Historia wegetarianizmu (i weganizmu) z wieloma ciekawymi spostrzeżeniami (dlaczego ze swoich wyborów żywieniowych mają się tłumaczyć ci, którzy nie jedzą mięsa, a nie ci, którzy je jedzą, przyczyniając się tym samym do cierpienia zwierząt i zabijania planety?),ale przyznaję, że im bliżej końca, tym książka była dla mnie mniej ciekawa.

Historia wegetarianizmu (i weganizmu) z wieloma ciekawymi spostrzeżeniami (dlaczego ze swoich wyborów żywieniowych mają się tłumaczyć ci, którzy nie jedzą mięsa, a nie ci, którzy je jedzą, przyczyniając się tym samym do cierpienia zwierząt i zabijania planety?),ale przyznaję, że im bliżej końca, tym książka była dla mnie mniej ciekawa.

Dobry, ogólny przegląd historii wegetarianizmu i weganizmu. Utkwiło we mnie kilka spostrzeżeń, m. in. z wyglądem witryn sklepów mięsnych. Mięsożerców nie przekona, ale wegetarian wzbogaci z ciekawostek na czym przez lata polegała ich kuchnia.

Dobry, ogólny przegląd historii wegetarianizmu i weganizmu. Utkwiło we mnie kilka spostrzeżeń, m. in. z wyglądem witryn sklepów mięsnych. Mięsożerców nie przekona, ale wegetarian wzbogaci z ciekawostek na czym przez lata polegała ich kuchnia.

To kolejna książka z serii „Zrozum”, którą przeczytałem. Książki tej serii charakteryzują się obok dużej ilości przedstawionych faktów, obfitują także wieloma ciekawostkami, co sprawia, że lektura jest bardzo przyjemna, a wręcz pasjonująca.
Autorka przedstawia historię wegetarianizmu, we wstępie wymienia główne powody zmiany diety to etyczny. Pierwszym Europejczykiem był Pitagoras, który ze względów etycznych zrezygnowała z jedzenia mięsa. Tu ciekawostka przez dłuższy okres — niemal do końca XIX wieku, wegetarianizm nazywany był dietą pitagorejską. Najczęściej wegetarianizm łączony był z poglądami o naturze filozoficzno-religijnymi, jak choćby Adwentyści Dnia Siódmego, a co do innych religii to szacuje się, że około 60% wyznawców hinduizmu nie je mięsa. Za sprawą książki dowiedziałem się, że rozpropagowanie wegetarianizmu w Europie nasila się pod koniec XIX wieku, kiedy to kobiety zaczęły zjadać posiłki poza domem. Autorka jeden z rozdziałów poświęca rozwojowi wegetarianizmu w Polsce tu znowu wiele ciekawostek, ale nie chcę spojlerować książki, do której przeczytania zachęcam. Można dowiedzieć się z niej także o wielu sławnych osobach, które przeszły na dietę bezmięsną.
Książka zmusza też do refleksji jeżeli chodzi o zdania wypowiadane przeciwko diecie roślinnej, jak choćby zdanie: „człowiek musi zabijać zwierzęta, ponieważ jako istota wszystkożerna nie będzie w stanie przeżyć na ściśle roślinnej diecie” czy „Człowiek ma prawo zabijać zwierzęta, ponieważ przywilej ten został mu udzielony przez Boga po Wielkim Potopie”. Zastanawiamy się jak w takim razie, żyją hindusi, a co skłoniło Paula McCartneya do zaprzestania spożywania mięsa.
Jeszcze raz polecam.

To kolejna książka z serii „Zrozum”, którą przeczytałem. Książki tej serii charakteryzują się obok dużej ilości przedstawionych faktów, obfitują także wieloma ciekawostkami, co sprawia, że lektura jest bardzo przyjemna, a wręcz pasjonująca.
Autorka przedstawia historię wegetarianizmu, we wstępie wymienia główne powody zmiany diety to etyczny. Pierwszym Europejczykiem był...

Mnie się bardzo podobała. Historie były ciekawe, nie nurzące. Nie utożsamiam się stricte z wegetarianami ale uwielbiam jedzenie z wege knajpek oraz różnorodność na talerzu, jaką zapewniają warzywa. Jaką my mamy wymówkę, żeby jeść codziennie mięso, skoro ludzie potrafili odmówić go sobie całkowicie kilkaset lat temu, pomimo braku dostępności do tylu składników, które wegetarianie pokochali w szczególności?

