Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytułowy Pielgrzym należy do jakiejś okultystycznej sekty, która wysyła bohatera na pielgrzymkę. W drodze towarzyszy mu nauczyciel, który uczy go niby to "rozwoju duchowego", poprzez jakieś bezsensowne ćwiczenia.
BEZNADZIEJNA KSIĄŻKA.
Nie dałam rady przeczytać do końca.

Tytułowy Pielgrzym należy do jakiejś okultystycznej sekty, która wysyła bohatera na pielgrzymkę. W drodze towarzyszy mu nauczyciel, który uczy go niby to "rozwoju duchowego", poprzez jakieś bezsensowne ćwiczenia.
BEZNADZIEJNA KSIĄŻKA.
Nie dałam rady przeczytać do końca.

Zacznę od tego, że nie oglądałam filmu, więc nie mogę porównać co jest lepsze. W każdym razie uważam, że książka jest niezła. Polecam.

Zacznę od tego, że nie oglądałam filmu, więc nie mogę porównać co jest lepsze. W każdym razie uważam, że książka jest niezła. Polecam.

Nie mam pojęcia jakim cudem przeczytałam ją do końca. Strata czasu.

Nie mam pojęcia jakim cudem przeczytałam ją do końca. Strata czasu.

Kryminałów nie lubię, ale ten akurat - w postaci fantasy z dużą dawką humoru, bardzo mi się spodobał.

Kryminałów nie lubię, ale ten akurat - w postaci fantasy z dużą dawką humoru, bardzo mi się spodobał.

Jest to druga książka tego autora którą przeczytałam, i zarówno jak za pierwszym razem, sięgając po tę książkę, zasugerowałam się jedynie nazwiskiem autora (który ponoć jest w Polsce bardzo ceniony). Niestety, ponownie się zawiodłam.

Na pewno wielkim plusem tego zbioru opowiadań, jest magiczny nastrój, oraz świetne pomysły, z których de facto mogłyby powstać genialne opowiadania (jeżeli nie powieści), ale autor rozwija je w tak oszczędny sposób, że w wyniku powstają króciutkie opowiadanka, w których czegoś brakuje - mianowicie sensu.

Weźmy na przykład opowiadanie, które dzieje się w Warszawie. "Przebywający w Warszawie amerykański biznesmen rzuca się w pościg za tajemniczą kobietą, by usłyszeć od niej wyrzuty za zerwany romans." - to zdanie znajduje się w opisie książki (powyżej), i w całości przekazuje treść tego opowiadania, - czyli brak logicznego zakończenia, i w ogóle jakiejkolwiek logiki. Jest za to dużo absurdu i groteski, które w wypadku braku logicznej pointy prowadzi do... no właśnie - donikąd. (Czyli straty czasu na czytanie).
Jak dla mnie ciekawe pomysły to za mało.

Jest to druga książka tego autora którą przeczytałam, i zarówno jak za pierwszym razem, sięgając po tę książkę, zasugerowałam się jedynie nazwiskiem autora (który ponoć jest w Polsce bardzo ceniony). Niestety, ponownie się zawiodłam.

Na pewno wielkim plusem tego zbioru opowiadań, jest magiczny nastrój, oraz świetne pomysły, z których de facto mogłyby powstać genialne...