Legenda o samobójstwie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Legend of a Suicide
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Pauza
- Data wydania:
- 2018-01-17
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-01-17
- Data 1. wydania:
- 2010-03-16
- Liczba stron:
- 256
- Czas czytania
- 4 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788394941406
- Tłumacz:
- Dobromiła Jankowska
- Tagi:
- literatura amerykańska ojciec poszukiwanie sensu życia poszukiwanie szczęścia poszukiwanie własnej tożsamości relacje rodzinne rodzina samotność syn uczucie życie codzienne Wydawnictwo Pauza
- Inne
Kiedy ojciec proponuje Royowi spędzenie kilku miesięcy na odludnej wyspie Sukkwan, tylko we dwóch, chłopak waha się, zanim postanowi opuścić dom i znaną sobie codzienność. Nic nie potoczy się tak, jak sądzili. Życie zaskakuje i ciągle przypomina, że nie wszystko można przewidzieć, zaplanować i ułożyć po swojemu. Ważne jest, by przetrwać, odnaleźć radość tam, gdzie tylko się da, i wybaczyć innym ich słabości.
Skomplikowane relacje rodzinne, trudne wybory, miłość i namiętności, to wszystko znajdziemy w oszczędnej prozie Davida Vanna, która targa emocjami czytelnika i której nie da się zapomnieć.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Ryby i ludzie
W „Legendzie o samobójstwie” David Vann gra na ludzkich emocjach, ale jeszcze bardziej na zwyczajnej ludzkiej ciekawości. To paradoks, biorąc pod uwagę fakt, że książka daleka jest od oczywistości, co więcej - granica pomiędzy tym, co się wydarzyło, a co nigdy nie miało miejsca nieustannie się zaciera. Pomiędzy pierwszą, a ostatnią stroną, w różnych wersjach tej samej historii, pojawiają się zamierzone sprzeczności i nieścisłości, co czyni z tej lektury ciekawą kompilację prawdy i fikcji. Mimo wszystko, tych sześć opowiadań składających się na „Legendę o samobójstwie” dalej sprawnie funkcjonuje jako całość, tak długo jak łączą ją wspólni bohaterowie i wspólny temat.
Historią, którą David Vann przerobił już na wszystkie możliwe sposoby (nawet jeśli nie bezpośrednio w książce to na pewno w swojej głowie) jest tragiczna śmierć ojca - samobójstwo, o czym informuje nas już tytuł. Wydaje się, że to jednak bardziej opowieść o tych, którzy pozostali i którzy dalej muszą z tym z żyć, jak właśnie sam autor po stracie rodzica. W swoich opowiadaniach wraca on najpierw do czasów, gdy miał jeszcze ojca. Tragedia wciąż jednak jest blisko: „wyczuwałem, z pewnością, którą czasem miewają dzieci, że nie będzie już moim ojcem zbyt długo”. Punktem kulminacyjnym „Legendy” staje się wspólny wypad ojca i syna na alaskańskie pustkowie, gdzie wspólnie mają spędzić rok. A biorąc pod uwagę niestabilność starszego z nich, nie może z tego wyniknąć nic dobrego. Rozgrywające się tam nagłe wydarzenia stają metaforą gniewu albo niezgody i chyba tak należałoby je odczytywać. Po tej rewolcie zawartej w drugiej części "Wyspy Sukkwan" przychodzi wreszcie czas na ostateczne pojednanie.
