Życie więźniów, ich rodzin, osób piszących listy z świadomością wyroku skazanych. Nieporadność sądów, złe funkcjonowanie pewnych systemów.

Reportaż jest jak najbardziej wart przeczytania. Trzeba mieć na uwadze, że tekst nie jest sformułowany w sposób typowo obiektywny i autorka wyraźnie wypowiada się przeciwko karze śmierci - czy to dobrze, czy źle - niech każdy oceni.

Życie więźniów, ich rodzin, osób piszących listy z świadomością wyroku skazanych. Nieporadność sądów, złe funkcjonowanie pewnych systemów.

Reportaż jest jak najbardziej wart przeczytania. Trzeba mieć na uwadze, że tekst nie jest sformułowany w sposób typowo obiektywny i autorka wyraźnie wypowiada się przeciwko karze śmierci - czy to dobrze, czy źle - niech każdy oceni.

Zastanawiam się co mogłabym napisać o tym reportażu. Na pewno nie jest to łatwy temat. Jestem trochę oburzona tym jak niektóre wyroki są wydawane, tym jak człowiek jest z góry skazany na porażkę, tym że miejsce skąd pochodzisz definiuje to jakim jesteś człowiekiem i jak inni Cię postrzegają. Jednocześnie nie rozumiem tego jak można spojrzeć w oczy mordercy i wyjść za niego, przez lata utrzymywać z nim kontakt. Robić wszystko, poświęcić wszystko żeby zmienić jego wyrok nawet jeśli jego wina jest bezsporna... Jakie procesy w głowie muszą zachodzić w człowieku żeby zdecydował się patrzeć na skazańca przez "różowe okulary". Na pewno jest to książka na którą warto poświęcić parę wieczorów.

Zastanawiam się co mogłabym napisać o tym reportażu. Na pewno nie jest to łatwy temat. Jestem trochę oburzona tym jak niektóre wyroki są wydawane, tym jak człowiek jest z góry skazany na porażkę, tym że miejsce skąd pochodzisz definiuje to jakim jesteś człowiekiem i jak inni Cię postrzegają. Jednocześnie nie rozumiem tego jak można spojrzeć w oczy mordercy i wyjść za niego,...

Mam wrażenie, że trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść i autorce po prostu to nie wyszło. Po pierwszej połowie zastanawiałam się skąd taka średnia ocen użytkowników serwisu, jednak potem zrozumiałam. Tak jak początek jest fascynujący, przybliża nam temat niemal nie do pojęcia - dlaczego kilka (opisanych w książce, trudno mi oszacować po zakończeniu skalę zjawiska) Europejek jest w stanie prawie rzucić swoje codziennie życie i pojechać do Teksasu, aby chodzić na widzenia z więźniami z tzw. Death Row - skazanymi na karę śmierci. Ba, niektóre wychodzą nawet za nich za mąż! I tak jak pierwsza część sprawiła, że miałam wiele przemyśleń, byłam zafascynowana tematyką, tak druga część sprawiła, że obniżyłam swoją ocenę. W reportażach potrzebuję obiektywizmu, tu odczuwałam, że autorka ma bardzo wyraźne zdanie o karze śmierci. Dodatkowo ostatnie 2 rozdziały już bardziej skupiały się na odmienności Teksasu od tego, co kobieta znała z Europy. Żałuję, bo gdyby zachować tempo z początku, byłabym zachwycona lekturą.

Mam wrażenie, że trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść i autorce po prostu to nie wyszło. Po pierwszej połowie zastanawiałam się skąd taka średnia ocen użytkowników serwisu, jednak potem zrozumiałam. Tak jak początek jest fascynujący, przybliża nam temat niemal nie do pojęcia - dlaczego kilka (opisanych w książce, trudno mi oszacować po zakończeniu skalę zjawiska) Europejek...

Świetny reportaż skupiający się w pierwszej części na tytułowych "laleczkach", czyli partnerkach więźniów z cel śmierci; w drugiej natomiast skupia się ogólnie na funkcjonowaniu systemu więziennego. Obie części są bardzo ciekawe i rzucają więcej światła na oba zagadnienia.

Odniosę się jeszcze do zarzutu kilku osób postawionego w innych recenzjach. Owszem, autorka bez wątpienia jest przeciwniczką kary śmierci, ale nie uważam, żeby wpływało to na treść książki. Ja nie czułam się przymuszana do okazania współczucia więźniom, wręcz przeciwnie, krótkie zdania oznajmiające za co znaleźli się w celach śmierci, moim zdaniem skutecznie przypominały, że nikt do okazania współczucia nas nie przymusza.

