-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać441
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant14
-
ArtykułyZapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Biblioteczka
2015-09-29
2013-02-28
Erich Segal mnie zachwyca, jest wybitny! "Absolwenci" poruszają wiele temtów (miłośc, choroby, rodzina, wojna, praca, nauka, wiara, smierć...), akcja dzieje się na wielu płaszczyznach równocześnie. Ostatnie kilkaset stron czytałam z namaszczenieniem, delektowałam się każdym zdaniem, ponieważ tak bardzo nie chciałam, żeby książka się skończyła. Histore bohaterów mogę podsumować jednym bardzo trafnym zdaniem:
"[...] każdy sukces ma swoją cenę."
Erich Segal, Absolwenci, str. 563.
Erich Segal mnie zachwyca, jest wybitny! "Absolwenci" poruszają wiele temtów (miłośc, choroby, rodzina, wojna, praca, nauka, wiara, smierć...), akcja dzieje się na wielu płaszczyznach równocześnie. Ostatnie kilkaset stron czytałam z namaszczenieniem, delektowałam się każdym zdaniem, ponieważ tak bardzo nie chciałam, żeby książka się skończyła. Histore bohaterów mogę...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-03-09
Jestem przekonana, że gdyby tę książkę napisała jakaś Pani X, powiedziano by o totalnej katastrofie, ale mówiąc o Rowling chyba wszyscy starają się być trochę za bardzo delikatni. Zawsze jest tak, że kolejną książkę pisarza porównuje się do jego wcześniejszej, zwłaszcza jeśli tamta była doskonała. Harry Potter był książką na granicy wybitności i jeszcze długo będzie w kanonie literatury młodzieżowej (oczywiście Harrego czytałam, więc mówię o tym z pełnym przekonaniem). Tam Rowling pokazała swój kunszt, wyobraźnię, bajkowy i plastyczny język. Odnoszę wrażenie, że Rowling była zmęczona pisarstwem dla dzieci, dlatego Trafny Wybór jest eksplozją jej emocji. Niestety okazało się to fatalne. Rowling pokazała, że zna wulgaryzmy, przekleństwa, rynsztokowy język i wszystkie możliwe patologie . I właśnie to umieściła na 500 stronach książki. Oczywiście przeplatała to wybujałymi opisami wiatru na 3 strony oraz, z dokładnością co do milimetra, opisów spodni, bluzek, ulic, wulgarnych scen seksualnych, marzeń Pań domu. Opisy mnie męczyły, na prawdę nie muszę wiedzieć, że bohater X miał długie, prążkowane, jasne, lniane, wygniecione itd. spodnie, które zakładał (i tu też odpowiednio długi opis czynności). Rowling chyba tak bardzo chciała napisać książkę dla dorosłych, że aż za bardzo poniosły ją emocje. Te wszystkie patologie i zachowania małomiasteczkowe na prawdę można by rozłożyć na kilka książek o różnej tematyce. Jak na jedną, było to zdecydowanie za dużo, aż bolało czytając. Język wulgarny, uliczny. Na prawdę pisząc książkę dla dorosłych, można posługiwać się językiem na poziomie, a wulgaryzmy oczywiście, bo żadną cnotką nie jestem, ale w przystępny i umiarkowany sposób. Język w żadnym wypadku nie zachwycał, był słaby. Akcji żadnej, do połowy książki zastanawiałam się, kiedy w końcu coś się wydarzy. Historie małomiasteczkowej, nudnej społeczności w ogóle do mnie nie trafiają. Książka niestety była przez to potwornie nudna (tak jak małomiasteczkowa społeczność opisana w tej książce!). Trafny Wybór jest klapą. Tylko rozdmuchana reklama i nazwisko autorki pozwala mu jakoś istnieć na pułkach sklepowych.