Nie jest tajemnicą, że za wszystkimi opowiadaniami zawartymi w „Legendzie o samobójstwie” kryją się prawdziwe wydarzenia. Nie chodzi tylko o śmierć ojca autora, ale też o inne poboczne wątki. Gdy David Vann miał trzynaście lat nie zgodził się - ze strachu - na wspólny wyjazd z ojcem, który dwa tygodnie później odebrał sobie życie. Wkrótce nastoletni David próbuje się z tym uporać poprzez „zabawy” z bronią („Kawał drewna leżący pod łóżkiem, pełen kul, sugerował, że chłopiec nie tylko strzelał z 22., ale być może robił to nawet w domu”). Istotną rolę, choć w książce raczej epizodyczną, odegrała też macocha Vanna, która straciła oboje rodziców (właścicieli „pokaźnej kolekcji strzelb i pistoletów”) na krótko przed śmiercią męża. Cóż, trudno o lepszy argument przeciwko swobodnemu dostępowi do broni w Stanach niż właśnie ta książka. To naprawdę rzuca się w oczy - wyjątkowo dużo tutaj broni i tyle samo tragedii przez nią spowodowanych.
„Legenda o samobójstwie” ma swoje momenty, do których akurat ja zaliczam pierwszą połowę książki. Dalej pisarz zmienia zupełnie perspektywę, wrzucając nas w wir wydarzeń, których dosłowność jest zbędna, podczas gdy głębia psychologiczna raczej znikoma. A może po prostu nie tego się spodziewałam, ale chyba nikt się tego spodziewał. Jeśli element zaskoczenia decyduje o wartości książki, to Vann może sobie pogratulować pomysłu. Dla mnie, jak zwykle najważniejsza pozostaje szczerość, a dopóki autor pisze stricte o sobie i własnych doświadczeniach to myślę, że warto go czytać.
Cytaty za autorem
Anna Aniszczenko
Oceny
Książka na półkach
- 1 855
- 1 209
- 226
- 75
- 40
- 31
- 26
- 22
- 22
- 18
OPINIE i DYSKUSJE
Książkę otrzymałam (dosłownie) w spadku po zmarłej koleżance. Żałuję, że nie będę już mogła porozmawiać z nią o tej pozycji, bo jestem ciekawa, jak ona ją odbierała.
Sama czuję, że to nie jest typ literatury, który do mnie trafia. Na pewno postacie są wykreowane jak żywe. Wiem, że Jim miał ogromne problemy psychiczne, ale w połączeniu z jego wiecznym użalaniem się nad sobą i zrzucaniem winy za swoje czyny na innych sprawiał, że czułam do niego ogromną niechęć.
Ciężko w tej historii stwierdzić, co jest prawdą, a co kłamstwem. Jest za to mocno naładowana emocjonalnie. Na pewno nie jest to książka dla każdego. Sama jej jeszcze nie przetrawiłam. Sądzę jednak, że moje pierwsze spotkanie z tym autorem będzie ostatnie.
Książkę otrzymałam (dosłownie) w spadku po zmarłej koleżance. Żałuję, że nie będę już mogła porozmawiać z nią o tej pozycji, bo jestem ciekawa, jak ona ją odbierała.
więcej Pokaż mimo toSama czuję, że to nie jest typ literatury, który do mnie trafia. Na pewno postacie są wykreowane jak żywe. Wiem, że Jim miał ogromne problemy psychiczne, ale w połączeniu z jego wiecznym użalaniem się nad sobą...
Książka wymagająca, przepełniona całym wachlarzem emocji. To jedna z tych książek, których tak łatwo się nie zapomina. Mocna rzecz.
Książka wymagająca, przepełniona całym wachlarzem emocji. To jedna z tych książek, których tak łatwo się nie zapomina. Mocna rzecz.
Pokaż mimo toUwielbiam to igranie między narracjami i prawdą a fikcją. Jest lekko wymagająca, ale kupuje mnie kreacja psychiki Jima
Uwielbiam to igranie między narracjami i prawdą a fikcją. Jest lekko wymagająca, ale kupuje mnie kreacja psychiki Jima
Pokaż mimo toZ posłowia wynika, że jest dość autobiograficzna, a to nadaje dodatkowy ładunek emocjonalny. Ojciec z synem łowią ryby, ale nie tylko.
Z posłowia wynika, że jest dość autobiograficzna, a to nadaje dodatkowy ładunek emocjonalny. Ojciec z synem łowią ryby, ale nie tylko.