Świetny reportaż skupiający się w pierwszej części na tytułowych "laleczkach", czyli partnerkach więźniów z cel śmierci; w drugiej natomiast skupia się ogólnie na funkcjonowaniu systemu więziennego. Obie części są bardzo ciekawe i rzucają więcej światła na oba zagadnienia.

Odniosę się jeszcze do zarzutu kilku osób postawionego w innych recenzjach. Owszem, autorka bez...

Książka porusza temat, w który wcześniej w ogóle się nie zagłębiałam, więc jest on dla mnie trochę z innego świata. Bardzo mnie zainteresowały motywacje kobiet, które decydują się na taką zażyłość z więźniami przebywającymi w celach śmierci, czasami porzucając swoje rodziny (albo mentalnie albo wręcz fizycznie, oficjalnie) - sama bym się nie zdecydowała na taki ruch.

Pozycja opisuje relacje "laleczek skazańców" z ich wybrankami w celach, jak i ogólną sytuację tych więźniów oraz jak wyglądają egzekucje w różnych stanach Ameryki. Momentami informacje wydają się być mało uporządkowane, jednak nie przeszkadza to w odbiorze i szybkim przejściu przez całą książkę.

Książka porusza temat, w który wcześniej w ogóle się nie zagłębiałam, więc jest on dla mnie trochę z innego świata. Bardzo mnie zainteresowały motywacje kobiet, które decydują się na taką zażyłość z więźniami przebywającymi w celach śmierci, czasami porzucając swoje rodziny (albo mentalnie albo wręcz fizycznie, oficjalnie) - sama bym się nie zdecydowała na taki...

Strasznie mi namieszała w głowie. Bo wiem, że czytam o złych ludziach, wielokrotnych mordercach, gwałcicielach, złodziejach, a jednak to jak system sądownictwa (nie)działa, to jak skazańcy są traktowani, w jakich warunkach trzymani i jakie spotyka ich okrucieństwo, woła o pomstę do nieba - tak samo jak ich zbrodnie, a jednak coś to we mnie ruszyło. Szczególnie, że stany, o których mowa w "Laleczkach" zupełne nie pracują nad tym, żeby tych zbrodni było jak najmniej, nie interesuje ich przemoc w rodzinach i brak opieki psychiatrycznej - po co, skoro zawsze można straszyć karą śmierci.

Dobra jest to książka, chociaż zarzut mam jeden - chciałabym, żeby była dłuższa. Bo chętnie bym poczytała więcej i głębiej o tytułowych laleczkach i o karze śmierci też, a tak dostałam trochę tego, trochę tego i mam trochę niedosyt, chociaż też ciężko mi po tej lekturze.

Strasznie mi namieszała w głowie. Bo wiem, że czytam o złych ludziach, wielokrotnych mordercach, gwałcicielach, złodziejach, a jednak to jak system sądownictwa (nie)działa, to jak skazańcy są traktowani, w jakich warunkach trzymani i jakie spotyka ich okrucieństwo, woła o pomstę do nieba - tak samo jak ich zbrodnie, a jednak coś to we mnie ruszyło. Szczególnie, że stany, o...

bardzo ciekawa

bardzo ciekawa

Do połowy książka bardzo ciekawa, niestety dalsza część to jak dla mnie pomieszanie z poplątaniem, ciężko się czytało.

Do połowy książka bardzo ciekawa, niestety dalsza część to jak dla mnie pomieszanie z poplątaniem, ciężko się czytało.

Trochę zbyt chaotyczna, zabrakło mi rzetelnych danych i źródeł z zakresu amerykańskiego prawodawstwa w kwestii kary śmierci. Albo przynajmniej żeby to było jakoś uporządkowane, tutaj miałam wrażenie, że w pewnych momentach autorka skakała z tematu na temat. Generalnie mam mieszane uczucia co do tej pozycji.

Trochę zbyt chaotyczna, zabrakło mi rzetelnych danych i źródeł z zakresu amerykańskiego prawodawstwa w kwestii kary śmierci. Albo przynajmniej żeby to było jakoś uporządkowane, tutaj miałam wrażenie, że w pewnych momentach autorka skakała z tematu na temat. Generalnie mam mieszane uczucia co do tej pozycji.

Książka pokazuje codzienne życie skazańców. Skazanych wyrokiem śmierci. Autorka nie analizuje, nie szuka przyczyn zastanego stanu rzeczy, pokazuje jaki on jest, a wnioski wyciągnąć trzeba samemu.

Książka pokazuje codzienne życie skazańców. Skazanych wyrokiem śmierci. Autorka nie analizuje, nie szuka przyczyn zastanego stanu rzeczy, pokazuje jaki on jest, a wnioski wyciągnąć trzeba samemu.