Jestem przekonana, że gdyby tę książkę napisała jakaś Pani X, powiedziano by o totalnej katastrofie, ale mówiąc o Rowling chyba wszyscy starają się być trochę za bardzo delikatni. Zawsze jest tak, że kolejną książkę pisarza porównuje się do jego wcześniejszej, zwłaszcza jeśli tamta była doskonała. Harry Potter był książką na granicy wybitności i jeszcze długo będzie w...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-01-18
To jest sztuka napisać książkę o czasach wojny, z której bije humor, kóra nie prztłacza smutkiem i śmiercią, a jednoczesnie pokazuje realia tamtych czasów. Brawo dla Manueli Kalickiej. Polecam jak najbardziej, czyta się fantastycznie i lekko, jestem pod wrażeniem.
To jest sztuka napisać książkę o czasach wojny, z której bije humor, kóra nie prztłacza smutkiem i śmiercią, a jednoczesnie pokazuje realia tamtych czasów. Brawo dla Manueli Kalickiej. Polecam jak najbardziej, czyta się fantastycznie i lekko, jestem pod wrażeniem.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2015-06-14
Książka jest cudowna :-) zakochałam się w Zanzibarze :-)
Książka jest cudowna :-) zakochałam się w Zanzibarze :-)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-02-15
Książkę czyta się bardzo dobrze, choć nie jest ona porywająca. Akcja toczy się dość powoli ale nie jest nudna. Przeplatają się rozdziały opowiadające o aktualnej sytuacji bohaterów z rozdziałami dotyczącymi przeszłości, wszystko jest spójne. Język barwny oddaje klimat Stalinowskiej Rosji. Po przeczytaniu nie ma poczucia straconego czasu. Lubię książki z nutką Historii w tle, nawet jeśli jest ona ubarwiona fikcją literacką. Nie jest to kryminał w stylu Skandynawskich hitów ale warto przeczytać dla porównania i poznania innych klimatów tego gatunku.
Książkę czyta się bardzo dobrze, choć nie jest ona porywająca. Akcja toczy się dość powoli ale nie jest nudna. Przeplatają się rozdziały opowiadające o aktualnej sytuacji bohaterów z rozdziałami dotyczącymi przeszłości, wszystko jest spójne. Język barwny oddaje klimat Stalinowskiej Rosji. Po przeczytaniu nie ma poczucia straconego czasu. Lubię książki z nutką Historii w...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2012-05-01
Książka niesamowicie mnie wciągnęła. Gdy przeczytałam ostatnie zdanie miałam ochotę od razu sięgnąć po kolejną cześć z tej serii, jestem pod wrażeniem. Bardzo ciekawa fabuła, właściwie cały czas trwająca akcja, bardzo dobrze napisana, bezpośrednim i prostym językiem. Zmusza do myślenia, zastanawiania się "co też tu mogło się stać?". Jeśli ktoś lubi książki o tematyce kryminalne, to jak najbardziej mogę polecić. Zakończanie zaskakujące, ostatnie kilkadziesiąt stron bez przerwy trzyma w napięci.
Szczerze polecam, fanom mocnej literatury, którzy lubią gdy w książkach coś się dzieje.
Po przeczytaniu książki, szczerze przyznam, długo nie mogłam zasnąć :).
Książka niesamowicie mnie wciągnęła. Gdy przeczytałam ostatnie zdanie miałam ochotę od razu sięgnąć po kolejną cześć z tej serii, jestem pod wrażeniem. Bardzo ciekawa fabuła, właściwie cały czas trwająca akcja, bardzo dobrze napisana, bezpośrednim i prostym językiem. Zmusza do myślenia, zastanawiania się "co też tu mogło się stać?". Jeśli ktoś lubi książki o tematyce...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2012-06-18
Niestety książka bardzo przeciętna, słaba fabuła i dialogi. Nie czułam emocji, narracja w pierszej osobie zupełnie nie dawała klimatu, który autor chiał opisać.
Niestety książka bardzo przeciętna, słaba fabuła i dialogi. Nie czułam emocji, narracja w pierszej osobie zupełnie nie dawała klimatu, który autor chiał opisać.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2012-07-03
Książka bardzo przeciętna, pomysł, sam w sobie, ciekawy, ale niestety na pomyśle się skończyło. Początek rzeczywiście wciągający, jednak im dalej tym czułam większą irytację i niechęć. Z pewnością ciekawy wyszedłby z tego film - dużo akcji, walki i pogodni "złych" za "dobrymi" i "dobrych" za "złymi". Oczywiście ostatnia strona książki banalna i płytka. Dobrnęłam do końca z przyzwoistości, żeby nie porzucać książki w połowie czytania.
