Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Lesław M. Bartelski
![Lesław M. Bartelski](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/23765/823745-140x200.jpg)
Źródło: By Woijtek - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=37710916
40
6,6/10
Urodzony: 08.09.1920Zmarły: 27.03.2006
Polski krytyk literacki, prozaik, publicysta, poeta, żołnierz Armii Krajowej i uczestnik powstania warszawskiego. Spędził dzieciństwo w Warszawie i na Górnym Śląsku, w Królewskiej Hucie (od 1935 Chorzów). Uczeń Gimnazjum Państwowego im. Mickiewicza w Warszawie (matura 1938),student Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego od 1938, podczas okupacji na tajnych kompletach UW (magisterium w 1948). W 1939 ochotnik w obronie Pragi (336 pułk piechoty, odcinek Saska Kępa). W okresie okupacji działacz podziemia kulturalnego 1942–1944 związany z grupą „Sztuka i Naród”, skończył w 1944 kurs sprawozdawców wojennych.
1941–1945 żołnierz TOW oraz AK. Brał udział w powstaniu warszawskim w dowództwie pułku „Baszta” i Komendzie V Obwodu Mokotów. Po upadku powstania wywieziony na roboty przymusowe na Dolny Śląsk, uciekł z obozu pracy i przedostał się do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie w Częstochowie został oficerem Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK aż do jej rozwiązania. Jesienią 1945 po ujawnieniu się zweryfikowany przez Departament Personalny MON jako ppor. czasu wojny.
W latach 1945–1972 redaktor czasopism m.in. „Polski Zbrojnej” (1946),„Nowin Literackich” (1947–1948),kierownik audycji poetyckich Polskiego Radia (1949–1951),czasopisma kulturalno-społecznego „Wieś” (1952–1953),tygodnika „Nowa Kultura” (1953–1963),tygodnika Kultura (1963–1972).
Wieloletni działacz Związku Literatów Polskich. W latach 1972-1978 prezes oddziału warszawskiego, 1989 wiceprezes ZLP, od 2000 honorowy prezes ZLP. Wieloletni członek władz ZBoWiD (wiceprezes Rady Naczelnej) oraz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy pomnika Bolesława Prusa, członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Powstania Warszawskiego, członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Państwa Podziemnego i AK. W sierpniu 1984 wszedł w skład Obywatelskiego Komitetu Obchodów 40. Rocznicy Powstania Warszawskiego.
Był wieloletnim radnym Rady Narodowej m.st. Warszawy (1969–1984) i jej wiceprzewodniczącym (1973–1980).
Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 12B-4-10).
Lesław Bartelski nie angażował się w działalność opozycyjną, zajmował kierownicze stanowiska w mediach i pełnił wiele wyżej wspomnianych funkcji w oficjalnych instytucjach, organizacjach i stowarzyszeniach. Jak ustaliła Joanna Siedlecka, Służba Bezpieczeństwa próbowała wielokrotnie pozyskać go do współpracy, ale on zawsze zachowywał się godnie, zdecydowanie odmawiał, i twierdził, że na własne środowisko nie będzie donosił. W 1974 roku podczas pogrzebu Melchiora Wańkowicza w imieniu Związku Literatów Polskich wygłosił przemówienie, w którym przedstawił zmarłego jako wielkiego pisarza, dobrego patriotę i człowieka uczciwego, nękanego przez władze PRL. To wszystko sprawiło, że - jak sądzi Siedlecka - SB rozpuszczało w środowisku literackim plotki dyskredytujące Bartelskiego i sugerujące jego współpracę z organami bezpieczeństwa.
Jest autorem ponad 50 pozycji wydawniczych. Głównym tematem jego twórczości są losy Pokolenia Kolumbów. Do najważniejszych pozycji należy powieści Genealogia ocalonych (1963) oraz 'Termopile literackie (2002),jak również popularne monografie Powstanie warszawskie (1965),Mokotów 1944 (1971),Pułk AK „Baszta” (1990) oraz leksykon Polscy pisarze współcześni 1939-1991 (1995).
1941–1945 żołnierz TOW oraz AK. Brał udział w powstaniu warszawskim w dowództwie pułku „Baszta” i Komendzie V Obwodu Mokotów. Po upadku powstania wywieziony na roboty przymusowe na Dolny Śląsk, uciekł z obozu pracy i przedostał się do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie w Częstochowie został oficerem Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK aż do jej rozwiązania. Jesienią 1945 po ujawnieniu się zweryfikowany przez Departament Personalny MON jako ppor. czasu wojny.
W latach 1945–1972 redaktor czasopism m.in. „Polski Zbrojnej” (1946),„Nowin Literackich” (1947–1948),kierownik audycji poetyckich Polskiego Radia (1949–1951),czasopisma kulturalno-społecznego „Wieś” (1952–1953),tygodnika „Nowa Kultura” (1953–1963),tygodnika Kultura (1963–1972).
