Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Laleczki skazańców, czyli kobiety, które są żonami, przyjaciółkami więźniów oczekujących na egzekucję. Druga część książki traktuje ogólnie o karze śmierci w Teksasie, wymiarze sprawiedliwości w Stanach, środowiskach, z jakich najczęściej wywodzą się skazańcy.
Bez problemu można wyczuć stosunek autorki do kary śmierci. Linda Polman przybliża nam sylwetki kilku więźniów i kobiet w nich zakochanych- mimo tego zabiegu nie jestem w stanie wczuć się w sytuację i jakkolwiek zrozumieć motywów tych pań.
We wszystkich przypadkach, więźniowie pochodzą z patologicznego środowiska i sami, jako dzieci, byli ofiarami przemocy, pisarka próbuje użyć tego argumentu jako okoliczności łagodzącej dla morderców.
Temat na pewno ciekawy i kontrowersyjny, nie uznałabym jednak tego reportażu za dobry. Jest napisany dość chaotycznie, powierzchownie.

Powodem, dla którego kobieta poświęca 14 lat swojego życia i życia swojej rodziny, aby codziennie korespondować z mordercą, odwiedzać go na innym kontynencie, organizować zbiórki dla niego, angażować własne pieniądze, jest to, że czuje się niezauważona i niedoceniona w małżeństwie?

Czy fakt, że kilkukrotne odroczenie egzekucji kosztuje wiele stresu człowieka, który z zimną krwią morduje swoich rodziców lub gwałci i morduje staruszkę, ma sprawić, że będzie mi go szkoda i wzbudzić moje współczucie?

Czy okolicznością łagodzącą dla człowieka, który znęcał się nad swoją ofiarą jest to, że sam przeżył piekło jako dziecko?

Jeśli ktoś chce naprawiać świat to nie powinien zaczynać od cel śmierci, tylko raczej od domów dziecka i patologicznych rodzin. To tam potrzebna jest pomoc i inicjatywa. Przemoc rodzi przemoc. Jest masa cierpiących dzieci, które w przyszłości będą powielać wzorce wyciągnięte z rodzinnych domów, bo nie znają innego świata. To w tym momencie powinna być podjęta walka o lepsze jutro dla nich i dla nas wszystkich.

Laleczki skazańców, czyli kobiety, które są żonami, przyjaciółkami więźniów oczekujących na egzekucję. Druga część książki traktuje ogólnie o karze śmierci w Teksasie, wymiarze sprawiedliwości w Stanach, środowiskach, z jakich najczęściej wywodzą się skazańcy.
Bez problemu można wyczuć stosunek autorki do kary śmierci. Linda Polman przybliża nam sylwetki kilku więźniów i...

Jak wygląda działalność instytucji humanitarnych od kuchni? - Jak zazwyczaj, czyli walka o kasę tocząca się między grubymi rybami, a Ci którzy potrzebują pomocy, są w niej tylko przedmiotami.
Nie mam na nosie różowych okularów, nie mniej jednak zawsze szokuje mnie brak skrupułów u ludzi, którzy budzą powszechne zaufanie. Pedofile, gangsterzy, mordercy, ludzie czerpiący zyski z biedy, niedołężności i nieszczęścia innych, nie wywodzą się z nizin społecznych, są często wykształceni, zajmujący wysokie stanowiska, drogo ubrani i powszechnie szanowani.

Autorka dokładnie opisuje zaplecze humanitarne znanych nam wydarzeń. Warto wiedzieć.

Jak wygląda działalność instytucji humanitarnych od kuchni? - Jak zazwyczaj, czyli walka o kasę tocząca się między grubymi rybami, a Ci którzy potrzebują pomocy, są w niej tylko przedmiotami.
Nie mam na nosie różowych okularów, nie mniej jednak zawsze szokuje mnie brak skrupułów u ludzi, którzy budzą powszechne zaufanie. Pedofile, gangsterzy, mordercy, ludzie czerpiący...

Autorem książki jest emerytowany pediatra, więc pozycja ta powstała w oparciu o jego wieloletnią praktykę.
Martin Hirte opisuje każdą chorobę, przeciw której zalecane jest szczepienie, ocenia zagrożenie, jakie na ten moment stanowi dana choroba, a także sensowność szczepienia na nią. Nie omija tematu skutków ubocznych szczepień.

Bardzo polecam rodzicom, którzy stoją przed dylematem szczepienia dziecka. Lekarz reprezentuje bardzo rozsądne, z mojego punku widzenia, podejście do tematu.

Daje 10, nie dlatego, ze uważam, ze książka jest arcydziełem. ale jest jedną z niewielu pozycji, która traktuje temat szczepień, w mojej ocenie, dość obiektywnie.

Autorem książki jest emerytowany pediatra, więc pozycja ta powstała w oparciu o jego wieloletnią praktykę.
Martin Hirte opisuje każdą chorobę, przeciw której zalecane jest szczepienie, ocenia zagrożenie, jakie na ten moment stanowi dana choroba, a także sensowność szczepienia na nią. Nie omija tematu skutków ubocznych szczepień.

Bardzo polecam rodzicom, którzy stoją...

Opowieść o niezwykłych czasach i ludziach, których dziś już nie znamy.

Główny bohater nie wzbudza sympatii, jest oceniający, wywyższający się, nie mniej jednak jest przedstawicielem elity, która tworzyła niepowtarzalny klimat swoich czasów.

Barwne losy Pana Mieczysława dzieją się na przełomie XIX i XX wieku, opisując tamtejsze wydarzenia. Kawał historii, przedstawionej z perspektywy osoby będącej blisko wielkich nazwisk i ważnych decyzji.

Najważniejszy dla mnie cytat tej książki:

„Przypomniały mi się słowa śp. stryjaszka Feliksa, naszego rezydenta w Syłgudyszkach, który zwykł był mówić: „Kto do lat dwudziestu nie był za młodu socjalistą, ten nie miał serca, ale ten kto po trzydziestce pozostał socjalistą, ten nie miał głowy.””.

Opowieść o niezwykłych czasach i ludziach, których dziś już nie znamy.

Główny bohater nie wzbudza sympatii, jest oceniający, wywyższający się, nie mniej jednak jest przedstawicielem elity, która tworzyła niepowtarzalny klimat swoich czasów.

Barwne losy Pana Mieczysława dzieją się na przełomie XIX i XX wieku, opisując tamtejsze wydarzenia. Kawał historii, przedstawionej...

Fascynujący, magiczny świat, z którego nie chce się wyjść. Polecam

Fascynujący, magiczny świat, z którego nie chce się wyjść. Polecam

Zwykłe życie najzwyklejszych ludzi staje się niezwykłe dzięki tej książce.

Przeplatane historie bohaterów sprawiają, że różnice kulturowe bardzo ze sobą kontrastują. Kontrast ten niestety nie napawa optymizmem.

Pozycja zmusza do refleksji, pokazuje obłudę dzisiejszego świata, jego płytkość, brak empatii, krótkowzroczność, ignorancję na temat tego, jak on rzeczywiście funkcjonuje.

Dla mnie osobiście kolejny krok w stronę slow Fashion.

Dziękuję za tę książkę.

Zwykłe życie najzwyklejszych ludzi staje się niezwykłe dzięki tej książce.

Przeplatane historie bohaterów sprawiają, że różnice kulturowe bardzo ze sobą kontrastują. Kontrast ten niestety nie napawa optymizmem.

Pozycja zmusza do refleksji, pokazuje obłudę dzisiejszego świata, jego płytkość, brak empatii, krótkowzroczność, ignorancję na temat tego, jak on rzeczywiście...