Nie będę pisał o samej książce, bo czytałem ją kilka lat temu i pewnie publikowałem opinię pod innym nickiem (michal.2907).

Ale SYMBIONTA zapamiętam na wieki. Najwybitniejszy i najbardziej przerażający potwór w historii popkultury, nie tylko książki mam na myśli. Nigdy tego rozdziału nie zapomnę.

Nie będę pisał o samej książce, bo czytałem ją kilka lat temu i pewnie publikowałem opinię pod innym nickiem (michal.2907).

Ale SYMBIONTA zapamiętam na wieki. Najwybitniejszy i najbardziej przerażający potwór w historii popkultury, nie tylko książki mam na myśli. Nigdy tego rozdziału nie zapomnę.

Diakow napisał the last of us na 3 lata przed premierą. Fenomenalna, emocjonująca i przerażająca wizja, która nie tylko uzupełnia uniwersum metro pisane przez Głuchowskiego, a je przewyższa. Nie dało się od tego oderwać, każdy następny rozdział brutalniejszy od poprzedniego, zupełnie jakby bohaterowie z miejsca na miejsce wchodzili coraz głębiej do piekła, a nadzieja gaśnie, zmieniając się w nikły, niedostrzegalny promyk. I ten Gosztyła!

Diakow napisał the last of us na 3 lata przed premierą. Fenomenalna, emocjonująca i przerażająca wizja, która nie tylko uzupełnia uniwersum metro pisane przez Głuchowskiego, a je przewyższa. Nie dało się od tego oderwać, każdy następny rozdział brutalniejszy od poprzedniego, zupełnie jakby bohaterowie z miejsca na miejsce wchodzili coraz głębiej do piekła, a nadzieja...

Autor doskonale zadbał o równomierne tempo akcji oraz prowadzenie fabuły. Dzięki bogatym opisom i dynamicznej akcji, czytelnik może wciągnąć się w książkę i przeczytać ją bardzo szybko.

Fabuła jest bardzo ciekawa, a relacje między protagonistami są dobrze przedstawione. Niestety, niektórzy bohaterowie, jak Kondor i reszta stalkerów, mogliby być bardziej rozwinięci i zyskać swoje krótkie historie.

Różnorodność postaci jest bardzo przemyślana i intrygująca, na przykład w przypadku postaci Dymy.

Podsumowując, gorąco polecam tę książkę każdemu, kto chce poznać świat metra Petersburga. Czyta się ją szybko, a opisy i akcja utrzymują czytelnika w napięciu przez cały czas.

Moja ocena to zasłużone 9/10.

Autor doskonale zadbał o równomierne tempo akcji oraz prowadzenie fabuły. Dzięki bogatym opisom i dynamicznej akcji, czytelnik może wciągnąć się w książkę i przeczytać ją bardzo szybko.

Fabuła jest bardzo ciekawa, a relacje między protagonistami są dobrze przedstawione. Niestety, niektórzy bohaterowie, jak Kondor i reszta stalkerów, mogliby być bardziej rozwinięci i zyskać...

Książkę kupiłem w jednym z dyskontów, nie mając wobec niej szczególnych oczekiwań, poza tym, że chciałem poczuć klimat postapo i to się udało! Zaznaczam, że nie czytałem oryginalnej trylogii Dmitrija Głuchowskiego, ani też Pitera.

Pozycję czyta się zaskakująco szybko i przyjemnie za sprawą wielu scen akcji oraz żwawego tempa. Rdzeń historii został oparty o klasyczny motyw podróży grupy bohaterów z punktu a do punktu b, w którego trakcie rozwija się relacja dwóch głównych bohaterów na zasadzie mentor-uczeń, oraz wzbogacony o trop retrospekcji za sprawą dziennika, który w pewnym momencie znajduje główny bohater, wzbogacającego historię miasta portowego i dzięki któremu autor pozwala czytelnikowi podjąć próbę połączenia przysłowiowych kropek przed momentem kulminacyjnym opowieści, w którym mają miejsce solidne zwroty akcji.

Krótko mówiąc, jest to bardzo dobry "akcyjniak", którego czyta się strona za stroną, oparty o klasyczne motywy, w którym grupa bohaterów przemierza świat po zagładzie atomowej, mając nad głowami latające bestię, świat, w którym walutą jest puszka konserwy, a paczka penicyliny oznacza bogactwo.

