Komiks ukazuje dwie równoległe historie – życie mieszkańców kamienicy w Nowym Jorku oraz bajkowy świat krainy snów. Gaiman bawi się kontrastem pomiędzy kolorową baśnią a brutalną rzeczywistością. Bohaterki, w tym para lesbijek i transpłciowa kobieta, stanowią odważny krok w przód w reprezentacji społeczności LGBTQ+, choć trudne tematy mogą wywoływać dyskusje. Stworzony 30 lat temu komiks wciąż wstrząsa i fascynuje, stawiając pytania o nasze wewnętrzne światy.

Komiks ukazuje dwie równoległe historie – życie mieszkańców kamienicy w Nowym Jorku oraz bajkowy świat krainy snów. Gaiman bawi się kontrastem pomiędzy kolorową baśnią a brutalną rzeczywistością. Bohaterki, w tym para lesbijek i transpłciowa kobieta, stanowią odważny krok w przód w reprezentacji społeczności LGBTQ+, choć trudne tematy mogą wywoływać dyskusje. Stworzony 30...

Miałam duże oczekiwania i nie specjalnie jestem usatysfakcjonowana.

Barbie i jej towarzysze wędrują przez Krainę, a ich śladem zmierzają wojska kukułki. Przyjaciółki bohaterki przeniosły się do Krainy, Wanda zostaje sama z twarzą na ścianie, a Sandman dowiaduje się, że coś się dzieje na jednej z wysp i przypomina sobie o dawnym pakcie.

Dość ciekawe zakończenie tej opowieści. Nie porwało mnie na równi mocno jak początek, ale wszystko płynnie parło do przodu i trzymało w napięciu. Smutno mi z powodu samej końcówki. Była to postać, którą naprawdę polubiłam.

Miałam duże oczekiwania i nie specjalnie jestem usatysfakcjonowana.

Barbie i jej towarzysze wędrują przez Krainę, a ich śladem zmierzają wojska kukułki. Przyjaciółki bohaterki przeniosły się do Krainy, Wanda zostaje sama z twarzą na ścianie, a Sandman dowiaduje się, że coś się dzieje na jednej z wysp i przypomina sobie o dawnym pakcie.

Dość ciekawe zakończenie tej...

Wystawiam tak wysoką ocenę wcale nie dlatego, że aż tak mi się ta część podobała. Oczywiście opowieść była fantastyczna, jak zresztą każda przeczytana do tej pory. Ale przy tej właśnie części zauważyłam, że Neil wpłynął na mnie bardziej, niż mi się początkowo zdawało.
Bo oto teraz chcę spać! Ale nie spać, bo jestem zmęczona. Nie dlatego, że boli mnie głowa, czy też źle się czuję. Chcę spać, bo sen to coś wspaniałego. I układając głowę na poduszce mam nadzieję, że Morfeusz pokieruje mnie w fantastyczne rejony podświadomości.

Wystawiam tak wysoką ocenę wcale nie dlatego, że aż tak mi się ta część podobała. Oczywiście opowieść była fantastyczna, jak zresztą każda przeczytana do tej pory. Ale przy tej właśnie części zauważyłam, że Neil wpłynął na mnie bardziej, niż mi się początkowo zdawało.
Bo oto teraz chcę spać! Ale nie spać, bo jestem zmęczona. Nie dlatego, że boli mnie głowa, czy też źle...

Ten tom Sandmana poruszył mną do tej pory najbardziej. Poza nieprzemijającą przez całą serię myślą, że moje sny są niedostatecznie ciekawe (i ogólnym podnieceniem związanym z kładzeniem się spać) wzbudził we mnie coś tak nieuchwytnego i zachwycającego, czego nie jestem w stanie ująć słowami... Być może chodzi o coraz bardziej oniryczno-kwasowe pojmowanie rzeczywistości, a może o nie czarno-biało przedstawione tematy feminizmu, transseksualizmu i w ogóle tego co oznacza bycie człowiekiem, co jest dobre, co złe, czy w ogóle istnieje taka granica. I wiadomo, tę krótką opinię dedykuję Wandzie.

