Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo męczyłem się z tą powieścią. Zaczynałem, czytałem kilka-kilkanaście stron i na zmianę usypiałem lub się nudziłem. Świat przyszłości przedstawiony przez autora jest w porządku. Spotkałem się tutaj z wieloma nowymi konceptami, które skłoniły mnie do refleksji i patrząc z tej perspektywy książka mi się podobała. Niestety wszystko inne tutaj zawiodło. Przede wszystkim powieści brak jest nie tylko dobrego, głównego bohatera, ale też tych drugoplanowych. Skupiając się jedynie na głównym bohaterze – postać nijaka, chaotyczna, ciągle zmieniająca zasady postępowania i co jakiś czas racząca nas retrospektywą ze swojego smutnego, pełnego przemocy dzieciństwa. Postać, która na tyle często toczyła ze sobą walkę wewnętrzną, że miałem tego po prostu dosyć.

Sama fabuła też jakaś taka nijaka, mało interesująca a wątki fabularne naciągane do granic możliwości byleby tylko jakoś „zlepić” to wszystko w całość. Po autorze Metra spodziewałem się czegoś lepszego i niestety się zawiodłem.

Długo męczyłem się z tą powieścią. Zaczynałem, czytałem kilka-kilkanaście stron i na zmianę usypiałem lub się nudziłem. Świat przyszłości przedstawiony przez autora jest w porządku. Spotkałem się tutaj z wieloma nowymi konceptami, które skłoniły mnie do refleksji i patrząc z tej perspektywy książka mi się podobała. Niestety wszystko inne tutaj zawiodło. Przede wszystkim...

Niezwykle sympatyczna książka o przygodach uroczej, młodej czarownicy i jej kota. Tak w dużym skrócie można opisać tę książkę. Na plus (i to duży) fakt, że książka jest bardzo przyjemna, "bezpieczna" i śmiało można ją czytać młodszym czytelnikom. Na minus to, że jest za krótka. Za krótka w tym sensie, że brakuje tutaj rozwinięcia historii Kiki i poruszenia wątków, które pojawiają się po drodze. Czytając książkę miałem czasami wrażenie, jakbym czytał wstęp do czegoś większego i dłuższego. Szkoda, że autorka nie pociągnęła tematu.

Niezwykle sympatyczna książka o przygodach uroczej, młodej czarownicy i jej kota. Tak w dużym skrócie można opisać tę książkę. Na plus (i to duży) fakt, że książka jest bardzo przyjemna, "bezpieczna" i śmiało można ją czytać młodszym czytelnikom. Na minus to, że jest za krótka. Za krótka w tym sensie, że brakuje tutaj rozwinięcia historii Kiki i poruszenia wątków, które...

Kolejny, ósmy już raz autorom udało się utrzymać bardzo dobry poziom powieści. Mamy tutaj wyraziście nakreślone postaci, historię pełną intryg i niespodziewanych zwrotów akcji, które wywracają wszystko do góry nogami jak również (a jakże!) bitwy kosmiczne. Musze jednak napisać, że sam wątek walki pasiarzy aka ruchu oporu z nowym "złym" już mi się przejadł. Zwłaszcza, że od dwóch tomów całym sercem kibicuję właśnie "tym złym" i bardzo żałuję, że historia poszła w takim a nie innym kierunku. Mam mieszane uczucia przed następną częścią, ale zobaczymy.

Kolejny, ósmy już raz autorom udało się utrzymać bardzo dobry poziom powieści. Mamy tutaj wyraziście nakreślone postaci, historię pełną intryg i niespodziewanych zwrotów akcji, które wywracają wszystko do góry nogami jak również (a jakże!) bitwy kosmiczne. Musze jednak napisać, że sam wątek walki pasiarzy aka ruchu oporu z nowym "złym" już mi się przejadł. Zwłaszcza, że od...

W drugiej części "Opowieści z kawiarni" powracamy do dobrze nam znanej, malutkiej kawiarenki przenoszącej swoich gości w czasie. Także i tym razem autor funduje nam kilka historyjek, które potrafią chwycić za serce i skłonić do refleksji. Osobiście bardziej podobał mi się pierwszy tom, ale to pewnie dlatego, że główny motyw książki był dla mnie czymś nowym i zaskakującym. Przy drugiej części nie miałem już tego "efektu wow", ale mimo wszystko powieść czytało się dobrze.

W drugiej części "Opowieści z kawiarni" powracamy do dobrze nam znanej, malutkiej kawiarenki przenoszącej swoich gości w czasie. Także i tym razem autor funduje nam kilka historyjek, które potrafią chwycić za serce i skłonić do refleksji. Osobiście bardziej podobał mi się pierwszy tom, ale to pewnie dlatego, że główny motyw książki był dla mnie czymś nowym i zaskakującym....

