Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński27
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anna Szałapak
Źródło: Arkadiusz Sędek
5
6,7/10
Urodzona: 22.09.1952Zmarła: 14.10.2017
Anna Szałapak, doktor nauk humanistycznych, studia z zakresu etnografii i antropologii kulturowej odbyła na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dorastając w rodzinie, w której pieczołowicie kultywowano tradycje krakowskie, sama stała się ich znawczynią i miłośniczką. To m.in. spowodowało, że wkrótce po studiach podjęła pracę w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, gdzie kierowała Diałem Folkloru i Tradycji Krakowa. Organizowała coroczne konkursy dzieł szopkarskich i wystawy pokonkursowe, była kuratorką kilkudziesięciu wystaw szopek, głównie zagranicznych, uczestniczyła w obradach sądu konkursowego. Jest też autorką licznych publikacji sławiących fenomen szopki krakowskiej jako niepowtarzalnego i olśniewającego zjawiska folkloru miejskiego, m.in. albumów „Szopki krakowskie” oraz „Legendy i tajemnice Krakowa. Od króla Kraka do Piotra Skrzyneckiego”, który zdobył tytuł krakowskiej książki sierpnia 2005. Zakochana w tradycji, przez wiele lat organizowała doroczny pochód Lajkonika.
Była związana z legendarnym kabaretem Piotra Skrzyneckiego Piwnica pod Baranami, w którym gościło wielu intelektualistów z Jerzym Turowiczem na czele.
Wydała płyty: „Anna Szałapak z Piwnicy pod Baranami” (1991),„Koncert w Trójce” (1999),„Żywa woda” (2000),„Serca na rowerach” (2004),„Koncert kolęd z szopką krakowską w tle” (2011).
Była związana z legendarnym kabaretem Piotra Skrzyneckiego Piwnica pod Baranami, w którym gościło wielu intelektualistów z Jerzym Turowiczem na czele.
Wydała płyty: „Anna Szałapak z Piwnicy pod Baranami” (1991),„Koncert w Trójce” (1999),„Żywa woda” (2000),„Serca na rowerach” (2004),„Koncert kolęd z szopką krakowską w tle” (2011).
6,7/10średnia ocena książek autora
15 przeczytało książki autora
45 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Szopka krakowska jako zjawisko folkloru krakowskiego na tle szopki europejskiej. Studium historyczno-etnograficzne
Anna Szałapak
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2012
Legendy i tajemnice Krakowa. Od króla Kraka do Piotra Skrzyneckiego.
Anna Szałapak, Michał Niezabitowski
6,3 z 3 ocen
11 czytelników 0 opinii
2008
Usypianki przytulanki /+ cd gratis
Anna Szałapak, Agnieszka Maria Stefańska
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2007
Najnowsze opinie o książkach autora
Gen ryzyka w sobie miał... Adam Michnik
7,1
" (...) „Gen ryzyka w sobie miał…” to pozycja, która pozwala w inny sposób spojrzeć na najnowszą historię Polski. Ale chyba przede wszystkim to książka przypominająca o tym, że czegoś nam brakuje w dzisiejszej zabieganej, merkantylnej rzeczywistości. Bo takich ludzi jako Turowicz dzisiaj już po prostu nie ma. A szkoda, bo może gdyby redaktor naczelny „Tygodnika Powszechnego” urodził się 10, 15 lat później, to zostałby prezydentem III Rzeczypospolitej. Może zostałby człowiekiem równie ważnym co Adam Michnik w polskim świecie mediów. Jedno nie ulega wątpliwości: nie zasługiwał na zapomnienie tylko dlatego, że urodził się za wcześnie.
Doskonale przygotowana, dopracowana merytorycznie (stawiane pytania pokazują, jak wiele wysiłku włożyła w tę książkę Joanna Podsadecka!) i elegancko wydana publikacja PWN daje szansę, że Turowicz jeszcze odżyje w społecznej świadomości. Mniej „Gen ryzyka…” wciągnął i poruszył, mimo że z Turowiczem nie zgodziłbym się ani światopoglądowo ani politycznie. Ale o mądrych ludziach warto czytać. I dlatego ze swojej strony gorąco polecam tę pozycję."