Mnie się bardzo podobała. Historie były ciekawe, nie nurzące. Nie utożsamiam się stricte z wegetarianami ale uwielbiam jedzenie z wege knajpek oraz różnorodność na talerzu, jaką zapewniają warzywa. Jaką my mamy wymówkę, żeby jeść codziennie mięso, skoro ludzie potrafili odmówić go sobie całkowicie kilkaset lat temu, pomimo braku dostępności do tylu składników, które...

Super książka! Bardzo ciekawa treść i przyjemny język :)

Super książka! Bardzo ciekawa treść i przyjemny język :)

Zapewne nie raz słyszeliście: „Ziemniaki zostaw, ale mięsko zjedz”. Ta lekko zmieniona fraza posłużyła za tytuł krótkiej historii wegetarianizmu i weganizmu. Autorka zręcznie prowadzi nas przez kilka tysięcy lat ludzkich wyborów żywieniowych. Pitagoras, George Bernard Shaw, Mahatma Gandhi, Linda i Paul McCartney, Joaquin Phoenix i wiele innych osób niejedzących potraw mięsnych znalazło swoje miejsce w książce. Jest też trochę miejsca na „kultowe” niegdyś i obecnie bezmięsne bary i restauracje, sanatoria, zakłady opracowujące receptury i produkujące roślinne przysmaki.
Na przestrzeni wieków ludzie z różnych powodów jedli mięso i z różnych powodów z niego rezygnowali; „Warzywa zjedz, mięso zostaw” to najlepszy zbiór motywacji – każdy, jeżeli tylko będzie chciał znajdzie w tej pozycji swoją motywację.
Tylko jednej rzeczy mi zabrakło. Jeden tekst piosenki, nie każda angielska nazwa, nie każdy angielski tytuł mają tłumaczenia na język polski. Ta jednak mały problem, nawet dla osób nie władających tym językiem.

Zapewne nie raz słyszeliście: „Ziemniaki zostaw, ale mięsko zjedz”. Ta lekko zmieniona fraza posłużyła za tytuł krótkiej historii wegetarianizmu i weganizmu. Autorka zręcznie prowadzi nas przez kilka tysięcy lat ludzkich wyborów żywieniowych. Pitagoras, George Bernard Shaw, Mahatma Gandhi, Linda i Paul McCartney, Joaquin Phoenix i wiele innych osób niejedzących potraw...

Pokręcona historia wegetarianizmu. Od starożytności, przez ascezę, proletariat, hippisów, punków, odłamy religijne, wskazania medyczne, etyczne, filozoficzne. To nie jest poradnik co jeść a czego nie jeść. Za to ciekawie meandruje przez ludzką historię i poglądy na świat i tego jak człowiek powinien się odżywiać.

Pokręcona historia wegetarianizmu. Od starożytności, przez ascezę, proletariat, hippisów, punków, odłamy religijne, wskazania medyczne, etyczne, filozoficzne. To nie jest poradnik co jeść a czego nie jeść. Za to ciekawie meandruje przez ludzką historię i poglądy na świat i tego jak człowiek powinien się odżywiać.

"Mieszanie krwi z darami ziemi miałoby stanowić wręcz obrazę dla bogini plonów Demeter i boga winorośli Dionizosa, którzy dają przecież człowiekowi dość dobra, by nie musiał się kalać zabójstwem." (str. 30)

Natalia Mętrak-Ruda prowadzi czytelnika przez historię wegetarianizmu, śladami Pitagorasa, Plutarcha, Benjamina Franklina, Sylvestra Grahama,Johna H. Kelloga, Maximiliana Bircher-Bennera, Lwa Tołstoja, Konstatnego Oskargiełło, Apolinarego Tarnawskiego, Fanię Lewandową, Marię Grodecką, Petera Singera, Lindę i Pola McCartney, Joaquina Phoenix do Marty Dymek (Jadłonomia). Odkrywa trendy i nurty, myślenie o dobru planety, przekazuje wyjaśnienia piewców, lekarzy i zwykłych ludzi, którzy wiedzą, że nie zabija się istot, które czują. "Nie trzeba jeść mięsa, bo... po prostu nie trzeba. Świat roślin jest wystarczająco różnorodny i obfity, by wykarmić wszystkich, a jedynym dopuszczalnym usprawiedliwieniem dla spożywania zwierząt jest niemożność zdobycia innego pożywienia." (str. 30) Plutarch tłumaczył, że spożywanie mięsa jest "zbyt drogim" posiłkiem, bo jego ceną jest czyjeś życie! Trudno się z tym nie zgodzić, tylko jest w tym mały szkopuł, bo obecne wysoko uprzemysłowione społeczeństwa wykształciły w sobie mechanizm zakłamywania rzeczywistości, bo zwierzęta zabija ktoś inny, oni tylko kupują je w sklepie i już nie zwierzęta, ale jakieś nierozpoznawalne kawałki ich ciał.