Książkę kupiłem w jednym z dyskontów, nie mając wobec niej szczególnych oczekiwań, poza tym, że chciałem poczuć klimat postapo i to się udało! Zaznaczam, że nie czytałem oryginalnej trylogii Dmitrija Głuchowskiego, ani też Pitera.

Pozycję czyta się zaskakująco szybko i przyjemnie za sprawą wielu scen akcji oraz żwawego tempa. Rdzeń historii został oparty o klasyczny motyw...

Nudna

Nudna

Historia prosta, ale bardzo często te najprostsze, nie przekombinowane fabuły są najlepsze. "Do Światła" jest solidną, dobrze napisaną książką z uniwersum Metro 2033. Postaci są ciekawe, wyraziste a autor powieści zadbał o to, żebyśmy się nie nudzili. Cały czas coś się dzieje, akcja posuwa się do przodu niezwykle dynamicznie przez co książkę czyta się szybo i przyjemnie. Dla mnie był to powrót do uniwersum Metra 2033 po prawie dziesięcioletniej przerwie i był to powrót bardzo udany. Zostanę tu na dłużej.

Historia prosta, ale bardzo często te najprostsze, nie przekombinowane fabuły są najlepsze. "Do Światła" jest solidną, dobrze napisaną książką z uniwersum Metro 2033. Postaci są ciekawe, wyraziste a autor powieści zadbał o to, żebyśmy się nie nudzili. Cały czas coś się dzieje, akcja posuwa się do przodu niezwykle dynamicznie przez co książkę czyta się szybo i przyjemnie....

Czyta się nieźle. Książka w sprawdzonym uniwersum, Stalkerzy, mutanty, promieniowanie etc. Ale jakoś tak płytko umierali członkowie kompanii jeden za drugim. W końcówce klasyczny motyw z czarnym charakterem, który napawa się zwycięstwem zamiast je sfinalizować, a w końcu rezygnuje z użycia pistoletu i walczy na noże, żeby przegrać.

Czyta się nieźle. Książka w sprawdzonym uniwersum, Stalkerzy, mutanty, promieniowanie etc. Ale jakoś tak płytko umierali członkowie kompanii jeden za drugim. W końcówce klasyczny motyw z czarnym charakterem, który napawa się zwycięstwem zamiast je sfinalizować, a w końcu rezygnuje z użycia pistoletu i walczy na noże, żeby przegrać.

Główna intryga jest jedną z najdurniejszych jakie dane mi było poznać. Plemie zdziczałych kanibali wysyła agenta udającego kapłana specjalnie stworzonej sekty do postapokaliptycznego metra. Jego misja to przekonanie mieszkańców relatywnie bezpiecznych podziemi do wysłania ludzi na powierzchnie, przejścia 40 kilometrów po skrajnie niebezpiecznym terenie do zapalonego światła (gdzie czeka reszta kanibali). Argument? Zdjęcie statku. Sposób wykonania? Zabijanie wszystkich po drodze tak, żeby nikt nie doszedł na miejse.

Główna intryga jest jedną z najdurniejszych jakie dane mi było poznać. Plemie zdziczałych kanibali wysyła agenta udającego kapłana specjalnie stworzonej sekty do postapokaliptycznego metra. Jego misja to przekonanie mieszkańców relatywnie bezpiecznych podziemi do wysłania ludzi na powierzchnie, przejścia 40 kilometrów po skrajnie niebezpiecznym terenie do zapalonego światła...

Książka bardziej mi podeszła niż trylogia Głuhowskiego, wprawdzie historia jest trochę przewidywalna i brakuje tu "małych historii metra" (drobnych opowieści i legend poszczególnych stacji) to przyjemnie się czytało przygody Tarana I Gleba

Książka bardziej mi podeszła niż trylogia Głuhowskiego, wprawdzie historia jest trochę przewidywalna i brakuje tu "małych historii metra" (drobnych opowieści i legend poszczególnych stacji) to przyjemnie się czytało przygody Tarana I Gleba

Język słaby, fabuła prosta i przewidywalna. Moim zdaniem nie warto.

Język słaby, fabuła prosta i przewidywalna. Moim zdaniem nie warto.