Pierwsza książka z tego cyklu Wydawnictwa Poznańskiego. Przykład ciekawy, ale nie perfekcyjny.

Starożytny Rzym jest bardzo ciekawy. Moje lubienie się z antykiem trwa od czasów szkoły podstawowej, więc przychylnym wzrokiem patrzę na takie publikacje.

Można powiedzieć, że jest to bardzo krótkie kompendium wiedzy o Rzymie w całokształcie. Krótkie noty historyczne, co nieco o polityce, prawie, ale również o żywności, medycynie czy ubiorze. Wszystko zostało przedstawione w humorystycznym stylu. Styl ten jednak był przyswajalny tylko przez pewien czas, po kilkudziesięciu stronach wrzucane co chwila żarty były dodawane jakby na siłę i stały się zwyczajnie męczące.

Dla wielkich fanatyków starożytnego Rzymu książka ta nie będzie żadnym novum. Uważam, że jest to pozycja bardziej dla osób z historią antyku nieobeznanych na co dzień.

Pierwsza książka z tego cyklu Wydawnictwa Poznańskiego. Przykład ciekawy, ale nie perfekcyjny.

Starożytny Rzym jest bardzo ciekawy. Moje lubienie się z antykiem trwa od czasów szkoły podstawowej, więc przychylnym wzrokiem patrzę na takie publikacje.

Można powiedzieć, że jest to bardzo krótkie kompendium wiedzy o Rzymie w całokształcie. Krótkie noty historyczne, co nieco...

Egipt? Grecja? A może Rzym?
Pozostając ciągle na łonie serii starożytnej, tym razem na "tapet" wjechała książka "Jak przeżyć w starożytnym Rzymie" L. J. Trafford.

Autorka przedstawiła go barwnie, żywiołowo, gorącokrwiście, nieco cynicznie i z przekąsem, skupiając się głównie na średniozamożnej i najbogatszej warstwie społecznej starożytnego Rzymu.
Wieczne Miasto przedstawiła, jako najbardziej przebiegłe miejsce, pełne dumnych celebrytów obnoszących się swoim oratorstwem, pochodzeniem, majątkiem lub wojennymi dokonaniami, miejscem popisowych mówców, nadętych filozofów, myślicieli i polityków.
Rzym to także słynące z licznych podbojów krajów sąsiednich Imperium, którego obywatele zafascynowani są wszelką egzotyką, dość tolerancyjni dla kobiet, potrafiący czytać i pisać, wyzwalający dość często niewolników.

Dzięki książce mamy możliwość odwiedzić siedem wzgórz, na których rozpięte jest Wieczne Miasto z budynkami ośmiokondygnacyjnymi, bieżącą wodą, publicznymi latrynami i łaźniami. Możemy poznać warstwy społeczeństwa, rzymską rodzinę, traktowanie niewolników i prawa kobiet. Autorka w krewki sposób opowiada nam o rzymskich strojach, domostwach, zakupach, ucztach i rodzajach jedzenia, rozrywce, zdrowiu, pracy, prowadzeniu wojen, religii i wierzeniach, prawie i porządku publicznym oraz polityce i historii starożytnego Rzymu.

Książkę czyta się jednym tchem. Znając jednak wspaniałe opracowania Alberto Angeli m.in. "Jeden dzień w starożytnym Rzymie. Życie powszednie, sekrety i ciekawostki", "Imperium. Podróż po Cesarstwie Rzymskim śladem jednej monety" czy "Pompeje. Trzy ostatnie dni", była to dla mnie książka uzupełniająca, w której cześć tematów była ledwo liźnięta, a duża część w ogóle nie poruszona. Jeśli planujecie rozpocząć przygodę w zgłębianiu starożytnego Rzymu, to jest to dobra pozycja na dobry początek.

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Egipt? Grecja? A może Rzym?
Pozostając ciągle na łonie serii starożytnej, tym razem na "tapet" wjechała książka "Jak przeżyć w starożytnym Rzymie" L. J. Trafford.