Autorka pisze o dietach bezmięsnych, które przywracały ludziom siły witalne a wręcz powodowały u nich wyzdrowienie z poważnych chorób, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Przypomina, że nie istnieją choroby pochodzące od roślin, ale od zwierząt i jest ich bardzo wiele, czego w ostatnich latach byliśmy świadkami, m.in. choroba szalonych krów, afrykański pomór świń, ptasia grypa, małpia ospa, papuzica, itd....

Już w siedemnastym wieku Roger Crab wskazywał na problem z brakiem pożywienia "...skoro wyhodowane zboże może stać się pożywieniem dla głodnych, jak można je marnować na paszę dla zwierząt lub do produkcji piwa?" (str. 44). Współczesne czasy to jasno udowadniają, że jedzenie mięsa to już nie tylko moralne rozterki dotyczące nieetycznego zachowania wobec innych istot, ale poważne dylematy ogólnospołeczne związane z ogromnym rozrostem gatunku ludzkiego, jego coraz większe apetyty nie tylko związane z pożywieniem, ale i z dobrami rzeczowymi, to ogromne problemy klimatyczne, które powodują "kurczenie" się obszarów do mieszkania i upraw, zanieczyszczanie ogromnych obszarów pod przemysłowe uprawy dla przemysłowych hodowli zwierząt, które zjadane są tylko przez część ludzkości, przy czym większość głoduje lub cierpi na niedożywienia. Dlatego tak ważna jest dzisiaj szeroko zakrojona debata publiczna, zwłaszcza krajów bogatych, nad tym co można zrobić, aby zmieniać nawyki żywieniowe ludzi, bo nie ma szans, żebyśmy jako gatunek zdołali utrzymać dietę mięsną przy tak ogromnym rozroście własnym. Janisław Jastrzębowski "...uważał zabijanie i przemoc za gwałt na ludzkiej naturze. Mięsożerstwo porównywał wręcz do kanibalizmu, a dowodem na nienaturalność pozyskiwania mięsa zwierząt jest jego zdaniem obrzydzenie, jakie większość ludzi czuje na widok tego, co dzieje się w rzeźniach." (str. 197) Przypuszczam, że większość spożywających mięso pozyskane w ten sposób zrezygnowałoby z niego, gdyby musiało samemu zwierzę zabić.

Żyjąc w dzisiejszych czasach, w wysoko rozwiniętych krajach dobrobytu, nie ma usprawiedliwienia dla odbierania komuś życia, żeby zaspokoić swój apetyt na mięso. Jest wokół tyle rozmaitego jedzenia, że nie trzeba pozbawić kogoś życia.

Autorka starała się szeroko opowiedzieć o wegetarianizmie i w mojej opinii to się jej udało, trzymając się linii historycznej pokazała wszystko co z nim związane i co w nim najważniejsze. Trzymała się faktów, starała się patrzeć na temat obiektywnie, pokazała różne teorie, różnych piewców, wiele argumentów. Jedno jest dla mnie pewne to był dobrze spędzony czas. To porządna dawka wiedzy i ważna pozycja dla każdego.

"Mieszanie krwi z darami ziemi miałoby stanowić wręcz obrazę dla bogini plonów Demeter i boga winorośli Dionizosa, którzy dają przecież człowiekowi dość dobra, by nie musiał się kalać zabójstwem." (str. 30)

Natalia Mętrak-Ruda prowadzi czytelnika przez historię wegetarianizmu, śladami Pitagorasa, Plutarcha, Benjamina Franklina, Sylvestra Grahama,Johna H. Kelloga,...