Książka bardzo przeciętna, pomysł, sam w sobie, ciekawy, ale niestety na pomyśle się skończyło. Początek rzeczywiście wciągający, jednak im dalej tym czułam większą irytację i niechęć. Z pewnością ciekawy wyszedłby z tego film - dużo akcji, walki i pogodni "złych" za "dobrymi" i "dobrych" za "złymi". Oczywiście ostatnia strona książki banalna i płytka. Dobrnęłam do końca z...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-01-22
Książkę dostałam w prezencie, sama na pewno nie zwróciłabym na nią uwagi, ponieważ zarówno opis z na tylnej okładce oraz sama okładka nie przyciagają. Przyznam szczerze, że dobrnęłam, gdzieś do połowy a później przerzucałam tylko kartki i w rezultacie przeczytałam jedynie kilka ostatnich stron.
Dopóki nie zaczęłam czytać książki na głos mężowi, wydawało mi sie, że jest to po prostu kiepski kryminał, zdarzają się i takie. Ale kiedy sama usłyszałam co czytam, w pewnym momenice wybuchnęłam śiechem nad banalmymi dialogami. Fabuła kiepska, zakończenie również. Osobiście uważam, że szkoda czasu.
Książkę dostałam w prezencie, sama na pewno nie zwróciłabym na nią uwagi, ponieważ zarówno opis z na tylnej okładce oraz sama okładka nie przyciagają. Przyznam szczerze, że dobrnęłam, gdzieś do połowy a później przerzucałam tylko kartki i w rezultacie przeczytałam jedynie kilka ostatnich stron.
Dopóki nie zaczęłam czytać książki na głos mężowi, wydawało mi sie, że jest to...
Aj, fatalne! Nie byłam w stanie przebrnąć, chyba pierwszy raz mi się to zdarzyło. Próbowałam ale nic z tego. Leży na półce z zakładką gdzieś na pierwszych dwudziestu stronach. Kupiłam w hipermarkecie za nieduże pieniądze, więc nawet nie było mi szkoda. Ckliwe i tandetne romansy nie są jednak dla mnie.
Aj, fatalne! Nie byłam w stanie przebrnąć, chyba pierwszy raz mi się to zdarzyło. Próbowałam ale nic z tego. Leży na półce z zakładką gdzieś na pierwszych dwudziestu stronach. Kupiłam w hipermarkecie za nieduże pieniądze, więc nawet nie było mi szkoda. Ckliwe i tandetne romansy nie są jednak dla mnie.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNiestety nie pamietam fabuły, mam wrażenie, że czytałam ją sto lat temu. Książka z dzieciństwa, mam z nią bardzo miłe wspomnienia, wypożyczona w niewielkiej bibliotece miejskiej, w czasie gdy byłam u babci na feriach. :)
Niestety nie pamietam fabuły, mam wrażenie, że czytałam ją sto lat temu. Książka z dzieciństwa, mam z nią bardzo miłe wspomnienia, wypożyczona w niewielkiej bibliotece miejskiej, w czasie gdy byłam u babci na feriach. :)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Książka skłąda się z cykli esejów opisujących Japonię dawną i współczesną. Możemu tu znaleźć informacje o kulturze, historii, języku i zwyczajach tego kraju. Zbiór bardzo ciekawych faktów, pisanych lekkim i dostepnym językiem.
Dla wszytskich, których pociąga ta tematyka ale także dla tych, którzy chcieli by poznać Kraj Kwitnącej Wiśni.
Książka skłąda się z cykli esejów opisujących Japonię dawną i współczesną. Możemu tu znaleźć informacje o kulturze, historii, języku i zwyczajach tego kraju. Zbiór bardzo ciekawych faktów, pisanych lekkim i dostepnym językiem.
Dla wszytskich, których pociąga ta tematyka ale także dla tych, którzy chcieli by poznać Kraj Kwitnącej Wiśni.
