Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Usiłował coś powiedzieć, z pobladłą twarzą i szybko gasnącym blaskiem w oczach. – Przebacz...okrucieństwo... Kocham cię... Adoro... – Wiem...

Usiłował coś powiedzieć, z pobladłą twarzą i szybko gasnącym blaskiem w oczach. – Przebacz...okrucieństwo... Kocham cię... Adoro... – Wiem, moj ukochany! Wiem! Nic nie mów. Medyk już idzie. – O Boże! Było jej tak zimno. Dlaczego czuła taki chłód? Smutny uśmiech pojawił się na jego twarzy. Potrząsnął głową. – Pocałuj mnie... na pożegnanie, gołąbeczko. Pochyliła się i dotknęła wargami jego stygnących ust. – Brzoskwinie – wyszeptał słabym głosem. – Pachniesz brzoskwiniami... – i opadł do tyłu w jej objęciach z otwartymi, czarnymi, niewidzącymi oczami.

Rankiem trzeciego dnia Ali Hassan zjawił się w namiocie Zaynab. - Dziś wieczorem wreszcie będziesz moja! - oznajmił z szerokim uśmiechem. - ...

Rankiem trzeciego dnia Ali Hassan zjawił się w namiocie Zaynab. - Dziś wieczorem wreszcie będziesz moja! - oznajmił z szerokim uśmiechem. - Obawiam się, że nie - spokojnie powiedziała Zaynab. - Wczorajszej nocy pękło ogniwo, łączące mnie z księżycem i jestem nieczysta. - Kłamiesz! - ryknął. - Czy ja kłamię, Ingo? - Zaynab zwróciła się do przyjaciółki. - Nie, panie, Niewolnica Miłości nie kłamie - rzekła Inga drżącym głosem. Niezależnie od słów Zaynab, nadal śmiertelnie bała się Ali Hassana.