Autorka przedstawiła go barwnie, żywiołowo, gorącokrwiście, nieco cynicznie i z przekąsem, skupiając się głównie na średniozamożnej i najbogatszej warstwie społecznej starożytnego Rzymu.
Wieczne Miasto...

Po nieudanym kontakcie z "Jak przeżyć w starożytnej Grecji" postanowiłem spróbować, po dłuższej przerwie, Rzymu. No i właśnie dzięki tej książce odzyskałem nadzieję na to, że Egipt i być może kolejne odsłony 'cyklu' będą o wiele ciekawsze.

Dostajemy naprawdę ciekawy poradnik tego, jak wygląda życie w starożytnym Rzymie. Oczywiście większość to podstawy, które czytelnik poznał już w szkole, ale autorka tak świetnie operuje słowem i wplata naprawdę śmieszne zdania, że czytało się to z wielką przyjemnością. Poza wyżej wymienionymi podstawami dostajemy również mało znane ciekawostki w formie wtrąceń, dzięki którym mamy kilka sekund na odzyskanie skupienia.

Autorka nie wymusza na czytelniku jednej ścieżki, którą podąży, ale daje nam spory wybór - jesteśmy kobietą lub mężczyzną, poznajemy różne rodzaje mieszkań i domów, strojów, prac i zabaw, pożywienia itp. Tak więc wiemy jak wyglądało życie nie tylko z jednej, już narzuconej przez autorkę perspektywy, ale dowiadujemy się o każdym aspekcie życia nizin jak i wyżyn społecznych.

Polecam i liczę na to, że kolejne książki będą równie ciekawe i wciągające!

Po nieudanym kontakcie z "Jak przeżyć w starożytnej Grecji" postanowiłem spróbować, po dłuższej przerwie, Rzymu. No i właśnie dzięki tej książce odzyskałem nadzieję na to, że Egipt i być może kolejne odsłony 'cyklu' będą o wiele ciekawsze.

Dostajemy naprawdę ciekawy poradnik tego, jak wygląda życie w starożytnym Rzymie. Oczywiście większość to podstawy, które czytelnik...

Na książkę tę natrafiłam na instagramie i zaciekawił mnie zarówno tytuł jak i opis oraz podane na koncie właścicielki kilka ciekawostek z lektury. Sięgnęłam po nią, nastawiając się na ciekawą historię i zaskakujące fakty i rzeczywiście – lektura jest całkiem przyjemna, ale o ile na początku podobał mi się utrzymany lekki i żartobliwy ton, o tyle im dalej w las, tym gorzej.

Nieśmieszne uwagi, nieśmieszne żarty, a na dodatek na jedną stronę krótkiego tekstu przypada po 5-6 przypisów, które odsyłają do kolejnych uwag i dopełnień, zmuszając czytelnika by machał książką na prawo i lewo, od czytanej strony do końca lektury. W końcu się poddałam i przestałam czytać te przypisy, nie odczytałam ich nawet po skończeniu całej książki, bo bez odnalezionych fragmentów przypisy te po prostu nie miały sensu i nie mogłam się połapać. Wyjątkowo irytujący zabieg.

Na pewnym etapie czytania lektury ten żartobliwy ton zaczął tak mocno się wybijać, że zwyczajnie przestałam ufać, czy czytam o prawdziwych wydarzeniach i prawdziwych faktach, czy może o czymś kompletnie wymyślonym i przesadzonym.

Doczytałam książkę z trudem, bo zwyczajnie nie mogłam się wkręcić i wzbudzić w sobie zainteresowania. Myślę, że jeśli ktoś chce sięgnąć po ciekawostki na temat starożytnych cywilizacji, lepiej aby sięgnął po prawdziwie naukową książkę, niż to.