Wieloletni działacz Związku Literatów Polskich. W latach 1972-1978 prezes oddziału warszawskiego, 1989 wiceprezes ZLP, od 2000 honorowy prezes ZLP. Wieloletni członek władz ZBoWiD (wiceprezes Rady Naczelnej) oraz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy pomnika Bolesława Prusa, członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Powstania Warszawskiego, członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Państwa Podziemnego i AK. W sierpniu 1984 wszedł w skład Obywatelskiego Komitetu Obchodów 40. Rocznicy Powstania Warszawskiego.
Był wieloletnim radnym Rady Narodowej m.st. Warszawy (1969–1984) i jej wiceprzewodniczącym (1973–1980).
Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 12B-4-10).
Lesław Bartelski nie angażował się w działalność opozycyjną, zajmował kierownicze stanowiska w mediach i pełnił wiele wyżej wspomnianych funkcji w oficjalnych instytucjach, organizacjach i stowarzyszeniach. Jak ustaliła Joanna Siedlecka, Służba Bezpieczeństwa próbowała wielokrotnie pozyskać go do współpracy, ale on zawsze zachowywał się godnie, zdecydowanie odmawiał, i twierdził, że na własne środowisko nie będzie donosił. W 1974 roku podczas pogrzebu Melchiora Wańkowicza w imieniu Związku Literatów Polskich wygłosił przemówienie, w którym przedstawił zmarłego jako wielkiego pisarza, dobrego patriotę i człowieka uczciwego, nękanego przez władze PRL. To wszystko sprawiło, że - jak sądzi Siedlecka - SB rozpuszczało w środowisku literackim plotki dyskredytujące Bartelskiego i sugerujące jego współpracę z organami bezpieczeństwa.
Jest autorem ponad 50 pozycji wydawniczych. Głównym tematem jego twórczości są losy Pokolenia Kolumbów. Do najważniejszych pozycji należy powieści Genealogia ocalonych (1963) oraz 'Termopile literackie (2002),jak również popularne monografie Powstanie warszawskie (1965),Mokotów 1944 (1971),Pułk AK „Baszta” (1990) oraz leksykon Polscy pisarze współcześni 1939-1991 (1995).
6,6/10średnia ocena książek autora
175 przeczytało książki autora
239 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autora![Trzmielinho - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/default-avatar-32x32.jpg)
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
AK Podziemna Armia.27.09.1939 - 30.061943
Lesław M. Bartelski
7,0 z 2 ocen
3 czytelników 0 opinii
1990
Warszawa w dniach Powstania 1944
Lesław M. Bartelski, Tadeusz Bukowski
9,0 z 3 ocen
16 czytelników 1 opinia
1980
Najnowsze opinie o książkach autora
Ranni różą. Poeci walczącej Warszawy. Antologia Miron Białoszewski ![Ranni różą. Poeci walczącej Warszawy. Antologia](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4812000/4812013/607220-352x500.jpg)
10,0
![Ranni różą. Poeci walczącej Warszawy. Antologia](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4812000/4812013/607220-352x500.jpg)
Bardzo wzruszająca lektura szczególnie twórczości Tereski Bogusławskiej, najmłodszej poetki podziemnej Warszawy i żal wielki, że twórczość tej bardzo utalentowanej, bardzo doświadczonej bólem i przedwcześnie zmarłej poetki popada w zapomnienie.
Była rodowitą warszawianką, harcerką, uczestniczką Małego Sabotażu i więźniarką Pawiaka. W czasie Powstania Warszawskiego z uwagi na nadwątlone prześladowaniami na Pawiaku zdrowie nie pozwolono jej na służbę czynną. W służbie Ojczyzny szyła więc powstańcze opaski...Zmarła w lutym 1945 roku w wieku 16 lat wskutek powikłań nieludzkiego traktowania na Pawiaku.
Dzisiaj pamiętają o niej już chyba tylko harcerze, którzy kilka dekad temu druhnę Teresę czynili swoją patronką.
Warszawa w dniach Powstania 1944 Lesław M. Bartelski ![Warszawa w dniach Powstania 1944](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/248000/248406/363105-352x500.jpg)
9,0
![Warszawa w dniach Powstania 1944](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/248000/248406/363105-352x500.jpg)
Książka ta wartościowa jest poprzez piękne zdjęcia, które należy znać, by uzmysłowić sobie, jak naprawdę wyglądał ten najtragiczniejszy ze zrywów w naszej historii. Tekstu, który zawarty jest gdzieś pomiędzy zdjęciami nawet nie uwzględniam w swojej ocenie, bo zdaję sobie sprawę, że swoje piętno na nim odcisnęła polityka tamtych czasów... Polecam Państwu serdecznie - zwłaszcza, że za śmieszne grosze książkę tę można nabyć w różnych antykwariatach. To świetna ozdoba w biblioteczce każdego Polaka!