Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niektore opowiesci mocno sie zestarzaly a minelo jedynie 10 lat.

Niektore opowiesci mocno sie zestarzaly a minelo jedynie 10 lat.

Bardzo słabo napisana. Co z tego, że historia ciekawa, jeśli autorka nie potrafiła jej udźwignąć.
No i jeszcze ten cudzysłów w tytule.....

Gdzie był redaktor?

Bardzo słabo napisana. Co z tego, że historia ciekawa, jeśli autorka nie potrafiła jej udźwignąć.
No i jeszcze ten cudzysłów w tytule.....

Gdzie był redaktor?

Nigdy już nie będę patrzeć tak samo na miasto, z którego pochodzę.

Nigdy już nie będę patrzeć tak samo na miasto, z którego pochodzę.

Jest to raczej historia polio w USA niz historia polio w ogole.


Zabawne przypisy - tlumacz nie przepada za autorem :)

Jest to raczej historia polio w USA niz historia polio w ogole.


Zabawne przypisy - tlumacz nie przepada za autorem :)

Błędy merytoryczne trochę mi przeszkadzały w odbiorze. Pomylenie Rudolfa Hessa z Rudolfem Hössem. Podawanie niepotwierdzonych informacji jako fakt historyczny tylko dlatego, że pasują do puenty...

Błędy merytoryczne trochę mi przeszkadzały w odbiorze. Pomylenie Rudolfa Hessa z Rudolfem Hössem. Podawanie niepotwierdzonych informacji jako fakt historyczny tylko dlatego, że pasują do puenty...

Bardzo dobra, ale pokazuje stan z 2012 roku.

Bardzo dobra, ale pokazuje stan z 2012 roku.

Teraz już wiem jaka jest różnica między reportażem a wspomnieniami z wakacji.

Teraz już wiem jaka jest różnica między reportażem a wspomnieniami z wakacji.

Wszystko co trzeba wiedzieć o ludobójstwie w Rwandzie.

Wszystko co trzeba wiedzieć o ludobójstwie w Rwandzie.

Książka mnie rozczarowała. Myślałam, że będzie to rzeczowy, rzetelny reportaż o sytuacji na Bałkanach tuż przed wybuchem konfliktu.

Okazało się, że jest to obraz bardzo uproszczony przedstawiający Bałkany jako region pełen dzikich, brutalnych ludzi, którzy są zdolni do najbardziej krwawych zbrodni.
Wszystkie konflikty, wojny na Bałkanach autor usprawiedliwia specyficzną naturą ludzką, co już świadczy braku wiedzy lub/i zrozumienia dla całej historii europejskiej. Za najlepszy przykład tegoż może posłużyć poniższy cytat:
"Nazizmowi na przykład, można śmiało przypisać bałkańskie korzenie. To przecież w dzielnicy wiedeńskich noclegowni, wylęgarni etnicznych resentymentów, nieopodal granic południowej Słowiańszczyzny Hitler nauczył się tak zaraźliwe nienawidzić."

Książka mnie rozczarowała. Myślałam, że będzie to rzeczowy, rzetelny reportaż o sytuacji na Bałkanach tuż przed wybuchem konfliktu.

Okazało się, że jest to obraz bardzo uproszczony przedstawiający Bałkany jako region pełen dzikich, brutalnych ludzi, którzy są zdolni do najbardziej krwawych zbrodni.
Wszystkie konflikty, wojny na Bałkanach autor usprawiedliwia specyficzną...

Bardzo zła. Ostachowicz chciałby pisać jak Masłowska, ale mu nie wychodzi. Kiepska historia, słabe zakończenie. Strata czasu.

Bardzo zła. Ostachowicz chciałby pisać jak Masłowska, ale mu nie wychodzi. Kiepska historia, słabe zakończenie. Strata czasu.

