Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę pożyczył mi znajomy, inaczej sama prawdopodobnie nigdy bym po nią nie sięgnęła; ot, sprzeczność moich poglądów z KK. Powiedziałam sobie jednak: "no hej, spróbuj". No, to spróbowałam. I co? I wcale się nie zaskoczyłam.
Książka jest żenująca. Naprawdę. A przynajmniej mnie zażenowała do reszty.
Większość stanowią pytania do księdza. Jego odpowiedzi bowiem są zwięzłe, lakoniczne, WYMIJAJĄCE. I bynajmniej nie odkrywcze! Nie ma tam nic, o czym wcześniej bym nie wiedziała. Ponadto smuci mnie wysoka ocena i popularność tejże "Ostatniej rozmowy" - o czym one świadczą? Gadać o pseudoodkrywczych pierdołach, a społeczeństwo uzna to za inspirujące?
Doprawdy, nawet ja mogłabym napisać teraz więcej słów o tym, co i jak bardzo nie spodobało mi się w tej książce, niż łącznie wypowiedział księdzu przez całą jej długość. Ale w sumie... z próby zachowania szacunku, mimo wszystko, powstrzymam się.
A czytajcie sobie, wszyscy wierni, tę książkę, i uznajcie ją sobie, kochani, nawet za natchnioną. Ja tymczasem wiem już tylko jedno - nie żałuję, że po nią sięgnęłam; teraz jestem jeszcze pewniejsza, że aby zaoszczędzić sobie czasu i nerwów, więcej tego typu pozycji nie tknę.
Pozdrawiam.

Książkę pożyczył mi znajomy, inaczej sama prawdopodobnie nigdy bym po nią nie sięgnęła; ot, sprzeczność moich poglądów z KK. Powiedziałam sobie jednak: "no hej, spróbuj". No, to spróbowałam. I co? I wcale się nie zaskoczyłam.
Książka jest żenująca. Naprawdę. A przynajmniej mnie zażenowała do reszty.
Większość stanowią pytania do księdza. Jego odpowiedzi bowiem są zwięzłe,...