Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie spodobało mi się: ❌podkreślanie na każdym kroku, że kobieta i mężczyzna są całkowicie różni (hej, w końcu należymy do jednego gatunku ;)),❌mnóstwo stereotypów (np. że kobieta lubi dawać więcej, mężczyzna potrzebuje czasu w jaskini),❌zalecenie, by pary się nie kłóciły, ❌proste rozwiązania złożonych sytuacji, ❌przykrywanie głębszych problemów (np. z bliskością) różnicami płciowymi (np. mężczyzna potrzebuje oddalenia po czasie wzmożonej bliskości),❌wskazówka, by problemy małżeńskie omawiać z osobą postronną, ❌sugerowanie, że niektóre zachowania są objawem „męskiej natury” (gdyby tak było, mieliby je wszyscy mężczyźni). Mam poczucie, że kiedyś ta książka mogła mieć więcej wspólnego z rzeczywistością. W końcu powstała w wyniku ankiety przeprowadzonej 30 lat temu. Dzisiaj role płciowe nie są już tak dokładnie zdefiniowane, każda para jest inna – każda kobieta i każdy mężczyzna są inni. Jednak były też aspekty (zdecydowanie w mniejszości),które mi się spodobały: ✔podkreślanie, że mimo różnic można się dogadać, ✔akceptacja różnic zamiast ich zwalczania, ✔szczere mówienie o emocjach, ✔fajne podpowiedzi do pisania miłosnych listów. Ja jestem na nie, ale wiem, że dla niektórych ta lektura okazała się cenna. Myślę, że może ewentualnie się sprawdzić do czytania we dwoje – tak by na bieżąco sprawdzać na ile teorie autora łączą się z Waszą rzeczywistością.