Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie będę powielał szczegółowych i długich recenzji (tych pozytywnych) napisanych przez innych czytelników, ponieważ zawierają one znakomitą większość tego, co chciałbym o tej książce napisać. Będzie więc w miarę krótko. Jest to jedna z lepszych książek popularyzujących matematykę na polskim rynku wydawniczym. Wyjątkowo estetycznie wydana: twarda okładka, papier kredowy, piękne i kolorowe ilustracje. Napisana w formie luźnego, gawędziarskiego dialogu nowicjusza z ekspertem, bez naukowego i suchego dyskursu, z nierzadko wtrąconymi zabawnymi anegdotami. Książka stara się przedstawić matematykę, przede wszystkim, jako naukę o praktycznych zastosowaniach w codziennym życiu, a nie jako naukę sprowadzającą się tyko do rozwiązywania szkolnych zadań. Poziom trudności materiału oscyluje w granicach szkoły średniej (profil matematyczno-fizyczny),wyjątkowo pojawia się matematyka wyższa (geometria różniczkowa: rachunek tensorowy, rozmaitości; algebra: liczby zespolone; topologia: homeomorfizm, przestrzenie Banacha; analiza matematyczna: fraktale). Oprócz opisu praktycznych zastosowań matematyki, autorzy przedstawiają nierozwiązane problemy matematyczne, takie jak hipoteza Goldbacha i Riemanna. Całość tworzy spójną, bardzo ciekawą i wciągającą lekturę, która powinna zainteresować nawet matematycznych indolentów (określających się humanistami, mimo, iż również z nimi nie mają nic wspólnego). Jaki jej fragment najbardziej utkwił w mojej pamięci (i bez wątpienia w niej pozostanie)?: „Matematyka nie jest niewzruszoną konstrukcją z granitu, lecz żywym, ciągle rozwijającym się organizmem.” (Z. Pogoda). Myślę, że jest to również puenta (pointa?!) tej książki i jej „morał”. Zdecydowanie polecam tą lekturę wszystkim, od matematyków z wykształcenia po wszelkiej maści ‘humanistów”.