Dziecko Noego

Trzyma poziom pozostałych książek Autora. W sam raz na wiosenny wieczór. Polecam.

Trzyma poziom pozostałych książek Autora. W sam raz na wiosenny wieczór. Polecam.

Pokaż mimo to

Poruszająca historia w której każdy kolejny dzień stanowi wielką niewiadomą. Wojan to bez wątpienia prawdziwe piekło na ziemi, trzeba cechować się niewiarygodną odwagą i dobrocią by wychodzić na przekór tym którzy potrzebują pomocy, robić to z własnej nieprzymuszonej woli, z dobroci serca, ponieważ tak trzeba, ponieważ wierzy się że jest to słuszne. Ta historia przywraca mi wiarę w ludzi.

Poruszająca historia w której każdy kolejny dzień stanowi wielką niewiadomą. Wojan to bez wątpienia prawdziwe piekło na ziemi, trzeba cechować się niewiarygodną odwagą i dobrocią by wychodzić na przekór tym którzy potrzebują pomocy, robić to z własnej nieprzymuszonej woli, z dobroci serca, ponieważ tak trzeba, ponieważ wierzy się że jest to słuszne. Ta historia przywraca mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Smutna, wzruszająca i piękna. Szybko się ją czyta bo jest niedługa i napisana przystępnym językiem. Polecam każdemu.

Smutna, wzruszająca i piękna. Szybko się ją czyta bo jest niedługa i napisana przystępnym językiem. Polecam każdemu.

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka. Uwielbiam styl pisani Schmitt'a. Porusza on bardzo ciężki temat obrany w proste słowa. Książka wzrusza i uważam, że bardzo dobrze odzwierciedla dane czasy.

Bardzo dobra książka. Uwielbiam styl pisani Schmitt'a. Porusza on bardzo ciężki temat obrany w proste słowa. Książka wzrusza i uważam, że bardzo dobrze odzwierciedla dane czasy.

Pokaż mimo to

~#DzieckoNoego
Belgia. Czasy wojny. W tym chorym świecie, gdzie człowiek człowiekowi wilkiem, gdzie niby Żydzi (jako naród) są złem tego świata, można jeszcze znaleźć prawdziwych miłosiernych samarytan. Pewien ksiądz wyrazy z wtajemniczonymi ukrywa przed światem żydowskie dzieci (chłopców). Pod płaszczykiem wiary chrześcijańskiej przez pewien czas życie tych sierot wojny zaczyna przypominać Niebo na ziemi. Wraz z głównym bohaterem Josephem poznajemy magię wiary, czym jest kryzys wiary pierwotnej oraz poznajemy realia tamtych okrutnych czasów. (7/10⭐)

~#DzieckoNoego
Belgia. Czasy wojny. W tym chorym świecie, gdzie człowiek człowiekowi wilkiem, gdzie niby Żydzi (jako naród) są złem tego świata, można jeszcze znaleźć prawdziwych miłosiernych samarytan. Pewien ksiądz wyrazy z wtajemniczonymi ukrywa przed światem żydowskie dzieci (chłopców). Pod płaszczykiem wiary chrześcijańskiej przez pewien czas życie tych sierot wojny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Smutna, piękna, wzruszająca.

Smutna, piękna, wzruszająca.

Pokaż mimo to

“Dziecko Noego” to kolejna książka Erica-Emmanuela Schmitta po którą sięgnęłam. Opowiada ona o katolickim księdzu, ojcu Ponsie, który w okupowanej Belgii ukrywa żydowskiego chłopca Josepha. Po wielu latach Joseph postanawia opowiedzieć swoją historię. “Dziecko Noego” to historia żydowskiego chłopca, który ukrywany by przeżyć bardzo tęskni za rodzicami.Joseph poznaje przyjaciela Rudiego, dzięki któremu samotność nie jest taka straszna. Chłopcy zauważają, że ojciec Pons coś ukrywa. Joseph postanawia to sprawdzić.
“Dziecko Noego” uświadomiło mi, że każdy z nas tak jak biblijny Noe coś kolekcjonuje. Czasem kolekcjonujemy to dla siebie, czasem po to by się dzielić z innymi lub by coś uchronić od zapomnienia, wyginięcia.

“Dziecko Noego” to kolejna książka Erica-Emmanuela Schmitta po którą sięgnęłam. Opowiada ona o katolickim księdzu, ojcu Ponsie, który w okupowanej Belgii ukrywa żydowskiego chłopca Josepha. Po wielu latach Joseph postanawia opowiedzieć swoją historię. “Dziecko Noego” to historia żydowskiego chłopca, który ukrywany by przeżyć bardzo tęskni za rodzicami.Joseph poznaje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trwa wojna. Mały Joseph zostaje oddany pod opiekę katolickiego księdza Pons'a. Jego rodzice zmuszeni są ukrywać się, a swojego syna nie chcą narażać na niebezpieczeństwo. Ich pochodzenie żydowskie tym bardziej stawia ich w trudnej i zagrażającej życiu sytuacji.

Chłopiec spędza trzy lata w Żółtej Willi. Obserwuje codzienne życie swoich rówieśników, dostrzegając ich różnice kulturalne i religijne wśród przedstawicieli wyznania chrześcijańskiego oraz żydowskiego. Sam chłopiec chętnie, acz potajemnie pobiera lekcje hebrajskiego u księdza, który nie tylko ocalił chłopca, ale zrobił dla niego coś więcej. Joseph zaprzyjaźnia się z Rudim, chłopcem zgoła odmiennym od niego pod względem charakteru, temperamentu, ale także religii. Niby chłopców dzieli przepaść, ale tym udaje się nawiązać serdeczną i trwałą przyjaźń, która ta przezwyciężyła wojnę.

