Wydawnictwo Poznańskie Przedsiębiorstwo Państwowe, założone w 1956 r. w Poznaniu, publikowało literaturę naukową i popularnonaukową, poświęconą historii i współczesności Wielkopolski, Ziem Zachodnich i Północnych, problematyce niemieckiej, oraz współczesną literaturę piękną polską i obcą (głównie skandynawską i niemiecką), pamiętniki, wspomnienia, reportaże, szkice krytyczne i historycznoliterackie.

Współpracując z większością miejscowych twórców, Wydawnictwo nawiązało jednocześnie bliskie kontakty z pisarzami z Bydgoszczy, Koszalina, Szczecina, Zielonej Góry, przyczyniając się do rozwoju tych środowisk, zwłaszcza lubuskiego. Przyczyniło się też do pobudzenia twórczości związanej tematycznie z Ziemiami Zachodnimi, inspirując m.in. antologię opowiadań Zachodem poszły dzieje (1970). Wśród pisarzy publikujących w Wydawnictwie znaleźli się Michał Choromański, Irena Dowgielewicz, Kazimiera Iłłakowiczówna, Arkady Fiedler, Eugeniusz Paukszta, Aleksander Rogalski, Edward Balcerzan, Przemysław Bystrzycki, Nikos Chadzinikolau, Jerzy Korczak, Stanisław Barańczak i wielu innych. Szczególną opiekę roztoczyło Wydawnictwo Poznańskie nad twórcami początkującymi, wydając w ciągu swej wieloletniej działalności ok. 150 debiutów. Ukazywały się tu almanachy poetyckie (bydgoski, koszaliński, poznański, szczeciński), prozy (lubuski, koszaliński) oraz arkusze poetyckie (koszalińskie, szczecińskie). Spośród pozycji literatury naukowej do ważniejszych należą: Literackie przystanki nad Wartą (1962, red. Zygmunt Szweykowski), Jarosława Maciejewskiego Mickiewicza wielkopolskie drogi (1972), studia Edwarda Balcerzana, Feliksa Fornalczyka, Witolda Nawrockiego, Zygmunta Szweykowskiego, Zofii Trojanowiczowej. Bardzo prestiżowa i poczytna była „Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich”, która wkrótce stała się znakiem rozpoznawczym Wydawnictwa Poznańskiego. Autorami publikacji historycznych, historycznoprawnych i socjologicznych byli m.in.: Henryk Batowski, Bogdan Dopierała, Alfons Klafkowski, Jerzy Krasuski, Gerard Labuda, Adam Łopatka, Czesław Łuczak, Jerzy Topolski.
W serii pamiętników i opracowań socjologicznych oficyna poznańska wydała m.in. reedycję głośnego sprzed wojny pamiętnika Jakóba Wojciechowskiego Życiorys własny robotnika (1971). Znane i cenione były serie marynistyczne takich autorów, jak: Zbigniew Flisowski, Edmund Kosiarz, Jerzy Pertek. Po przekształceniach ustrojowych w kraju Wydawnictwo Poznańskie uległo likwidacji w 1992 r.

Wydawnictwo Poznańskie Sp. z o.o. utworzone zostało w marcu 1993 r. z inicjatywy Wojewody Poznańskiego Włodzimierza Łęckiego i Fundacji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w nawiązaniu do tradycji Wydawnictwa Poznańskiego Przedsiębiorstwo Państwowe. Wydawało prace naukowe i popularnonaukowe, czasopisma naukowe, podręczniki akademickie i szkolne oraz literaturę pomocniczą dla nauczycieli. Głównym celem było promowanie środowiska naukowego Poznania i Wielkopolski. Do najbardziej prestiżowych serii należą: „Poznańska Biblioteka Niemiecka", „Poznańskie Słowniki Biograficzne”, „Zrozumieć Dzieje", „Czas i Myśl”, „Wielkopolska. Historia – Społeczeństwo – Kultura”, „Obszary Literatury i Sztuki”, „Poznańskie Studia Etnologiczne”, „Anglistyka”. Wśród autorów Wydawnictwa Poznańskiego znaleźli się wybitni luminarze nauki polskiej, m.in. Henryk Łowmiański, Jerzy Topolski, Andrzej F. Grabski, Jan Baszkiewicz, Gerard Labuda, Henryk Samsonowicz, Janusz Tazbir, Antoni Czubiński. Wydawnictwo Poznańskie posiada ugruntowaną pozycję na rynku książki naukowej oraz w środowisku akademickim w kraju i za granicą.

Od 2012 r., po zakończeniu procesu całkowitej prywatyzacji, Wydawnictwo Poznańskie Sp. z.o.o. w nowej formule kontynuuje działalność publikując książki naukowe, popularnonaukowe i literaturę piękną.