Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam i co dalej? Gdzie to wow? Od początku wszystko wiadomo. Szybko się czyta jak każdą powieść B.A. Paris.

Przeczytałam i co dalej? Gdzie to wow? Od początku wszystko wiadomo. Szybko się czyta jak każdą powieść B.A. Paris.

Stopnie policyjne poszczególnych bohaterów tak mocno wyryły mi się w pamięci, że obudzona w nocy o północy i zapytana jaki stopień posiada Daniel Podgórski bez zająknięcia odpowiedziałabym: MŁODSZY ASPIRANT! Jednak powtarzanie tego non stop było męczące i wydaje mi się, że gdyby autorka usunęła większość komisarzy, nadkomisarzy, aspirantów itd. to książka byłaby o połowę krótsza :) Podobna sprawa z nazwiskami: jeżeli w książce jest jedna Klementyna to wiadomo, że Kopp; po co to ciągle powtarzać? Szczególnie, że nie jest to nowa, epizodyczna postać. Wątek kryminalny oceniam dość wysoko, ciekawe zakończenie, aczkolwiek nie jestem pewna czy przeczytam kolejny tom z cyklu o Lipowie.

Stopnie policyjne poszczególnych bohaterów tak mocno wyryły mi się w pamięci, że obudzona w nocy o północy i zapytana jaki stopień posiada Daniel Podgórski bez zająknięcia odpowiedziałabym: MŁODSZY ASPIRANT! Jednak powtarzanie tego non stop było męczące i wydaje mi się, że gdyby autorka usunęła większość komisarzy, nadkomisarzy, aspirantów itd. to książka byłaby o połowę...

Opisy, opisy i jeszcze raz opisy, aż w końcu nudzą one do potęgi... Według mnie niektóre całkowicie zbędne. W ogóle mnie do niej nie ciągnie, więc wolę odłożyć po tych 50 stronach i zacząć czytać coś, co pochłonie mnie od pierwszej strony.

Opisy, opisy i jeszcze raz opisy, aż w końcu nudzą one do potęgi... Według mnie niektóre całkowicie zbędne. W ogóle mnie do niej nie ciągnie, więc wolę odłożyć po tych 50 stronach i zacząć czytać coś, co pochłonie mnie od pierwszej strony.

Może na początku i jest przewidywalna, niektóre dialogi są jakby rozmawiały ,,dzieci z podstawówki'', ale później ta książka łapie Cię w swoje sidła i wciąga coraz bardziej. Zakończenie wręcz zmusza do podjęcia się kolejnej części. Już nie mogę się doczekać!
P.S. Plus za wykreowanie oryginalnych bohaterów! :)

Może na początku i jest przewidywalna, niektóre dialogi są jakby rozmawiały ,,dzieci z podstawówki'', ale później ta książka łapie Cię w swoje sidła i wciąga coraz bardziej. Zakończenie wręcz zmusza do podjęcia się kolejnej części. Już nie mogę się doczekać!
P.S. Plus za wykreowanie oryginalnych bohaterów! :)

Zaplątanie z poplątaniem, lecz dobry obraz tego jak traumatyczne wydarzenia mogą wpłynąć na psychikę człowieka. Z ciekawości obejrzę serial.

Zaplątanie z poplątaniem, lecz dobry obraz tego jak traumatyczne wydarzenia mogą wpłynąć na psychikę człowieka. Z ciekawości obejrzę serial.

Rewelacja! Właśnie przy takich książkach serce bije szybciej.
Zabieram się za kolejne części z cyklu ;)

Rewelacja! Właśnie przy takich książkach serce bije szybciej.
Zabieram się za kolejne części z cyklu ;)

Ciekawa fabuła, sprytny przebieg książki, opisy pobudzające wyobraźnie, szczególnie fascynowałam się gablotami. Jednak coś mi w niej nie pasowało. Wolę książki, w których w trakcie czytania muszę domyślić kto, gdzie, kiedy i dlaczego, a w tej jednak od początku było wiadomo, że akcja skończyła się pomyślnie (jakkolwiek by to zabrzmiało, w sytuacji gdzie wcześniej wiele kobiet straciło życie)
Ogólna ocena: 6 gwiazdeczek, czyli dobra :)

Ciekawa fabuła, sprytny przebieg książki, opisy pobudzające wyobraźnie, szczególnie fascynowałam się gablotami. Jednak coś mi w niej nie pasowało. Wolę książki, w których w trakcie czytania muszę domyślić kto, gdzie, kiedy i dlaczego, a w tej jednak od początku było wiadomo, że akcja skończyła się pomyślnie (jakkolwiek by to zabrzmiało, w sytuacji gdzie wcześniej wiele...

To było moje pierwsze spotkanie z książką Katarzyny Puzyńskiej i na pewno nie ostatnie. Jestem zmobilizowana do przeczytania kolejnych tomów z tego cyklu. Książka dość gruba, ale czyta się ją szybko i przyjemnie. Bardzo dobre opisy miejsc i postaci. Poruszone jest w niej dużo ważnych wątków, tj. aborcja, molestowanie, znęcanie się psychiczne jak i fizyczne itp. Jednakże minus za to, że tym wszystkim wydarzeniom brakuje wyciągnięcia konsekwencji w stosunku do osób dopuszczających się czynów karalnych.
Ogólnie wielki plus +

To było moje pierwsze spotkanie z książką Katarzyny Puzyńskiej i na pewno nie ostatnie. Jestem zmobilizowana do przeczytania kolejnych tomów z tego cyklu. Książka dość gruba, ale czyta się ją szybko i przyjemnie. Bardzo dobre opisy miejsc i postaci. Poruszone jest w niej dużo ważnych wątków, tj. aborcja, molestowanie, znęcanie się psychiczne jak i fizyczne itp. Jednakże...