2009-01-01
Czytałam ją dawno temu. Pamietam, że była wciagająca, dobrze się czytała. Poźniej postanowiłam obejrzeć film, co okazało sie totalną pomyłką, wyłączyłam po kilku minutach.
Książka jak zawsze lepsza :)
Czytałam ją dawno temu. Pamietam, że była wciagająca, dobrze się czytała. Poźniej postanowiłam obejrzeć film, co okazało sie totalną pomyłką, wyłączyłam po kilku minutach.
Książka jak zawsze lepsza :)
2010-01-01
To było coś okropnego! Nie wiem, autorka chyba w pędzie za "modą" posnaowiłą napisać własną miłosną historię dziewczyny i wampira. Mdłe, bez wyrazu. Być może zakochanym do szaleństwa nastolatką przpadkie do gusty. Według mnie strasznie płytka i banalna histoia.
To było coś okropnego! Nie wiem, autorka chyba w pędzie za "modą" posnaowiłą napisać własną miłosną historię dziewczyny i wampira. Mdłe, bez wyrazu. Być może zakochanym do szaleństwa nastolatką przpadkie do gusty. Według mnie strasznie płytka i banalna histoia.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2010-01-01
Czytając tę książkę czułam się zażenowana. Miałam za sobą kilka pozycji dotyczących kultury Japonii i Gejszy. Nie mogłam uwieżyć jak można brać się za pisanie czegoś nie znając zupełnie tematu. Banalna historia, prosta i nie wnosząca nic. Zwyczajnie szkoda czasu.
Czytając tę książkę czułam się zażenowana. Miałam za sobą kilka pozycji dotyczących kultury Japonii i Gejszy. Nie mogłam uwieżyć jak można brać się za pisanie czegoś nie znając zupełnie tematu. Banalna historia, prosta i nie wnosząca nic. Zwyczajnie szkoda czasu.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2011-01-01
Wciągająca i zapierająca dech w piersiach od pierwszej do ostatniej strony! Niesamowita historia, pokazująca prawdziwe ludzkie życie. I niestety trzeba sobie uświadomić, że takie właśnie historie dzieją się też w prawdziwym życiu. Autorka w tej powieści porusza bardzo ważny problem społeczny, który niestety nie jest rozumiany przez większą część naszego społeczeństwa - chorobę autyzmu. Bardzo przejmująca i wzruszająca historia. Autorka pisze bardzo barwnym, dosłownym językiem, czyta się fantastycznie, tak naprawdę kartki same uciekały. Na pewno sięgnę po więcej pozycji Jodi Picoult.
Wciągająca i zapierająca dech w piersiach od pierwszej do ostatniej strony! Niesamowita historia, pokazująca prawdziwe ludzkie życie. I niestety trzeba sobie uświadomić, że takie właśnie historie dzieją się też w prawdziwym życiu. Autorka w tej powieści porusza bardzo ważny problem społeczny, który niestety nie jest rozumiany przez większą część naszego społeczeństwa -...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2011-01-01
Czytając tę książkę kłębiły się we mnie steki emocji od wściekłości po radość, uczucie smutku, pewnego rodzaju zrozumienie i zdziwienie. Smutna historia napisana z humorem. Chwilami miałam wrażenie, że ta rodzina jest na swój dziwaczny sposób szczęśliwa. Najbardziej szkoda było mi dzieci.Z uwagi na zawód jaki wykonuję ta historia poruszyła mnie jeszcze bardziej. Zaczęłam się zastanawiać jak wyglądałoby to w realiach Polski.
Książka godna polecenia, nie należy z pewnością do łatwych, ponieważ porusza trudne tematy (alkoholizm, bezrobocie, biedę, bezdomność)ale dzięki dozie humoru czyta się ja przyjemnie.
