Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podczas czytania miałam wrażenie, że głównym motywem powstania tej książki była chęć oczernienia działań policji przy równoczesnym przedstawieniu swoich działań (autora) jako najbardziej trafionych i nieomylnych. Oczywiście ogromu smutku i tragedii nie da zamknąć się w żadnych kryteriach, to co się stało jest niewyobrażalne i nie powinno nigdy nikogo spotkać.

Podczas czytania miałam wrażenie, że głównym motywem powstania tej książki była chęć oczernienia działań policji przy równoczesnym przedstawieniu swoich działań (autora) jako najbardziej trafionych i nieomylnych. Oczywiście ogromu smutku i tragedii nie da zamknąć się w żadnych kryteriach, to co się stało jest niewyobrażalne i nie powinno nigdy nikogo spotkać.

książka to idealny obraz słowa DNO :) już pomijając fakt,że powinna być klasyfikowana jako ( nadzwyczaj słaba) fantastyka :)

książka to idealny obraz słowa DNO :) już pomijając fakt,że powinna być klasyfikowana jako ( nadzwyczaj słaba) fantastyka :)

Książka ma swoje momenty WOW, ale wszystko co dobre pryska, gdy pojawia się postać Holly. Dla mnie ta bohaterka jest nieporozumieniem od czasów trylogii "Pan Mercedes". I ten Happy Slapper... Czy ten rodzaj broni już zawsze będzie chronić ludzkość przed najgorszym złem? Błagam, oby nie...

Książka ma swoje momenty WOW, ale wszystko co dobre pryska, gdy pojawia się postać Holly. Dla mnie ta bohaterka jest nieporozumieniem od czasów trylogii "Pan Mercedes". I ten Happy Slapper... Czy ten rodzaj broni już zawsze będzie chronić ludzkość przed najgorszym złem? Błagam, oby nie...

Baaaaaardzo przewidywalna. Niestety.

Baaaaaardzo przewidywalna. Niestety.

Najlepsze opowiadania, świetnie napisane, interesujące i wzruszające, takie totalne 10/10 to: "Żaglowce i samoloty" ( Jakub Małecki), "List" ( Wit Szostak) oraz "Miejsce przy kuchence" (Michał Cichy).
Super "zabiegiem" jest to, że opowiadanie pana Małeckiego jest jako pierwsze, daje to nadzieję, że cały zbiór będzie tak dobry. Niestety tak nie jest. Ja nie przebrnęłam przez "Vtrko" (Jacek Dukaj), bardzo męczyło mnie opowiadanie "Miasto mojego ojca" (Ziemowit Szczerek).

Najlepsze opowiadania, świetnie napisane, interesujące i wzruszające, takie totalne 10/10 to: "Żaglowce i samoloty" ( Jakub Małecki), "List" ( Wit Szostak) oraz "Miejsce przy kuchence" (Michał Cichy).
Super "zabiegiem" jest to, że opowiadanie pana Małeckiego jest jako pierwsze, daje to nadzieję, że cały zbiór będzie tak dobry. Niestety tak nie jest. Ja nie przebrnęłam...

7/10 ze względu na "Wyspę Sukkwan", wbiła mnie w fotel. Pozostałe części dosyć średnie, lecz warte przeczytania.

7/10 ze względu na "Wyspę Sukkwan", wbiła mnie w fotel. Pozostałe części dosyć średnie, lecz warte przeczytania.

Już dawno, żaden bohater powieści nie wzbudził we mnie takiej odrazy i antypatii.

Już dawno, żaden bohater powieści nie wzbudził we mnie takiej odrazy i antypatii.

Jak to zwykle po przeczytaniu reportażu, ktory dzieje się w polskiej "scenerii", czuję bezsilność, zbulwersowanie, niedowierzanie oraz smutek. Przejrzyście przedstawione zdarzenia, w sumie to nic odkrywczego ze strony autorki, książka na kilka godzin czytania, lecz na dużo więcej do rozmyślania.

Jak to zwykle po przeczytaniu reportażu, ktory dzieje się w polskiej "scenerii", czuję bezsilność, zbulwersowanie, niedowierzanie oraz smutek. Przejrzyście przedstawione zdarzenia, w sumie to nic odkrywczego ze strony autorki, książka na kilka godzin czytania, lecz na dużo więcej do rozmyślania.

Momentami wciągająca, a momentami bardzo nudna. Nie podobało mi się przedstawienie polskich budowlańców jako cwanych, niedouczonych których jednym atutem jest świetnie wyrzeźbiona sylwetka. Jak dla mnie tylko "Dziewczyny, które zabiły Chloe" się obroniły, pozostałe dwie książki mnie chyba zawiodły.

Momentami wciągająca, a momentami bardzo nudna. Nie podobało mi się przedstawienie polskich budowlańców jako cwanych, niedouczonych których jednym atutem jest świetnie wyrzeźbiona sylwetka. Jak dla mnie tylko "Dziewczyny, które zabiły Chloe" się obroniły, pozostałe dwie książki mnie chyba zawiodły.

Bardzo smutna i piękna opowieść- mam nadzieję,że każdy będzie miał okazję przeczytać "Lolka" i wbije sobie do głowy poszanowanie dla zwierząt i w końcu przestanę słyszeć o okrutnych "ludziach"i ich pełnych zła czynach.

Bardzo smutna i piękna opowieść- mam nadzieję,że każdy będzie miał okazję przeczytać "Lolka" i wbije sobie do głowy poszanowanie dla zwierząt i w końcu przestanę słyszeć o okrutnych "ludziach"i ich pełnych zła czynach.

Na nieco ponad 200 stronach jest tyle okrucieństwa, bólu, niesprawiedliwości, smutku i cierpienia, że przerywałam czytanie chyba z dziesięć razy. Zmusza do przemyśleń i bardzo dołuje.

Na nieco ponad 200 stronach jest tyle okrucieństwa, bólu, niesprawiedliwości, smutku i cierpienia, że przerywałam czytanie chyba z dziesięć razy. Zmusza do przemyśleń i bardzo dołuje.

Książka bardzo dosadna, pełna bólu i w swojej brutalności bliska twórczości Jack'a Katchum'a :)

Książka bardzo dosadna, pełna bólu i w swojej brutalności bliska twórczości Jack'a Katchum'a :)

Jest to wspaniały hołd dla poległych policjantów.

Jest to wspaniały hołd dla poległych policjantów.