Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Właśnie skończyłam czytać i teraz już z czystym sumieniem mogę się podpisać pod tymi wszystkimi pozytywnymi opiniami, które słyszałam o tej książce. "Krzyk Persefony" to jedna z tych powieści, które absorbują czytelnika bez reszty. Pomimo, że posiada także słabsze miejsca (niektóre dialogi można by było skrócić; osobiście wolałabym, by miejsce akcji nie zmieniało się tak często), zdecydowanie przeważają plusy. Historia, choć zmyślona, wydaje się prawdziwa, podobnie jak bohaterowie, z krwi i kości aż do bólu. Zawiedzie się na tej książce poszukiwacz sensacji czy amator typowych horrorów, a z pewnością zakocha się w niej miłośnik książek troszkę ambitniejszych, z emocjonalną głębią i drugim dnem.

Właśnie skończyłam czytać i teraz już z czystym sumieniem mogę się podpisać pod tymi wszystkimi pozytywnymi opiniami, które słyszałam o tej książce. "Krzyk Persefony" to jedna z tych powieści, które absorbują czytelnika bez reszty. Pomimo, że posiada także słabsze miejsca (niektóre dialogi można by było skrócić; osobiście wolałabym, by miejsce akcji nie zmieniało się tak...

Jako nałogowa czytelniczka powieści grozy i wszelakich książek z tajemnicą w tle nie mogłam pominąć "Augusta Nachta". Trochę odstręczała mnie od niego cukierkowa okładka, ale przecież nie po okładce, a po treści sądzimy utwory literackie. A treść jest naprawdę świetna. Słusznie chwali się tę autorkę za nieskazitelną polszczyznę - rzeczywiście, nie ma się do czego przyczepić. Kolejne walory to bardzo, może aż za bardzo wyraziści bohaterowie, no i niesamowity klimat, w którym aż miło się zanurzyć w zimny, ciemny wieczór.

Jako nałogowa czytelniczka powieści grozy i wszelakich książek z tajemnicą w tle nie mogłam pominąć "Augusta Nachta". Trochę odstręczała mnie od niego cukierkowa okładka, ale przecież nie po okładce, a po treści sądzimy utwory literackie. A treść jest naprawdę świetna. Słusznie chwali się tę autorkę za nieskazitelną polszczyznę - rzeczywiście, nie ma się do czego...

Sam pomysł jest bardzo ciekawy. Nie nowy co prawda, ale taka fabuła to po prostu gwarancja sukcesu. Stara posiadłoś, młoda dziewczyna, eksploracja sekretów. Gorzej niestety z wykonaniem. Widać braki w warsztacie stylistycznym, które dają się we znaki już od samego początku. Powtórzenia i inne "kwiatki" skutecznie psują lekturę. Niemniej jednak, jeśli autorka popracuje nad stylem i poprawi błędy, następne jej książki będzie się już czytało z większą przyjemnością.

Sam pomysł jest bardzo ciekawy. Nie nowy co prawda, ale taka fabuła to po prostu gwarancja sukcesu. Stara posiadłoś, młoda dziewczyna, eksploracja sekretów. Gorzej niestety z wykonaniem. Widać braki w warsztacie stylistycznym, które dają się we znaki już od samego początku. Powtórzenia i inne "kwiatki" skutecznie psują lekturę. Niemniej jednak, jeśli autorka popracuje nad...

Niestety, pomimo szeroko zakrojonych reklam i pochwał, zawiodłam się na tej książce. A to dlatego, że - może z winy tłumacza - zdania były nieziemsko wręcz długie, niby imitowały barok, ale właściwie nie miały z barokiem wiele wspólnego. Po drugie, z powodu niektórych scen, jak np. z martwym kotem, które zamiast zaszokować, wywołały we mnie (prywatnie właścicielce dwóch kotów) zwykłą odrazę. Takich miejsc jest tu niestety więcej. Może jestem nadwrażliwa, kto wie. W każdym razie - równie, co ja nadwrażliwym nie polecam!

Niestety, pomimo szeroko zakrojonych reklam i pochwał, zawiodłam się na tej książce. A to dlatego, że - może z winy tłumacza - zdania były nieziemsko wręcz długie, niby imitowały barok, ale właściwie nie miały z barokiem wiele wspólnego. Po drugie, z powodu niektórych scen, jak np. z martwym kotem, które zamiast zaszokować, wywołały we mnie (prywatnie właścicielce dwóch...

Arcydzieło absolutne. Jest w tej książce wyszstko, co powinno się znaleźć w powieści od A do Z doskonałej i wykończonej w każdym calu. Mroczne romanse, ludzkie monstra, zawiła intryga. "Portret Doriana Greya" to jedna z tych książek, które traktują o potworach ukrytych w ludzkiej skórze. Takich książek jest mało, a szkoda, gdyż największa, najstraszniejsza groza skrywa się właśnie w nas samych, w naszym sercu.

Arcydzieło absolutne. Jest w tej książce wyszstko, co powinno się znaleźć w powieści od A do Z doskonałej i wykończonej w każdym calu. Mroczne romanse, ludzkie monstra, zawiła intryga. "Portret Doriana Greya" to jedna z tych książek, które traktują o potworach ukrytych w ludzkiej skórze. Takich książek jest mało, a szkoda, gdyż największa, najstraszniejsza groza skrywa się...