Publicystyka
4
Najnowsze artykuły
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”
1
ArtykułyTargi Książki i Mediów VIVELO już 16–19 maja w Warszawie. Jakie atrakcje czekają na odwiedzających?
1
ArtykułyCzternaście książek na nowy tydzień. Silne emocje gwarantowane!2
ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!
8
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
1974
1973
1972
1972
1972
1971
1971
1971
1971
1970
1970
1969
1968
19671965
1963
1962
1962
1961
1959Powiązane treści
Zobacz więcej treściSuper prezydent Roman Bratny
Dziwna, groteskowa książka historyczna. Po raz pierwszy w życiu czytam coś takiego. Główny bohater i zarazem narrator jest członkiem sztabu wyborczego z 1990 roku. Nagle doznaje zawału i przenosi się do Nekropolis polskich prezydentów. A tam trwają wybory na Superprezydenta. Padają nazwiska prawdziwe - Narutowicz, Mościcki, ale kandydaci z lat 90. XX wieku są poukrywani pod pseudonimami - Gembosz, Gruby Kapral, Piggy. Pamiętam te wybory, więc dla mnie łatwo było rozszyfrować kto jest kim. O co chodzi w tej książce? Oprócz jawnej krytyki Piłsudskiego dostrzegam tutaj tezę, że mało ważne jest kogo wybieramy na ten urząd, kandydaci nie mają żadnych programów, a wyborcy kierują się emocjami i sentymentami oraz bardzo wybiórczą znajomością historii. Do tego rzeczy ważne dla jednego pokolenia okazują się miałkie dla następnego. Być może jednak chodzi tylko o krytykę kandydatów z 1990 roku, bez podtekstów. Widzę też tutaj analogię między obecnymi rządzącymi a obozem piłsudczyków, fascynująca jest Teoria Rozwoju Wstecz. Polityka to temat w Polsce bardzo kontrowersyjny, więc nie będę się rozwijać. Pod względem formalnym to oryginalny przykład struktury utworu historycznego. Ostatnie rozdziały to zapisy snów, bo bohater przechodzi przeszczep serca i obawia się, że dostał organ od kobiety. Kompletna groteska, słyszę słabiutkie echa "Mistrza i Małgorzaty", ale z całym szacunkiem dla pana Bratnego - Bułhakowi to mógłby nasz pisarz buty tą książką czyścić. Ale za "Kolumbów" - czapki z głów!Nagi maj Roman Bratny
Roman Bratny to obecnie pisarz raczej zapomniany. Najbardziej chyba kojarzony z książką „Kolumbowie. Rocznik 20” i nakręconym później na jej podstawie filmem. Któż to jednak dziś czyta. Ja sama też nie do tej pory się z nią nie zmierzyłam, choć ciągle jest w planach. Jest tyle powieści łatwiejszych i szybszych w czytaniu, że te trudniejsze często odkładane są na później. Kiedyś czytałam "Rozmowę z Anonimem" tego autora i nie była to łatwa lektura. "Nagi maj" też nie należy do prostych mimo jego małej objętości. Wymaga skupienia, bo wiele się dzieje, a opisywana rzeczywistość daleka jest od ideału. To groteskowy obraz rzeczywistości, z której zostały wyciągnięte same brudne, złe strony. Pisarz opisał tu chyba wszystkie najgorsze instynkty i wady. Przedstawiona społeczność może przyprawić o gęsią skórkę. To naturalizm prawie jak u Konopnickiej tylko czas akcji bardziej współczesny, bo dotyczy okresu Polski Ludowej tuż przed końcem komuny. Pisarz przedstawił świat w którym pijaństwo, stręczycielstwo, drobne kradzieże, obojętność i upadek obyczajów to normalna codzienność. Tu nikt nie jest dobry: ani komuniści ani katolicy, ani fanatycy ani niewierzący. To straszna rzeczywistość. I bardzo dołująca lektura, choć miejscami nawet humorystyczna i w niektórych wątkach prorocza (katolicy praktykujący choć niewierzący to np. bardzo ciekawe spostrzeżenie). Roman Bratny to na pewno pisarz bardzo ciekawy, ale czytanie go w większych ilościach jest trudne, więc muszę zrobić sobie większą przerwę.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