Nie bez powodu jest to jeden z klasyków literatury podróżniczo - przygodowej a Kapitan Nemo do dziś jest rozpoznawalny nawet przez młodszych czytelników. Biorąc pod uwagę, że powieść ukazała się nieco ponad 150 lat temu trzeba jej przyznać - ładnie się zestarzała. Historia opisana w książce jest ciekawa, postaci wyraziste a opisy morskiej fauny i flory niesamowite. Ciekawie się to czyta jeżeli weźmiemy pod uwagę, że gdy Verne pisał tę powieść część miejsc, które opisuje w książce nie było jeszcze odkrytych. W swoim czasie książka musiała wgniatać czytelnika w ziemię a i teraz bardzo dobrze się ją czyta. Zdecydowanie lektura godna polecenia.

Nie bez powodu jest to jeden z klasyków literatury podróżniczo - przygodowej a Kapitan Nemo do dziś jest rozpoznawalny nawet przez młodszych czytelników. Biorąc pod uwagę, że powieść ukazała się nieco ponad 150 lat temu trzeba jej przyznać - ładnie się zestarzała. Historia opisana w książce jest ciekawa, postaci wyraziste a opisy morskiej fauny i flory niesamowite. Ciekawie...

Zachęcony dobrymi recenzjami i wysoką pozycją w plebiscycie na książkę roku nieśmiało sięgnąłem po tę pozycję i okazało się to być wielkim błędem...

Mamy tu do czynienia z bardzo przeciętnym zbiorem opowiadań. Może z dwie historie są dobre, ale reszta jest nudna i męcząca. Autor ma irytujący styl pisania i lubuje się w powtórzeniach i wyliczeniach. Na czym to polega? Przykładowo kiedy wymienia zakupy dokonane przez jedną z bohaterek opowiadania potrafi przez całą stronę (dosłownie) wyliczać co ciekawego kupiła w sklepie dzięki czemu powstaje nam zdanie-tasiemiec z niekończącą się listą rzeczy po przecinku. I jest to niestety tylko jeden z bardzo wielu przykładów tego męczącego zabiegu.

Kolejnym zarzutem jest to, że opowiadaniom brak jest adekwatnego zakończenia. Po prostu historyjki kończą się w pewnym momencie zupełnie jakby sam autor nie do końca wiedział jak je sensownie zakończyć a szkoda bo niektóre miały swój potencjał.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej pozycji. Mi tę książkę czytało się źle i nawet już pomijając to, że w moim subiektywnym odczuciu zdecydowana większość opowiadań jest słaba a autor nie dowiózł tematów, które starał się poruszyć (chociaż niektóre pomysły były bardzo obiecujące) to mam wrażenie za ta książka stara się aspirować do czegoś czym w rzeczywistości nie jest.

Zachęcony dobrymi recenzjami i wysoką pozycją w plebiscycie na książkę roku nieśmiało sięgnąłem po tę pozycję i okazało się to być wielkim błędem...

Mamy tu do czynienia z bardzo przeciętnym zbiorem opowiadań. Może z dwie historie są dobre, ale reszta jest nudna i męcząca. Autor ma irytujący styl pisania i lubuje się w powtórzeniach i wyliczeniach. Na czym to polega?...

Książka przyjemna, czyta się szybko i lekko. Może troszeczkę naiwna, ale przez to na swój sposób urocza. Motyw ratowania książek i niezwykły, koci towarzysz który kieruje poczynaniami głównego bohatera wywołują uśmiech na twarzy. Gdybym miał opisać tę powieść jednym słowem to powiedziałbym, że jest "sympatyczna". Czegoś mi jednak tutaj zabrakło. Książka się skończyła, zanim na dobre się rozkręciła. Wielka szkoda.

Książka przyjemna, czyta się szybko i lekko. Może troszeczkę naiwna, ale przez to na swój sposób urocza. Motyw ratowania książek i niezwykły, koci towarzysz który kieruje poczynaniami głównego bohatera wywołują uśmiech na twarzy. Gdybym miał opisać tę powieść jednym słowem to powiedziałbym, że jest "sympatyczna". Czegoś mi jednak tutaj zabrakło. Książka się skończyła,...

Historia prosta, ale bardzo często te najprostsze, nie przekombinowane fabuły są najlepsze. "Do Światła" jest solidną, dobrze napisaną książką z uniwersum Metro 2033. Postaci są ciekawe, wyraziste a autor powieści zadbał o to, żebyśmy się nie nudzili. Cały czas coś się dzieje, akcja posuwa się do przodu niezwykle dynamicznie przez co książkę czyta się szybo i przyjemnie. Dla mnie był to powrót do uniwersum Metra 2033 po prawie dziesięcioletniej przerwie i był to powrót bardzo udany. Zostanę tu na dłużej.

Historia prosta, ale bardzo często te najprostsze, nie przekombinowane fabuły są najlepsze. "Do Światła" jest solidną, dobrze napisaną książką z uniwersum Metro 2033. Postaci są ciekawe, wyraziste a autor powieści zadbał o to, żebyśmy się nie nudzili. Cały czas coś się dzieje, akcja posuwa się do przodu niezwykle dynamicznie przez co książkę czyta się szybo i przyjemnie....