Bardzo przyjemna lektura. Podobało mi się umiejscowienie ruchów wegetariańskich w kontekście całej kultury - właściwie w różnych kontekstach, bo raz to ruch robotniczy, raz odnowy chrześcijańskiej, raz etyki utylitarystycznej... Może nic super-nowatorskiego, ale warto sięgnąć

Bardzo przyjemna lektura. Podobało mi się umiejscowienie ruchów wegetariańskich w kontekście całej kultury - właściwie w różnych kontekstach, bo raz to ruch robotniczy, raz odnowy chrześcijańskiej, raz etyki utylitarystycznej... Może nic super-nowatorskiego, ale warto sięgnąć

„Żyjemy w czasach, w których wybory żywieniowe stały się niezwykle skomplikowane, po pierwsze ze względu na niemal nieskończenie wiele dostępnych nam produktów, po drugie zaś ze względu na ogromne znaczenie przypisywane naszym zwyczajom kulinarnym”, czyli „Warzywa zjedz, mięso zostaw".

Warzywa zjedz, mięso zostaw to już 19 książka z cyklu popularnonaukowego ZROZUM Wydawnictwa Poznańskiego. Jestem na bieżąco z tymi książkami i zawsze chętnie sięgam po kolejne tomy. Tym razem dostajemy powieść polskiej autorki — Natalii Mętrak-Rudej.

Wegetarianie są wśród nas. I jest ich coraz więcej! Niejedzenie mięsa staje dziś coraz popularniejsze. Powody są różne: ekologiczne, etyczne czy zdrowotne. Obecnie mięsa nie je się z troski o zdrowie, klimat, dobrostan zwierząt. Ale czy zawsze tak było? Co kierowało pierwszymi osobami, które zdecydowały się przejść na dietę bezmięsną? I czy w ogóle wiadomo, kto był prekursorem wegetarianizmu?
Natalia Mętrak-Ruda, kulturoznawczyni i historyczka kulinariów, prowadzi nas przez zawiłą (a czasem całkiem zabawną) historię roślinnej kuchni, a także jej pierwszoplanowych i epizodycznych bohaterów. Autorka pokazuje, że w przeszłości za ideą niejedzenia zwierząt stały zupełnie inne motywacje niż dziś – nieraz decyzja ta wynikała z czynników religijnych lub ekonomicznych. I choć obecnie popularyzacja wegetarianizmu kojarzy się głównie z duchowością Wschodu i kontrkulturą, to kuchnia ta równie dużo zawdzięcza ruchom protestanckim. A także szalonym pomysłom dietetyków, dziwaków i hipochondryków. Dowiedz się, jaką drogę przebył wegetarianizm – od wysp antycznej Grecji do dzisiejszych najbardziej wykwintnych restauracji.

Ta książka zapozna Was z początkami wegetarianizmu. Autorka przybliża kwestie kulturalne, ekonomiczne i zdrowotne rezygnacji z mięsa. Przygląda się społeczeństwu Wielkiej Brytanii oraz USA, gdzie coraz więcej osób przechodzi na wegetarianizm. Analizuje także zwyczaje żywieniowe z innych krajów. Książka jest naprawdę ciekawie napisana. Pełna artykułów, ciekawostek, fragmentów książek kucharskich czy też listów. Natalii Mętrak-Rudej udało się pokazać, jak na przestrzeni lat zmieniał się nasz jadłospis i sposób myślenia oraz postrzegania ekologii i zdrowia.

Myślę, że jest to idealna pozycja dla wszystkich zainteresowanych przejściem na wegetarianizm, ale i dla samego wegetarianina będzie również ciekawym kompendium wiedzy. Autorka ma lekki, gawędziarski styl, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Jest ona nie tylko prawdziwą skarbnicą wiedzy, ale i też zbiorem ciekawostek i nieznanych mi dotąd faktów. A to wszystko jest przedstawione w sposób zrozumiały nawet dla osób, które na co dzień nie interesują się danym tematem. Dowiecie się z niej czy dieta bezmięsna mogła przydać się polakom w walce o niepodległość, dla kogo wymyślono płatki kukurydziane czy też które państwo jest najbardziej wegetariańskie.

„Żyjemy w czasach, w których wybory żywieniowe stały się niezwykle skomplikowane, po pierwsze ze względu na niemal nieskończenie wiele dostępnych nam produktów, po drugie zaś ze względu na ogromne znaczenie przypisywane naszym zwyczajom kulinarnym”, czyli „Warzywa zjedz, mięso zostaw".

Warzywa zjedz, mięso zostaw to już 19 książka z cyklu popularnonaukowego ZROZUM...