Wojny bez granic i Końca gry – obrali inny kierunek niż Jim Starlin, scenarzysta komiksu. W obu przypadkach Thanos pragnął zdobyć Kamienie Nieskończoności, lecz już cała reszta, poza pewnymi inspiracjami i mrugnięciami do fanów zostały poprowadzone inaczej. Wojna Nieskończoności ponownie opowiada o losie Thanosa, mierzącego się z zagrożeniem ze strony Magusa, który pragnie sięgnąć po moc Nieskończoności, a pomóc ma mu w tym armia złowrogich sobowtórów Thanosa i ziemskich superbohaterów. Opis nie brzmi zachęcająco i obawiałem się odgrzewanego kotleta po bardzo dobrej Rękawicy Nieskończoności. I jakże miło się zaskoczyłem! Wojna to bowiem najlepszy komiks osadzony w uniwersum Marvela, jaki dotychczas czytałem. Owszem, nie traktuje on o ziemskich bohaterach, bo chociaż oni się pojawiają, to stanowią tło dla “kosmicznego Marvela”. Na pierwszym planie ponownie znajdują się Thanos i Adam Warlock, do tego dochodzą nowe postaci jak Magus, a niektórzy starzy znajomi pokroju Galactusa i Wieczności odgrywają większą rolę niż poprzednio. Tym razem ogromna liczba różnych bohaterów i antybohaterów nie przekłada się na chaos. Owszem, jeżeli Marvel w wydaniu kosmicznym jest Wam obcy, to Wojna Nieskończoności może być trudna w odbiorze. Jednak jeśli znacie już Rękawicę to nie powinniście czuć zagubienia. Starlin nie tłumaczy wszystkich prawideł rządzących wszechświatem, jedynie szczątkowo ukazuje wiele potężnych istot, zasłaniając się stwierdzeniami, że “śmiertelnicy nie muszą” lub “nie są w stanie” wszystkiego zrozumieć. Ta nutka tajemnicy jednak bardzo dobrze działa na odbiór całej fabuły. Więcej wrażeń i aktualności o komiksie znajdziecie na Wypowiemsie.pl: http://wypowiemsie.pl/recenzja-wojna-nieskonczonosci/