Po lekturze oryginalnego Metra ciekawie jest wyjść na powierzchnię i zobaczyć jakich szkód poczyniła wojna nuklearna i jakież to fantasmagoryczne twory powstały w wyniku promieniowania. Diakow ma sporo oryginalnych pomysłów, które mogą przypaść czytelnikowi do gustu. Do tego zręcznie opisuje relacje społeczne mieszkańców Petersburskiego metra, nadając całości nie tylko kolorytu, ale i sensu/spójności. Postaci w książce też są dobrze napisane i mają swój oryginalny charakter, oraz po prostu są ciekawe. Gdybym miał się do czegoś przyczepić to pod koniec książki lekko już mu się zaczęła rozklejać fabuła i niektóre rzeczy były delikatnie naciągane, ale autor "dowiózł" powieść do końca.

Po lekturze oryginalnego Metra ciekawie jest wyjść na powierzchnię i zobaczyć jakich szkód poczyniła wojna nuklearna i jakież to fantasmagoryczne twory powstały w wyniku promieniowania. Diakow ma sporo oryginalnych pomysłów, które mogą przypaść czytelnikowi do gustu. Do tego zręcznie opisuje relacje społeczne mieszkańców Petersburskiego metra, nadając całości nie tylko...

Bardzo wciągająca, piękna, pełna magii bajka o miłości chłopca do swojej ukochanej zabawki. J.K. Rowling zdecydowanie powinna pozostać przy pisaniu książek dla dzieci bo wychodzi jej to świetnie.

Bardzo wciągająca, piękna, pełna magii bajka o miłości chłopca do swojej ukochanej zabawki. J.K. Rowling zdecydowanie powinna pozostać przy pisaniu książek dla dzieci bo wychodzi jej to świetnie.

Kolejna, bardzo dobra książka J.K. Rowling. W moim odczuciu nie tak dobra jak Gwiazdkowy Prosiaczek, którego miałem przyjemność czytać w tym samym czasie, ale mimo wszystko wciąga i przenosi w fantastycznie wykreowany świat pełen ciekawych postaci, miejsc i wydarzeń. Zdecydowanie powieść godna polecenia. Nie tylko dla najmłodszych.

Kolejna, bardzo dobra książka J.K. Rowling. W moim odczuciu nie tak dobra jak Gwiazdkowy Prosiaczek, którego miałem przyjemność czytać w tym samym czasie, ale mimo wszystko wciąga i przenosi w fantastycznie wykreowany świat pełen ciekawych postaci, miejsc i wydarzeń. Zdecydowanie powieść godna polecenia. Nie tylko dla najmłodszych.

Książkę można podsumować jednym zdaniem: "Taka gorsza Trudi Canavan dla nastolatek". Czytając powieść nie mogłem się pozbyć wrażenia, że to wszystko gdzieś już było. Magowie w kolorowych szatach, podzieleni według specjalności. Wielki mistrz ubrany na czarno, wojna i zagubiona dziewczyna, która pewnego dnia odkrywa drzemiące w sobie moce, zostaje zmuszona do porzucenia swojego najlepszego przyjaciela i wyrusza do szkoły magii na szkolenie.

Historia mało ciekawa i przewidywalna. Główna bohaterka irytująca. Może z jedna ciekawa postać drugoplanowa z potencjałem. Do tego niestety widać ogromne braki w warsztacie pisarskim. Książka na tyle przeciętna, że nie mam ochoty sięgać po następne tomy.

Książkę można podsumować jednym zdaniem: "Taka gorsza Trudi Canavan dla nastolatek". Czytając powieść nie mogłem się pozbyć wrażenia, że to wszystko gdzieś już było. Magowie w kolorowych szatach, podzieleni według specjalności. Wielki mistrz ubrany na czarno, wojna i zagubiona dziewczyna, która pewnego dnia odkrywa drzemiące w sobie moce, zostaje zmuszona do porzucenia...

Przyjemna książka do przeczytania w jeden wieczór. Szkoda tylko, że nie ma w niej tak dwóch-trzech opowiadań więcej bo może wtedy wydawnictwo nie musiałoby się uciekać do zabiegów pogrubiających książkę (duża czcionka, grube kartki). Historie zawarte w tym malutkim tomiku można podzielić na te ze świata dobrze znanego nam z Trylogii Czarnego Maga, oraz te współczesne, których akcja toczy się w "naszych czasach". Zdecydowanie te współczesne bardziej przypadły mi do gustu. Szkoda, że autorka nie pisze więcej takich opowiadań bo ewidentnie ma do tego talent.

Przyjemna książka do przeczytania w jeden wieczór. Szkoda tylko, że nie ma w niej tak dwóch-trzech opowiadań więcej bo może wtedy wydawnictwo nie musiałoby się uciekać do zabiegów pogrubiających książkę (duża czcionka, grube kartki). Historie zawarte w tym malutkim tomiku można podzielić na te ze świata dobrze znanego nam z Trylogii Czarnego Maga, oraz te współczesne,...