Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka opowiada historię grupy chłopców, którzy przeżyli katastrofę lotniczą i wylądowali na bezludnej wyspie. Pomimo różniącego ich wieku, charakterów oraz zdań, wspólnie próbują zrekonstruować dobrze znaną im cywilizację, tym razem bez rodziców, opieki oraz bez żadnych ograniczeń. Na początku udaje im się zachować jedność, opracowują plan , chcą wspólna pracą i wzajemnym szacunkiem czekać na pomoc z zewnątrz.
Niestety głos rozsądku, który zachowuje część chłopców zaczyna być zagłuszany przez rodzące się w dzieciach okrucieństwo i barbarzyństwo. Znudzeni oczekiwaniem na nienadchodzącą pomoc oraz trudnym życiem w społeczeństwie bez dorosłych zaczynają się buntować, a odwieczne instynkty biorą w nich górę. Jednak to nie to jest ich najważniejszym problemem.
Rozbitkowie nie zdają sobie sprawy, że na tej pięknej, egzotycznej wyspie czeka na nich ogromne niebezpieczeństwo. Potwór, który bezlitośnie wykorzystuje ich słabości. Strach sprawia, że nie są w stanie sobie wzajemnie zaufać i zaczynają się separować od grupy. Wolą samotną walką o przetrwanie, niż przyznanie się do błędu.
Ta powieść diagnozuje ludzkie zachowania, jest przerażająca, ponieważ jest prawdziwa. Skłania nas do myślenia skąd się bierze zło, dlaczego dajemy kierować sobą poprzez strach oraz jak my byśmy się zachowali w podobnej sytuacji.

Książka opowiada historię grupy chłopców, którzy przeżyli katastrofę lotniczą i wylądowali na bezludnej wyspie. Pomimo różniącego ich wieku, charakterów oraz zdań, wspólnie próbują zrekonstruować dobrze znaną im cywilizację, tym razem bez rodziców, opieki oraz bez żadnych ograniczeń. Na początku udaje im się zachować jedność, opracowują plan , chcą wspólna pracą ...

Zawsze lubiłam czytać 'klasyki', które podobno są takie ponadczasowe. Jednak "Buszujący w zbożu", postanowił to zmienić.
Holden jest obrażony na świat. Nie wie czego chce i denerwuje się, że tego nie dostaje. Jego 'przygoda życia' trwa 3 dni i polega na jeżdżeniu taksówką po Nowym Jorku. Ta lektura nie jest kształcąca. Nie jest ciekawa. Ona nawet nie nawiżuje do życia normalnych ludzi. Jest po prostu słaba.
To jest typowy przykład tego, jak młodźieńczy bunt wyobrażją sobie ludzie dorośli, którzy dawno zapomnieli, co to znaczy dobrze się bawić. Może nie koniecznie trzeba pić, palić i podrywać starsze kobiety.
A co do Holdena:
-Nikt mnie nie lubi!
-Rodzice mnie nie rozumieją!
-Dziewczyna nie chce się ze mną umówić!
Wiesz co? Może twoje życie jest beznadziejne, bo ty jeśteś beznadziejny?!

Zawsze lubiłam czytać 'klasyki', które podobno są takie ponadczasowe. Jednak "Buszujący w zbożu", postanowił to zmienić.
Holden jest obrażony na świat. Nie wie czego chce i denerwuje się, że tego nie dostaje. Jego 'przygoda życia' trwa 3 dni i polega na jeżdżeniu taksówką po Nowym Jorku. Ta lektura nie jest kształcąca. Nie jest ciekawa. Ona nawet nie nawiżuje do życia...

Uwielbiam Neila Gaimana, ale ta książka nie należy do moich ulubionych. Czy to za sprawą mało skomplikowanej, dosyć krótkiej historii, czy mało oryginalnych bohaterów. Ta powieść jest warta przeczytania i na pewno wartościowa, ale jak na tego autora, mogłaby być lepsza.

Uwielbiam Neila Gaimana, ale ta książka nie należy do moich ulubionych. Czy to za sprawą mało skomplikowanej, dosyć krótkiej historii, czy mało oryginalnych bohaterów. Ta powieść jest warta przeczytania i na pewno wartościowa, ale jak na tego autora, mogłaby być lepsza.

