Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pochwała wyobraźni przez wzięcie w nawias fizycznej podróży - podana w estetycznej formie.

Pochwała wyobraźni przez wzięcie w nawias fizycznej podróży - podana w estetycznej formie.

Bez wzorów, lecz nadal trudno.

Bez wzorów, lecz nadal trudno.

Jadowity akt oskarżenia bogaczy, które piękne w swej poezji jest niestety równie anachroniczne przez swoją religijność.

Jadowity akt oskarżenia bogaczy, które piękne w swej poezji jest niestety równie anachroniczne przez swoją religijność.

Nawet intrygujący styl nie ratuje tych prostodusznych i naiwnych historyjek. Jeśli to ten wielki Chateaubriand to jestem zawiedziony.

Nawet intrygujący styl nie ratuje tych prostodusznych i naiwnych historyjek. Jeśli to ten wielki Chateaubriand to jestem zawiedziony.

Tytaniczna, akademicka praca niestety na tematy głównie biograficzne. Za dużo życiorysów, za mało koncepcji. Docenić należy ogrom pracy autora.

Tytaniczna, akademicka praca niestety na tematy głównie biograficzne. Za dużo życiorysów, za mało koncepcji. Docenić należy ogrom pracy autora.

Czytadło jakich wiele

Czytadło jakich wiele

Lekkość formy, porażająca treść i nędzne żarty.

Lekkość formy, porażająca treść i nędzne żarty.

Trochę celnych spostrzeżeń, trochę gadulstwa i wodolejstwa.

Trochę celnych spostrzeżeń, trochę gadulstwa i wodolejstwa.

Niestety po dobrnieciu w bólach do połowy odpuściłem. Postacie płaskie, świat i historia nie wciągają, nawet język bez większego polotu. Czyżby autor jednej sagi?

Niestety po dobrnieciu w bólach do połowy odpuściłem. Postacie płaskie, świat i historia nie wciągają, nawet język bez większego polotu. Czyżby autor jednej sagi?

Wspaniała. Gwiazdka mniej za angocentryzm w wyborze omawianych filozofów.

Wspaniała. Gwiazdka mniej za angocentryzm w wyborze omawianych filozofów.

Wystarczy raz nie zgodzić się z Sokratesem o cały dialog się wali. Bez polotu i wstrząsu.

Wystarczy raz nie zgodzić się z Sokratesem o cały dialog się wali. Bez polotu i wstrząsu.

Wspomnienia Lema z dzieciństwa i młodości urzekają tym, jak wiele się zmieniło na przestrzeni 100 lat. Nauczyciel dający nagrody w postaci papierosów! Jak to u Lema wszystko okraszone filozoficznymi spostrzeżeniami, piękną polszczyzną i właściwym mu stylem.

Wspomnienia Lema z dzieciństwa i młodości urzekają tym, jak wiele się zmieniło na przestrzeni 100 lat. Nauczyciel dający nagrody w postaci papierosów! Jak to u Lema wszystko okraszone filozoficznymi spostrzeżeniami, piękną polszczyzną i właściwym mu stylem.

Samozachwyt autora nad sobą jest odstręczający. Prawie na pewno jest specjalistą od fizyki, prawdopodobnie miał oko do fotografii - lecz zdolności literackich nie ma za grosz.

Samozachwyt autora nad sobą jest odstręczający. Prawie na pewno jest specjalistą od fizyki, prawdopodobnie miał oko do fotografii - lecz zdolności literackich nie ma za grosz.

Niską siłę myśli i argumentacji rekompensuje porywająca moc anegdoty. Poruszające dzieło, które zniża ludzkość do rangi zwierząt.

Niską siłę myśli i argumentacji rekompensuje porywająca moc anegdoty. Poruszające dzieło, które zniża ludzkość do rangi zwierząt.

Czytanie tego jest żmudne i niesatysfakcjonujące, niekończące się powtórzenia i spozierająca ze stron nuda nie pomaga zawiedzionym oczekiwaniom.

Czytanie tego jest żmudne i niesatysfakcjonujące, niekończące się powtórzenia i spozierająca ze stron nuda nie pomaga zawiedzionym oczekiwaniom.

Kto żył z kobietą ten znajdzie u Weiningera dużo celnych spostrzeżeń. Urzekające jest to, że kiedyś filozof był także poetą. Rozdział porównujący kobietę do żyda można sobie darować. Wbrew kwikowi komentarzy powyżej, moja Pani co ciekawsze podsuwane jej fragmenty komentowała: "no coś w tym jest".

Kto żył z kobietą ten znajdzie u Weiningera dużo celnych spostrzeżeń. Urzekające jest to, że kiedyś filozof był także poetą. Rozdział porównujący kobietę do żyda można sobie darować. Wbrew kwikowi komentarzy powyżej, moja Pani co ciekawsze podsuwane jej fragmenty komentowała: "no coś w tym jest".

Poetycka apologia crossfitu okraszona kilkoma błyskotliwymi spostrzeżeniami.

Poetycka apologia crossfitu okraszona kilkoma błyskotliwymi spostrzeżeniami.

Po przeczytaniu wspomnień Feynmana po raz kolejny potwierdza się obraz fizyków - są zadufani i rozkochani w sobie. Czy to dlatego że dotykają spraw podstawowych? Jakby nie było - książka napisana bardzo lekko, historie z życia nawet ciekawe, ale Feynman jako człowiek jawi się jako buc podobny Draganowi.

Po przeczytaniu wspomnień Feynmana po raz kolejny potwierdza się obraz fizyków - są zadufani i rozkochani w sobie. Czy to dlatego że dotykają spraw podstawowych? Jakby nie było - książka napisana bardzo lekko, historie z życia nawet ciekawe, ale Feynman jako człowiek jawi się jako buc podobny Draganowi.

Część drugą długo męczyłem. Nagromadzenie nazwisk i wydarzeń przytłoczyło. Napisana toporniej i ma się wrażenie, że z mniejszym polotem. Mimo wszystko zarys kilku ostatnich cesarzy, a więc obraz ostatecznego końca to piękny pejzaż pożogi.

Część drugą długo męczyłem. Nagromadzenie nazwisk i wydarzeń przytłoczyło. Napisana toporniej i ma się wrażenie, że z mniejszym polotem. Mimo wszystko zarys kilku ostatnich cesarzy, a więc obraz ostatecznego końca to piękny pejzaż pożogi.