Najnowsze artykuły
-
Artykuły
Antti Tuomainen: Tworzę poważne historie, które ukrywam pod absurdalnym humorem
2 -
Artykuły
Książka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocji
1 -
Artykuły
„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?
3 -
Artykuły
„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem Dardą
2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Filtry
Sortuj:
Zobacz opinię (5 plusów)
Zobacz opinię (6 plusów)
Zobacz opinię (1 plus)
Zobacz opinię (2 plusy)
Dzieło wybitne. Początek nas lekko nastraja i wprowadza. Widać, że warsztat autora debiutanta się rozwijał wraz z książką. Ma się nawet wrażenie, że przeżycia pisania odludka sprawiły, że sam autor dojrzewał i zachodziła w nim przemiana. Styl się zmienia wraz z kolejnymi kartami powieści.
Mniej więcej od połowy akcja robi się gęsta, ostatnie 100 stron to trudna emocjonalna plątanina, która pozostaje z nami. To Odludek czyta nas, a nie my książkę.
Autor przestrzega przed sięganiem po jego własną powieść. Zgadzam się z nim w całości. Podróż kończy się na dnie naszej własnej duszy, a na to, co się tam znajduje, nie każdy jest gotowy.
Dzieło wybitne. Początek nas lekko nastraja i wprowadza. Widać, że warsztat autora debiutanta się rozwijał wraz z książką. Ma się nawet wrażenie, że przeżycia pisania odludka sprawiły, że sam autor dojrzewał i zachodziła w nim przemiana. Styl się zmienia wraz z kolejnymi kartami powieści.
więcej Pokaż mimo toMniej więcej od połowy akcja robi się gęsta, ostatnie 100 stron to trudna emocjonalna...