Ta powieść jako jedna z nielicznych autorstwa Erica-Emmanuela Schmitta nie jest przesycona trudną do rozszyfrowania filozofią. Książeczkę czyta się szybko, a sama akcja jest porywająca i zrozumiała. Czytelnik nie musi odnajdywać w treści podwójnego dna. Powieść ta porusza kwestię przyjaźni, tolerancji, otwartości na różnice i podobieństwa związane z wyznaniem religijnym, a także kwestię tożsamości i jej budowania w szacunku do tej różnorodności religijnej i poszukiwania swojej własnej drogi wiary oraz jej dalszego szerzenia.

Trwa wojna. Mały Joseph zostaje oddany pod opiekę katolickiego księdza Pons'a. Jego rodzice zmuszeni są ukrywać się, a swojego syna nie chcą narażać na niebezpieczeństwo. Ich pochodzenie żydowskie tym bardziej stawia ich w trudnej i zagrażającej życiu sytuacji.

Chłopiec spędza trzy lata w Żółtej Willi. Obserwuje codzienne życie swoich rówieśników, dostrzegając ich różnice...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Dziecko Noego" to opowieść o śmierci, II Wojnie Światowej i Holokauście. Do tego opowiedziana z perspektywy kilkuletniego chłopca... Zapewne będzie więc pełna okropności wojny, bólu, śmierci i ludzkich tragedii. Długo czekała u mnie na "swoją kolej" na stosie z książkami do przeczytania, chyba właśnie ze względu na bagaż emocjonalny, jaki niosą za sobą książki o tej tematyce. Nie wiem naprawdę, czy umknęła mi gdzieś informacja, kto jest jej autorem czy śmiałam zwątpić w jego talent, ale sięgnęłam po nią po przeszło 2 latach i... przeczytałam ją w 2 godziny. Dla mnie E.E. Schmitt jest absolutnym mistrzem snucia opowieści i to na przeróżne tematy. Te bolesne, jak śmierć ("Oskar i Pani Róża") czy piękne i niesamowicie złożone, jak miłość ("Odette i inne historie miłosne"). Ma niezwykły dar opowiadania o rzeczach boleśnie dotykających każdego człowieka w sposób bardzo subtelny, poetycki, choć nieraz krótko i bez ogródek. To jeden z dwóch pisarzy, obok G.G. Marqueza, który choćby pisał o przygotowaniu herbaty - w moim odczuciu - potrafi to zrobić z takim wdziękiem i klasą, że lektura jest prawdziwą literacką ucztą. Wracając do książki, wbrew pozorom jest ona piękną opowieścią o życiu, życiu i nadziei, przyjaźni, człowieczeństwie - w jego najpiękniejszej postaci, która paradoksalnie objawia się tu w najgorszych czasach. Jest tak pogodna, że wydaje się to niemożliwe, żeby stworzyć dzieło o takiej tematyce, a jaśniejące takim blaskiem. Z całego serca polecam każdemu, kto ma chwilę zwątpienia lub gorszy dzień. Czyta się jednym tchem, gwarantuje wiele uśmiechu i nieco łez wzruszenia (dla co wrażliwszych czytelników) i pozostawia ze słońcem w duszy.

"Dziecko Noego" to opowieść o śmierci, II Wojnie Światowej i Holokauście. Do tego opowiedziana z perspektywy kilkuletniego chłopca... Zapewne będzie więc pełna okropności wojny, bólu, śmierci i ludzkich tragedii. Długo czekała u mnie na "swoją kolej" na stosie z książkami do przeczytania, chyba właśnie ze względu na bagaż emocjonalny, jaki niosą za sobą książki o tej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Dziecko Noego” Eric - Emmanuel Schmit. To opowieść (wspomnienia po latach) kilkuletniego żydowskiego chłopca , któremu udaje się przeżyć Holokaust dzięki schronieniu w „Żółtej Willi” - ochronce dla sierot, prowadzonej przez chrześcijańskiego duchownego - ojca Ponsa. Człowieka, który za swą odwagę, pracę, bezinteresowne poświęcenie i miłość otrzymał Medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (najważniejsze izraelskie odznaczenie cywilne nadawane nie - Żydom).
.
„Religia nie jest ani prawdziwa, anie fałszywa, proponuje tylko pewnien sposób życia”. Mimo Wojny, głodu, bezsilności, braku nadziei i rozczarowania- mamy tutaj mądrość, miłość i bezpieczeństwo. W Izraelu znajduje się „Las ojca Ponsa”, w którym jest 271 drzewek - symbolizujących ilość uratowanych ludzkich istnień. Dzieci, które otrzymały „nowe życie”. Życie PO Wojnie.
.
„Dziecko Noego” to świat Żydów i Chrześcijan to różnica pomiędzy Palestyną a Izraelem. To wiara, przyjaźń, emocje, radość, rozterki. To wewnętrzna przemiana człowieka. To lekcja szacunku i pokory. Każdy bohater dostarcza wyjątkowe przesłanie i ponadczasowe wartości. To uszanowanie idei człowieczeństwa, humanitaryzmu i wielkiej wartościowej przyjaźni.
.
„Oskarżać zamiast się tłumaczyć. atakować kiedy jest się podejrzanym. Kąsać raczej, niż się bronić”.

„Dziecko Noego” Eric - Emmanuel Schmit. To opowieść (wspomnienia po latach) kilkuletniego żydowskiego chłopca , któremu udaje się przeżyć Holokaust dzięki schronieniu w „Żółtej Willi” - ochronce dla sierot, prowadzonej przez chrześcijańskiego duchownego - ojca Ponsa. Człowieka, który za swą odwagę, pracę, bezinteresowne poświęcenie i miłość otrzymał Medal Sprawiedliwy wśród...

więcej

mniej

Pokaż mimo to