Pełna recenzja pod adresem: http://ciekawostkihistoryczne.pl/?p=9116
Gen ryzyka w sobie miał... Adam Michnik
7,1
Będę szczera – książka zawierająca wywiad bądź zbiór wywiadów kojarzy mi się raczej z wywiadem-rzeką z Moniką Richardson o tym, jak się do niej zwraca jej nowy partner. Forma lekka, łatwa i przyjemna, w sam raz po to, by się wyżalać, wywyższać i tym podobne słowa na literę w. Z tym większym zainteresowaniem sięgnęłam po książkę Gen ryzyka w sobie miał… O Jerzym Turowiczu. Książka ta to właśnie zestawienie wywiadów zebranych przez Joannę Podsadecką. Osiem osób opowiada o Jerzym Turowiczu – dziennikarzu i publicyście, wieloletnim redaktorze naczelnym „Tygodnika Powszechnego”. Będą szczegóły, czy nie będą?
Osobiste wspomnienia rozmówców Podsadeckiej ukazują nam Turowicza jako człowieka uczciwego, otwartego, doskonałego redaktora. Osobę dającą nadzieję, szansę ludziom młodym i niedoświadczonym, walczącą z donosicielstwem, usiłującą działać w czasach komuny. Uczciwość, szczerość, udzielający się spokój – cechy pożądane nie tylko w czasach pracy Jerzego Turowicza, ale również dziś. Niestety, nie da się ukryć, czasy się zmieniły i w zagonionej rzeczywistości często nie towarzyszą nam inne wartości. Jak stwierdził Kamil Janicki, Turowicz „zapisał się w jednym z tych tomów historii, które leżą na najwyższej półce w bibliotece i obrastają kurzem”. Źle, że tak się dzieje, ale… jeśli nie te ideały i postać Turowicza to o czym jeszcze przeczytamy wspominając jego osobę?
O kościele w czasach komuny. Dziś jedni fanatycznie bronią instytucji kościoła, inni zarzucają brak zorientowania na współczesne problemy wiernych. Niezależnie od dzisiejszych nawoływań w czasach PRL-u kościół odgrywał niebagatelną rolę w walce o swobody obywatelskie. Gdy Karol Wojtyła zasiadł na Stolicy Piotrowej, władza nie zaniechała walki z kościołem – wybór Polaka na papieża niósł ze sobą „zbyt wiele” nadziei dla narodu polskiego. O mniej lub bardziej owocnej współpracy „Tygodnika Powszechnego” z przedstawicielami kościoła opowiadają właśnie pzyjaciele Jerzego Turowicza.
O pracy dziennikarskiej w PRL-u. Jak o czymś wspomnieć nie pisząc o tym wprost. Jaki wybrać pseudonim, jak się uchronić przed zdemaskowaniem przez rządzących. Jak walczyć z cenzurą o każde słowo. O co chodziło? „Prawie o nic. Żeby zbyt łatwo nie zgiąć karku” (Antoni Słonimski).
O odwadze. Wszyscy pracownicy gazety wiedzieli, że w każdym momencie mogą być zatrzymani, przesłuchiwani, zamknięci w więzieniu. Warto przeczytać wspomnienia ludzi, którzy usiłowali walczyć o wolność słowa wbrew przeciwnościom losu.
W książce zawarte są wywiady między innymi z ks. Adamem Bonieckim, z Józefą Hennelową, Adamem Michnikiem i Anną Szałapak. Jest też zapis rozmowy z profesorem Andrzejem Szczeklikiem, wybitnym lekarzem i miłośnikiem sztuki. Nie ma już wśród nas – stąd wyjątkowa wartość zachowanych opowiadań.
Warto też zwrócić uwagę na doskonałe przygotowanie Joanny Podsadeckiej do roli słuchacza. Jej szczegółowe, precyzyjne pytania pomagają rozmówcom ukazywać coraz to inne oblicze redaktora Jerzego Turowicza.
Marta Ciesielska