Czytając tę książkę kłębiły się we mnie steki emocji od wściekłości po radość, uczucie smutku, pewnego rodzaju zrozumienie i zdziwienie. Smutna historia napisana z humorem. Chwilami miałam wrażenie, że ta rodzina jest na swój dziwaczny sposób szczęśliwa. Najbardziej szkoda było mi dzieci.Z uwagi na zawód jaki wykonuję ta historia poruszyła mnie jeszcze bardziej. Zaczęłam...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2011-01-01
Po przeczytaniu książki miałam mieszane uczucia. Z jednej strony byłam zdegustowana a z drugiej zaskoczona, że jednak ją całą przeczytałam i nawet byłam ciekawa zakończenia. Czytając cały czas miałam myśli, że skoro już zaczęłam to muszę skończyć :]. Opowieć bardzo fantastyczna - karły, dziwne leśne ludziki. Tytuł bardzo kuszący, reszta taka sobie.
Po przeczytaniu książki miałam mieszane uczucia. Z jednej strony byłam zdegustowana a z drugiej zaskoczona, że jednak ją całą przeczytałam i nawet byłam ciekawa zakończenia. Czytając cały czas miałam myśli, że skoro już zaczęłam to muszę skończyć :]. Opowieć bardzo fantastyczna - karły, dziwne leśne ludziki. Tytuł bardzo kuszący, reszta taka sobie.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2011-01-01
Książką interesująca, nie jest to co prawda arcydzieło powalające na kolana ale czytało się ją bardzo przyjemnie. Bohaterowie oryginalni. Kryminał i romans w jednym. Wydaje mi się, że tytuł w pełni oddaje charakter książki :)
Książką interesująca, nie jest to co prawda arcydzieło powalające na kolana ale czytało się ją bardzo przyjemnie. Bohaterowie oryginalni. Kryminał i romans w jednym. Wydaje mi się, że tytuł w pełni oddaje charakter książki :)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Trudi Canavan wielu pokochało dzięki książkom opowiadającym o Sonei i Akkarinie - trylogii Czarnego Maga. Sama byłam niezmiernie ciekawa jak będą wyglądały dalsze losy Sonei oraz jej syna Lorkina. Minęło co prawda trochę czasu, aż zabrałam się za trylogię Zdrajcy i jeśli chodzi o Czarnego Maga to do książek zapałałam niesamowitą miłością, natomiast z żalem muszę przyznać, że Misję Ambasadora co najwyżej polubiłam.
W Misji Ambasadora bardzo długo trzeba czekać na rozwój akcji, książka jest spokojna, szybsze bicie serca zaczyna pojawiać się dopiero pod koniec powieści. Wszystko jest bardzo wyważone i poukładane, nawet nadchodzące gdzieś po ciuchu romanse i zauroczenia, których doznają bohaterowie są... beznadziejnie nieemocjonujące! Nie ma tego dreszczyku, który przy trylogii Czarnego Maga towarzyszy nam niemal od pierwszych stron książek. Jednak nie mogę powiedzieć, że Misja Ambasador jest "fuu" a Trudi Canavan zupełnie zgubiła swoją moc do uwodzenia czytelników swoimi powieściami i kunsztem pisarskim. Pierwsza książka z trylogii Zdrajcy, ma mimo wszystko swój czar, jak zwykle czyta się ją szybko a im bliżej końca, nie można się od niej oderwać. Trzeba też przyznać, że zakończenie jest w pewnej mierze zaskakujące i oczywiście zachęca do sięgnięcia od razu po kolejną część.
Jasne jest to, że Czarnego Maga nie przebije nic i ta trylogia będzie moją wielką miłością. Ani Złodziejska Magia ani trylogia Ery Pięciorga, które czytałam, mimo swoich mocnych stron nie dorównały Czarnemu Magowi. Tak samo może być ze Zdrajcą, ale miłości się nie wybiera, ona przychodzi sama, możemy dać jednak szansę chwilowemu zauroczeniu, którym na pewno przez najbliższe dni będzie Misja Ambasador i mam nadzieję kolejne części trylogii :).
Trudi Canavan wielu pokochało dzięki książkom opowiadającym o Sonei i Akkarinie - trylogii Czarnego Maga. Sama byłam niezmiernie ciekawa jak będą wyglądały dalsze losy Sonei oraz jej syna Lorkina. Minęło co prawda trochę czasu, aż zabrałam się za trylogię Zdrajcy i jeśli chodzi o Czarnego Maga to do książek zapałałam niesamowitą miłością, natomiast z żalem muszę przyznać,...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to