Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Żyjąc życiem innych, nie musiałem żyć swoim." Sand to książka, w której bardziej odnalazłyby się młodsze osoby, utożsamiając się z problemami bohaterów gdzie miłość rodzi się podczas wymiany mejli, a w rzeczywistości ukochani nie potrafią ze sobą rozmawiać. Od razu można wyczuć, że jest to debiut autorki. Styl pisania jest jakby trochę płaski i nie pobudził mojej wyobraźni. Dziwne przeskoki w czasie, niepotrzebne powtórzenia z różnej perspektywy i irytujące wtrącanie angielskich zwrotów - to największe minusy książki. Nie twierdzę, że książka jest zła, bo nie jest, ale jestem już w tej grupie wiekowej gdzie taki rodzaj miłości na mnie nie działa. Książka więc nie porwała mnie i nie wzruszyła, czasy miłości nastoletniej otoczonej wieczną tęczą i bezpodstawną rozpaczą widocznie nie są już dla mnie... Ale, ale! Nie znaczy to, że książka jest nudna i się z nią męczyłam. Nie ma tutaj tylko wątku "love forever", ale autorka porusza trudne tematy przemocy w rodzinie, samookaleczenia czy braku akceptacji siebie. Mimo to wydaje mi się, że odnajdą się w tych tematach wyłącznie osoby lubiące typowe, przesłodzone emocjami młodzieżówki gdzie słońce świeci krótko przygotowując się na nadciągającą burzę. I właśnie każdy nastolatek powinien ją przeczytać i chociaż trochę zdać sobie sprawę, że miłość to nie tylko chwile uniesień i motyle w brzuchu, ale zdarza się ona być wyniszczająca, toksyczna i sposób w jaki ją po raz pierwszy doświadczymy może mieć wpływ na całe dalsze nasze życie i na kształt naszego charakteru. Więc potraktujmy tę książkę jako przestrogę przed egoistycznym uczuciem. Mimo wszystko spróbujcie, a może wam bardziej przypadnie do gustu.