Esho Muraishi

Spodziewałam się więcej po tej książeczce, naiwnie zakładając, że Japończyk, piszący o zjawiskach, jakie uważa za kluczowe dla zrozumienia japońskiego ducha, odsłoni rąbek jakiejś tajemnicy, niedostępnej nam, europejskim profanom. :-) Niestety, rozczarowałam się. Przede wszystkim eseje te robią wrażenie napisanych przez amatora - wrażliwego, o sporej wiedzy, oczytanego, ale jednak amatora. Są powierzchowne, anonsowane w tytułach rozdziałów zagadnienia są ledwie dotkniętee, a Autor zbacza z głównego tematu w niewiele wnoszące, a czasem wręcz niezrozumiałe dygresje. Brak tu jakiejkolwiek systematyczności i dyscypliny, nieczytelna pozostaje metodologia. Nie jest też jasne, dla kogo tak naprawdę ta książka jest przeznaczona: dla Japończyków, czy całej reszty? Sporo w niej fragmentów, które aż się proszą o jakieś dodatkowe wyjaśnienie (którego jednak próżno szukać),co sugeruje, że Autor, zakładając pewną wspólnotę kulturowego doświadczenia, myślał jednak przede wszystkim o czytelniku japońskim. Zaletą jest nieco inny niż nasz sposób widzenia opisywanych zjawisk i rozmaite ciekawe drobiazgi, pojawiające się na marginesie głównych rozważań (np. niezbyt u nas znany fakt, że gejszami na samym początku byli mężczyźni). Można przeczytać, ale można też tego nie robić, wielkiej straty nie będzie.