Ten tom Sandmana poruszył mną do tej pory najbardziej. Poza nieprzemijającą przez całą serię myślą, że moje sny są niedostatecznie ciekawe (i ogólnym podnieceniem związanym z kładzeniem się spać) wzbudził we mnie coś tak nieuchwytnego i zachwycającego, czego nie jestem w stanie ująć słowami... Być może chodzi o coraz bardziej oniryczno-kwasowe pojmowanie rzeczywistości, a...

Praca magisterska to trudna rzecz. Idzie sobie człowiek, kulturalnie, do biblioteki uniwersyteckiej. W spoconej dłoni ściska przygotowaną wcześniej listę książek. Nurkuje pomiędzy półkami, na których oczywiście panuje niezwykły bałagan i jak zwykle lista się nie przydaje, bo i tak trzeba wszystkiego szukać "ręcznie". Zaczyna się macanie każdej książki z osobna. I jaki tego finał? W domu pojawia się komiks Neila Gaimana, a magisterska nadal nie ruszona! Ciężkie, oj ciężkie życie studenta.... ;-)

Niektórych z Was może dziwić fakt, że zaczęłam od piątej części. Nie miałam wyjścia - poprzednich w bibliotece nie było, a na odwrocie napisano, że można je czytać z pominięciem kolejności. To prawda. Piąta część serii "Sandman" stanowi zamkniętą całość, z powodzeniem można poprzestać tylko na niej.

Bardzo lubię komiksy, chociaż nie pamiętam, kiedy ostatnio przeczytałam jakiś od początku do końca. Przeciwników tego rodzaju literatury oburza ich cena. Niby dlaczego książka z obrazkami miałaby kosztować tyle samo co "prawdziwa"?! Tym osobom polecam "Zabawę w Ciebie". Jest mroczna, tajemnicza i wciągająca, tak naprawdę już na pierwszych stronach zapominamy, że to "tylko komiks" i pochłaniamy jednym tchem, niczym najlepszą powieść.

Komiksu nie polecam dzieciom poniżej lat 10, a jeśli ktoś jest normalny, nie taki jak ja - niech nie daje jej swoim dzieciom zanim nie stuknie im 13. Sporo tu krwi i seksualności (ale samego seksu nie ma),co w połączeniu z niepokojącą otoczką daje mieszankę wybuchową.

Historia toczy się równolegle w dwóch światach. Świecie rzeczywistym i w krainie snu. Obie płaszczyzny przenikają się wzajemnie, budując nierozerwalną całość. Dodatkowym plusem jest to, że komiks jest idealny dla praktycznie każdego typu czytelnika. Łowcy przygody i wrażeń na pewno będą zadowoleni. Ale i dla poszukiwaczy wszelkiego rodzaju odniesień, tych mniej i bardziej oczywistych, "Zabawa w Ciebie" to nie lada gratka. Fantastyczna zarówno na jeden wieczór, jak i na wielodniowe poszukiwania intertekstualnych powiązań.

Świetne ilustracje, raz bajeczna, innym razem złowieszcza kolorystyka, plastyczne twarze bohaterów. Przyjemny w dotyku, śliski, błyszczący papier, twarda okładka (w tym przypadku działa na plus - komiks prezentuje się "drogo" i nie niszczeje tak szybko) i odpowiedni format. Palce lizać. Aby przewrócić stronę, oczywiście. ;-)

Komiks trochę za szybko się kończy, a samo zakończenie jest przewidywalne. Biorąc jednak pod uwagę to, że jest to tylko część całej serii, to pierwsze mogę wybaczyć ;-) Ja chciałam jakiegoś nietypowego, albo chociaż nieszczęśliwego rozwiązania. Trochę się zawiodłam.

"Zabawa w Ciebie" to kolejny dowód na to, że komiks nie musi być tylko " dziecinną igraszką". Czytajcie komiksy, bo naprawdę warto!!


http://misja-ksiazka.blogspot.com/

Praca magisterska to trudna rzecz. Idzie sobie człowiek, kulturalnie, do biblioteki uniwersyteckiej. W spoconej dłoni ściska przygotowaną wcześniej listę książek. Nurkuje pomiędzy półkami, na których oczywiście panuje niezwykły bałagan i jak zwykle lista się nie przydaje, bo i tak trzeba wszystkiego szukać "ręcznie". Zaczyna się macanie każdej książki z osobna. I jaki tego...