Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jestem w stanie ocenić tej opowieści, bo.. to tak jakbym miała ocenić jak bardzo podoba mi się tragedia ludzka, która została tu opisana. Nie jest to ani możliwe ani odpowiednie, dlatego dodam tylko, że podziwiam autorkę za odwagę, którą ma w sobie i którą okazała dzieląc się swoją historią. Mam nadzieję, że historia Anny Zamojskiej otworzy oczy innym na to co się dzieje wokół nas.. i że "Nigdy Więcej" dotrze do wszystkich, którzy również potrzebują w życiu takiej odwagi jaką ma autorka.

Nie jestem w stanie ocenić tej opowieści, bo.. to tak jakbym miała ocenić jak bardzo podoba mi się tragedia ludzka, która została tu opisana. Nie jest to ani możliwe ani odpowiednie, dlatego dodam tylko, że podziwiam autorkę za odwagę, którą ma w sobie i którą okazała dzieląc się swoją historią. Mam nadzieję, że historia Anny Zamojskiej otworzy oczy innym na to co się...

Chciałabym... oj chciałabym przeżyć taką miłość jaką przeżyli wspólnie Hope i Tru, bo takie miłość zdarza się raz w życiu.. a w niektórych przypadkach niestety nie zdarza się nigdy.

Ona, 36-letnia panna, bez ślubu, bez dzieci.. w jednym związku od 6 lat z mężczyzną, który raczej ciągle widzi w sobie młodego chłopaka, a nie już dorosłego mężczyznę.
On, przewodnik safarii z bagażem doświadczeń, ponieważ życie go nie rozpieszczało, po rozwodzie, ma jednego syna..

I połączył ich przypadek, jak to zazwyczaj w książkach tego rodzaju bywa, a już zwłaszcza u Nicholasa Sparksa. Przeżywają razem upojnych kilka dni.. i.. jak można się tego spodziewać następuje moment rozstania. Nigdy jednak o sobie nie zapominają pomimo tego, że każde z nich wraca do swojego dawnego życia..

Takich romansów jest wiele i ja również wiele przeczytałam, ale.. ta książka jakoś mnie urzekła. Od samego początku polubiłam postać Tru i po prostu.. chyba chciałabym kiedyś znaleźć takiego swojego Tru..

Książka jest lekka, przyjemna do czytania i wręcz się ją pochłania. Przeczytałam ją chyba w dwa dni, co jest moim rekordem ostatnio, bo jednak nawał obowiązków nie pozwala mi zazwyczaj przeczytać więcej niż jeden rozdział tygodniowo. Nie wiem czemu aż tak urzekła mnie historia Bratniej Duszy oraz Tru i Hope, nie wiem co jest w niej wyjątkowego, bo na pierwszy rzut oka wygląda praktycznie tak samo jak cała reszta powieści pana Sparksa, ale coś w niej jest.. że na ten moment jest to moja ulubiona powieść tego pisarza.

Polecam tą lekturę, sprawdzi się wyśmienicie na spędzenie leniwego wieczoru, pod kocykiem i z herbatą w kubku.

Chciałabym... oj chciałabym przeżyć taką miłość jaką przeżyli wspólnie Hope i Tru, bo takie miłość zdarza się raz w życiu.. a w niektórych przypadkach niestety nie zdarza się nigdy.

Ona, 36-letnia panna, bez ślubu, bez dzieci.. w jednym związku od 6 lat z mężczyzną, który raczej ciągle widzi w sobie młodego chłopaka, a nie już dorosłego mężczyznę.
On, przewodnik safarii z...

"Spójrz na mnie"
Kolejna pozycja Nicholasa Sparksa, która wylądowała w moich dłoniach.
Kolejny romans, który dany mi było przeczytać i kolejna historia, która w jakiś sposób zawładnęła mną na kilka dni.

Maria to prawniczka, która pomimo dobrego wykształcenia i pracy w swoim zawodzie nie jest szczęśliwa. Wmawia sobie, że powrót do rodzinnej miejscowości, pływanie na desce i oddanie się pracy jest tym czego jej potrzeba, ale sama wie, że to nieprawda. Ucieka przed przeszłością i boryka się z samotnością, aż do tego felernego dnia, gdy podczas powrotu z nieudanej randki psuje jej się samochód. To właśnie wtedy poznaje Collina. Poobijany mężczyzna od razu budzi w kobiecie strach, ale on tylko pomaga jej przy samochodzie i odjeżdża. Prosta przysługa, krótkie spotkanie, wymiana grzeczności. Później jednak okazuje się, że siostra Marii uczęszcza z nim do jednej grupy na studiach i postanawia tą dwójkę ze sobą wyswatać.
Od tego momentu zaczyna się dla Marii i Collina nowy etap w życiu.
Etap, który pełny jest uczuć, namiętności, ale i niebezpieczeństwa.

Dawno mnie tutaj nie było.
Śmiem twierdzić, że aż za dużo czasu minęło od ostatniej książki jaką dano mi było przeczytać, ale niestety życie toczy się swoim rytmem i po prostu brakuje mi czasu, by usiąść i dokończyć te wszystkie powieści, które czekają na mojej półce. To właśnie dlatego tak długo zajęło mi przeczytanie "Spójrz na mnie". Dodatkowo przyczyniło się do tego to, że początkowe rozdziały książki nie zapowiadały się interesująco.
Koniec końców stwierdzam, że historia Marii i Collina jest na swój sposób urzekająca i mile się to czytało. A ostatnie rozdziały naprawdę trzymają w napięciu i w sumie to do końca nie wiadomo kto jest podejrzanym i winnym. Czytając epilog nawet nie byłam pewna czy to wszystko skończyło się tak jak myślałam, że się skończy.

Powiem wam, że warto było jednak przebrnąć przez nudniejsze fragmenty i doczytać tą pozycję do końca. Nawet jeśli to ma trwać prawie dwa miesiące, tak jak w moim przypadku.

"Spójrz na mnie"
Kolejna pozycja Nicholasa Sparksa, która wylądowała w moich dłoniach.
Kolejny romans, który dany mi było przeczytać i kolejna historia, która w jakiś sposób zawładnęła mną na kilka dni.

Maria to prawniczka, która pomimo dobrego wykształcenia i pracy w swoim zawodzie nie jest szczęśliwa. Wmawia sobie, że powrót do rodzinnej miejscowości, pływanie na desce i...