Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo trudna, ciężka dla serca lektura. Z rozdziału na rozdział coraz więcej było we mnie złości, niezrozumienia jak i … bezsilności. Jak pomóc gdy system w Państwie tak bardzo został zaniedbany? Jak to się dzieje że osoby rządzące od wielu lat nie zauważyły potrzeby aby reagować, pomagać, inwestować czy modernizować?! Dziennikarz zrobił najlepszą możliwą rzecz jaką mógł i jaką miał w swoich rękach - nagłośnił temat. Moja największa obawa jest jednak taka, że po lekturę sięgają osoby związane z tym tematem lub te które mają wyjątkowo otwarte umysły i chcą poznać kondycję państwa polskiego w tematyce oświaty i szpitali psychiatrycznych dla młodzieży. Ale czy Ci, do których powinna trafić ta lektura samodzielnie po nią sięgną? To mnie bardzo zastanawia. Liczę na nowy rząd w Polsce, że przyjrzy się tematowi psychiatrii i szpitali dla młodzieży a następnie zacznie cokolwiek robić w kierunku zmiany na lepsze.