Pokaż mimo toMocna lektura. Polecam
Mocna lektura. Polecam
Pokaż mimo toOch, mnie trochę przeorało.
Czyli człowiek czyta i przeżywa. Odkłada książkę, a jednak cały dzień o niej myśli, póki znów nie zacznie czytać...Dobre i mocne. Chcę więcej.
Och, mnie trochę przeorało.
Pokaż mimo toCzyli człowiek czyta i przeżywa. Odkłada książkę, a jednak cały dzień o niej myśli, póki znów nie zacznie czytać...Dobre i mocne. Chcę więcej.
Wstrząsająca powieść napisana pięknym językiem. Dobra kompozycja. Świetny przekład. Całość robi wrażenie. Dzięku, Pauzo.
Wstrząsająca powieść napisana pięknym językiem. Dobra kompozycja. Świetny przekład. Całość robi wrażenie. Dzięku, Pauzo.
Pokaż mimo toBardzo dobra książka, polecam miłośnikom literatury pięknej. Wzruszająca, refleksyjna, melancholijna. Autoterapia Davida Vann, którego ojciec popełnił samobójstwo. Świetne opowiadanie Na wyspie Sukkwan z alternatywną historią.
Bardzo dobra książka, polecam miłośnikom literatury pięknej. Wzruszająca, refleksyjna, melancholijna. Autoterapia Davida Vann, którego ojciec popełnił samobójstwo. Świetne opowiadanie Na wyspie Sukkwan z alternatywną historią.
Pokaż mimo to"Legenda o samobójstwie" Davida Vanna w moim odczuciu będzie się zaliczać do jednej z najdziwniejszych lektur. Od jej przeczytania minęło już sporo czasu, a ja dalej mam wątpliwość czy ją zrozumiałam. Tak naprawdę dopiero gdy trochę pogrzebałam dowiedziałam się, że wątki pojawiające się w tej historii są w dużej mierze biograficzne choć wciąż jest to fikcja literacka.
W tym zbiorze znajdziemy opowiadania których chronologia się zaciera do tego stopnia, że nie wiemy co jest prawdą, a co kłamstwem. Vann opowiada nam różne wariacje na temat życia swoich bohaterow.
Główną osią wydaje się być historia w której Roy wyjeżdża z ojcem na odludną wyspę gdzie będą zdani tylko na siebie. Obserwujemy całą gamę uczuć jakie targają bohaterami od miłości do niemal nienawiści. Widzimy rodzica zmagającego się z depresją i syna obarczonego jego problemami. To moment tej powieści w której autor odnosi się do alternatywnej historii własnego życia.
Czy będę polecać tę książkę? To zależy. Na pewno nie trafi do każdego. Ba! Mam wrażenie, że trafi tylko do nielicznych. Ja sama nie wiem czy mogę powiedzieć, że mi się podobała. Ale jeżeli lubicie trudne, nieoczywiste książki gdzie możecie się "taplać" w emocjach i przeżyciach bohaterów to być może jest to książka dla Was.
"Legenda o samobójstwie" Davida Vanna w moim odczuciu będzie się zaliczać do jednej z najdziwniejszych lektur. Od jej przeczytania minęło już sporo czasu, a ja dalej mam wątpliwość czy ją zrozumiałam. Tak naprawdę dopiero gdy trochę pogrzebałam dowiedziałam się, że wątki pojawiające się w tej historii są w dużej mierze biograficzne choć wciąż jest to fikcja literacka.
więcej Pokaż mimo toW...
Przed sięgnięciem po tę pozycję, czytałam „Halibut na księżycu”. Obie historie mają ze sobą wiele wspólnego, dlatego trochę się wynudziłam powtarzalnością treści.
Przed sięgnięciem po tę pozycję, czytałam „Halibut na księżycu”. Obie historie mają ze sobą wiele wspólnego, dlatego trochę się wynudziłam powtarzalnością treści.
Pokaż mimo to