Na książkę tę natrafiłam na instagramie i zaciekawił mnie zarówno tytuł jak i opis oraz podane na koncie właścicielki kilka ciekawostek z lektury. Sięgnęłam po nią, nastawiając się na ciekawą historię i zaskakujące fakty i rzeczywiście – lektura jest całkiem przyjemna, ale o ile na początku podobał mi się utrzymany lekki i żartobliwy ton, o tyle im dalej w las, tym gorzej....

Niby lekko napisana, z humorem, okraszona wieloma "śmieszkami", ale coś mi nie do końca zagrało. Być może ten humorystyczny ton już mnie znużył, ale trochę na siłę brnęłam przez tę książkę. Z drugiej strony, nie zaprzeczę, że odnalazłam w niej sporo ciekawostek. Jednym słowem, lektura raczej dla bardzo zainteresowanych tematem.

Niby lekko napisana, z humorem, okraszona wieloma "śmieszkami", ale coś mi nie do końca zagrało. Być może ten humorystyczny ton już mnie znużył, ale trochę na siłę brnęłam przez tę książkę. Z drugiej strony, nie zaprzeczę, że odnalazłam w niej sporo ciekawostek. Jednym słowem, lektura raczej dla bardzo zainteresowanych tematem.

Fajna, ciekawa książka. Szybko się czyta, bo napisana lekko, z dowcipem (ale nie takimi sucharami). Pokazuje nam Rzym z trochę innej strony. Bardzo lubię tę serię.

Fajna, ciekawa książka. Szybko się czyta, bo napisana lekko, z dowcipem (ale nie takimi sucharami). Pokazuje nam Rzym z trochę innej strony. Bardzo lubię tę serię.

Świetna, luźna książka, a do tego uczy. Wiedza przekazywana jest z humorem, w prostych słowach. Przypisy z tyłu odnośnie dodatkowych informacji mogłyby być w tekście.

Świetna, luźna książka, a do tego uczy. Wiedza przekazywana jest z humorem, w prostych słowach. Przypisy z tyłu odnośnie dodatkowych informacji mogłyby być w tekście.

Jako fance "Strrrasznej historii" - bardzo mi się podobała! Tak jak w przypadku innych pozycji z tej serii informacje są podstawowe, ale nie brakuje humoru i lekkiego klimatu "Strrrasznej..." - choć wiadomo że dalej nie ma co porównywać :) Osobiście polecam, lecz może nie wielkim miłośnikom starożytnego Rzymu, bo raczej niczego nowego się nie dowiedzą.

Jako fance "Strrrasznej historii" - bardzo mi się podobała! Tak jak w przypadku innych pozycji z tej serii informacje są podstawowe, ale nie brakuje humoru i lekkiego klimatu "Strrrasznej..." - choć wiadomo że dalej nie ma co porównywać :) Osobiście polecam, lecz może nie wielkim miłośnikom starożytnego Rzymu, bo raczej niczego nowego się nie dowiedzą.

i tak. i nie. niewątpliwie popularyzuje. przybliża. nie wymaga za dużo. pozwala zobaczyć się w portrecie starożytnego społeczeństwa nowoczesnego. raz lepiej, raz gorzej dowcipkuje. natomiast niektóre konstrukcje językowo-stylistyczne (czyżby wina tłumacza?) oraz przypisy na końcu (które rwą i tak poszarpaną narrację) są złe. bardzo.

i tak. i nie. niewątpliwie popularyzuje. przybliża. nie wymaga za dużo. pozwala zobaczyć się w portrecie starożytnego społeczeństwa nowoczesnego. raz lepiej, raz gorzej dowcipkuje. natomiast niektóre konstrukcje językowo-stylistyczne (czyżby wina tłumacza?) oraz przypisy na końcu (które rwą i tak poszarpaną narrację) są złe. bardzo.

Książka miło w odbiorze, czyta ją się bardzo szybko. Rozszerza pogląd na czasy Rzymu z II wieku

Książka miło w odbiorze, czyta ją się bardzo szybko. Rozszerza pogląd na czasy Rzymu z II wieku