Fani Grabaża, Pidżamy i Strachów z pewnością docenią. Ja przeczytałam tę książkę za późno

Fani Grabaża, Pidżamy i Strachów z pewnością docenią. Ja przeczytałam tę książkę za późno

Bardzo dobra pozycja dla miłośników historii. Pierwsza część nieco sucha, stricte historyczna opisuje jedynie dzieje oddziału. Druga część jest zdecydowanie lepiej napisana i ciekawsza. Autor patrzy na oddział z antropologicznego punktu widzenia, analizując wojnę i walkę z partyzantami jako polowanie. Świetna koncepcja, sama książka wiele rozjaśnia i dowodzi, że możemy analizować wojnę bez emocji, ideologizowania i popadania w patos.

Bardzo dobra pozycja dla miłośników historii. Pierwsza część nieco sucha, stricte historyczna opisuje jedynie dzieje oddziału. Druga część jest zdecydowanie lepiej napisana i ciekawsza. Autor patrzy na oddział z antropologicznego punktu widzenia, analizując wojnę i walkę z partyzantami jako polowanie. Świetna koncepcja, sama książka wiele rozjaśnia i dowodzi, że możemy...

Idiota za granicą. To szokujące, że dziennikarz, korespondent zagraniczny może wykazywać się taką ignorancją i brakiem zrozumienia dla innych kultur. Motyw przewodni słaby, klucz, według którego wybiera kraje niezrozumiały. Opinie autora oparte na stereotypach. Nie polecam

Idiota za granicą. To szokujące, że dziennikarz, korespondent zagraniczny może wykazywać się taką ignorancją i brakiem zrozumienia dla innych kultur. Motyw przewodni słaby, klucz, według którego wybiera kraje niezrozumiały. Opinie autora oparte na stereotypach. Nie polecam

Wstrząsająca i makabryczna.

Wstrząsająca i makabryczna.

Samsara była lepsza

Samsara była lepsza

Książka sama w sobie nuda. Lekturę uprzyjemniały odwołania do topografii Zagrzebia, w którym dzieje się akcja powieści, a ja mieszkałam pół roku. Miło było powrócić do tamtych miejsc.

Książka sama w sobie nuda. Lekturę uprzyjemniały odwołania do topografii Zagrzebia, w którym dzieje się akcja powieści, a ja mieszkałam pół roku. Miło było powrócić do tamtych miejsc.

Trochę nudna. Bardzo wtórna.

Trochę nudna. Bardzo wtórna.

Świetne! Trzyma w napięciu jak dobry kryminał!

Świetne! Trzyma w napięciu jak dobry kryminał!

Lindquist ponownie przewrotny. Przedstawiając historię kolonializmu pokazuje, że ekterminacja i rasizm nie są właściwościami nazistowskich Niemiec, ale "cywilizowanej" Europy. Niszczenie innych kultur, uznawanych przez Europejczyków za mniej rozwinięte, nie zaczęło się wraz z powstaniem III Rzeczy i nie skończyło wraz z jej upadkiem.

Lindquist ponownie przewrotny. Przedstawiając historię kolonializmu pokazuje, że ekterminacja i rasizm nie są właściwościami nazistowskich Niemiec, ale "cywilizowanej" Europy. Niszczenie innych kultur, uznawanych przez Europejczyków za mniej rozwinięte, nie zaczęło się wraz z powstaniem III Rzeczy i nie skończyło wraz z jej upadkiem.

Autor w dość prosty, bezpośredni sposób pokazuje stosunek "cywilizowanej" Europy do "dzikiej" Bośni. Słowa mocne, bolesne i prawdziwe, ale z książki niestety wieje nudą.
Ciekawe spostrzeżenia, a czasami ostra krytyka, dotycząca społeczeństwa bośniackiego, wydają się być opinią samego autora.

Autor w dość prosty, bezpośredni sposób pokazuje stosunek "cywilizowanej" Europy do "dzikiej" Bośni. Słowa mocne, bolesne i prawdziwe, ale z książki niestety wieje nudą.
Ciekawe spostrzeżenia, a czasami ostra krytyka, dotycząca społeczeństwa bośniackiego, wydają się być opinią samego autora.