Historia rodziny, która ma poważne problemy. Chcą być zawsze perfekcyjni, nie uznają słabości i okazywania uczuć. Ale też nie okazują sobie szacunku.
Wszystko jest złudzeniem. Cadence miała wypadek. Wypadek, którego nikt nie potrafi jej wyjaśnić. Sama ma zaniki pamięci, więc nie potrafi przypomnieć sobie, jak do niego doszło.
Kiedy odkrywa prawdę, jest zdruzgotana. Tak jak my wszyscy.

Historia rodziny, która ma poważne problemy. Chcą być zawsze perfekcyjni, nie uznają słabości i okazywania uczuć. Ale też nie okazują sobie szacunku.
Wszystko jest złudzeniem. Cadence miała wypadek. Wypadek, którego nikt nie potrafi jej wyjaśnić. Sama ma zaniki pamięci, więc nie potrafi przypomnieć sobie, jak do niego doszło.
Kiedy odkrywa prawdę, jest zdruzgotana. Tak...

Kolejna wzruszająca i inteligentna książka autora "Oscara i Pani Róży". Przedstawia historię żydowskiego chłopca, Josepha, który ukrywa się przed Niemcami u ojca Ponsa, księdza prowadzącego Żółtą Willę.
Ojciec Pons to osoby bardzo mądra, od kórej Joseph, ale też my możemy się wiele nauczyć. I powinniśmy, by taka tragedia, jak podczas II wojny światowej się już nigdy nie powtórzyła.

Kolejna wzruszająca i inteligentna książka autora "Oscara i Pani Róży". Przedstawia historię żydowskiego chłopca, Josepha, który ukrywa się przed Niemcami u ojca Ponsa, księdza prowadzącego Żółtą Willę.
Ojciec Pons to osoby bardzo mądra, od kórej Joseph, ale też my możemy się wiele nauczyć. I powinniśmy, by taka tragedia, jak podczas II wojny światowej się już nigdy nie...

Jak do tej pory według mnie najlepsza część serii "Jutro" Johna Marsdena.
Ellie, Fi, Lee, Homer i Robyn nie mogą znieść czekania na rozwój wydarzeń w Piekle. Decydują się na jeszcze jedną akcję, taką, która przejdzie do historii. Udają się w kierunku Zatoki Szewca, a po drodze spotykają znajome osoby, o których czasami woleliby zapomnieć.
Książka niesamowicie trzyma w napięciu, a po jej przeczytaniu od razu chce się sięgnąć po kolejną część. Dla mnie wygrywa z innymi częściami tym, że skupia się bardziej na działaniu, akcji i brawurowych atakach, a nie na związkach i emocjonalnych rozterkach bohaterów.
Pokazuje nam również, jak w obliczu wojny, ciągłego strachu i nierównej walki grupa nastolatków zmienia się w oddział gotowy zabijać i niszczyć, aby uratować swoich bliskich.

Jak do tej pory według mnie najlepsza część serii "Jutro" Johna Marsdena.
Ellie, Fi, Lee, Homer i Robyn nie mogą znieść czekania na rozwój wydarzeń w Piekle. Decydują się na jeszcze jedną akcję, taką, która przejdzie do historii. Udają się w kierunku Zatoki Szewca, a po drodze spotykają znajome osoby, o których czasami woleliby zapomnieć.
Książka niesamowicie trzyma w...

Ta książka nauczyła mnie bardzo dużo. O przyjaźni, miłości do sztuki i wolności jaką daje poezja, ale także o ważności podążania własną ścieżką. Bo tutaj każdy ma jakieś marzeni, które chce spełnić wbrew woli rodziców i wychowawców.
Myślę, że spodoba się każdemu, kto docenił "Chłopców z Placu Broni" w podstawówce. Ta sama pasja i miłość, znów ukryta w codziennym życiu.

Ta książka nauczyła mnie bardzo dużo. O przyjaźni, miłości do sztuki i wolności jaką daje poezja, ale także o ważności podążania własną ścieżką. Bo tutaj każdy ma jakieś marzeni, które chce spełnić wbrew woli rodziców i wychowawców.
Myślę, że spodoba się każdemu, kto docenił "Chłopców z Placu Broni" w podstawówce. Ta sama pasja i miłość, znów ukryta w codziennym...