Moja ocena 4 na szynach
Przyznaje gwiazdki za:
- przyjemne czytanie idealne na luźny wieczór,
- niektóre dialogi faktycznie bawiły, lecz minusik za nachalne wprowadzanie młodzieżowego slangu (po pewnym czasie on nie śmieszył, tylko irytował),
- zakończenie pasujące do tego typu książki, tzn. lekkie
- gwiazdeczka za zachowanie dzieciaków w sytuacji, kiedy myślą, że ich mama kogoś zabiła ;) miałam ubaw

Moja ocena 4 na szynach
Przyznaje gwiazdki za:
- przyjemne czytanie idealne na luźny wieczór,
- niektóre dialogi faktycznie bawiły, lecz minusik za nachalne wprowadzanie młodzieżowego slangu (po pewnym czasie on nie śmieszył, tylko irytował),
- zakończenie pasujące do tego typu książki, tzn. lekkie
- gwiazdeczka za zachowanie dzieciaków w sytuacji, kiedy myślą, że ich...

Długo szukałam i w końcu znalazłam! Kryminał na 6! Hiszpańska pisarka w końcu spełniła moje oczekiwania do tego typu książek. Napisana lekko, dlatego też szybko się ją czyta. Opisy miasta tak mnie zainteresowały, że musiałam otworzyć Google Maps i przemierzyć Vitorie śladami bohaterów :) Zakończenie wooow! Za chwilę biorę się za kolejne części, bo Białe Miasto złapało mnie w swoje sidła ;)

Długo szukałam i w końcu znalazłam! Kryminał na 6! Hiszpańska pisarka w końcu spełniła moje oczekiwania do tego typu książek. Napisana lekko, dlatego też szybko się ją czyta. Opisy miasta tak mnie zainteresowały, że musiałam otworzyć Google Maps i przemierzyć Vitorie śladami bohaterów :) Zakończenie wooow! Za chwilę biorę się za kolejne części, bo Białe Miasto złapało mnie...

Po wyrządzonych krzywdach los odbije piłeczkę, ale nigdy nie wiesz czy zapłacisz za to Ty czy Twoje dzieci...
Książka, po której dwa razy zastanowisz się nad swoim postępowaniem w stosunku do drugiej osoby. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę.

Co do stylu: książka napisana prostym językiem, łatwo i szybko się czyta. Początek ciężki do ogarnięcia przez to, że jest wielu bohaterów, ale później autorka fajnie to wyjaśnia.

Po wyrządzonych krzywdach los odbije piłeczkę, ale nigdy nie wiesz czy zapłacisz za to Ty czy Twoje dzieci...
Książka, po której dwa razy zastanowisz się nad swoim postępowaniem w stosunku do drugiej osoby. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę.

Co do stylu: książka napisana prostym językiem, łatwo i szybko się czyta. Początek ciężki do ogarnięcia przez to, że jest wielu...

Mimo rekomendacji od koleżanki odpadłam na 260 stronie...

Mimo rekomendacji od koleżanki odpadłam na 260 stronie...

Gwiazdki przyznaję za:
- Bardzo dobrą pracę policji, może i nie rozszyfrowali kto za tym stoi, ale ogólnie było dobrze,
- Technikę śledczą plus nowe technologie stosowane w śledztwie (Analiza nagrania z pociągu podbiła moje serce :)),
- Umieszczenie komentarzy z Twittera - to była taka odskocznia, a jednocześnie dawała odczucie jakby ta historia była autentyczna,
- Fragmenty z życia Daisy przed zniknięciem,
- Skupienie się tylko na sprawie zaginięcia, książka bez policyjnych wątków miłosnych jak to zazwyczaj bywa,
- No i gwiazdeczka za nie uśmiercenie małej :)

Co do zakończenia... dziwne. Ani mnie nie zaskoczyło, ani nie zszokowało, efektu WOW brak. Wydaje mi się, że nikt w trakcie czytania książki nie odgadł, kto stoi za ,,porwaniem'' Daisy, ponieważ najzwyczajniej w świecie mało było o tej osobie w książce. Podejrzewam, że za parę miesięcy zapomnę o czym była ta książka, podobnie jak z ,,Gdzie jest Mia''.

Gwiazdki przyznaję za:
- Bardzo dobrą pracę policji, może i nie rozszyfrowali kto za tym stoi, ale ogólnie było dobrze,
- Technikę śledczą plus nowe technologie stosowane w śledztwie (Analiza nagrania z pociągu podbiła moje serce :)),
- Umieszczenie komentarzy z Twittera - to była taka odskocznia, a jednocześnie dawała odczucie jakby ta historia była autentyczna,
-...

Sama sceneria, pomysł zautomatyzowanego domu jest na bardzo duży plus, ale to tylko tyle. Sama fabuła mnie nie porwała. Spodziewałam się innego, lepszego zakończenia.

Sama sceneria, pomysł zautomatyzowanego domu jest na bardzo duży plus, ale to tylko tyle. Sama fabuła mnie nie porwała. Spodziewałam się innego, lepszego zakończenia.

Jestem pod wrażeniem. Dzięki mojemu oczytaniu rzadko która książka może mnie zaskoczyć A jednak taka się zdarzyła. Fabuła może na początku słodka do przesady ,ale później zaczyna się dziać. Zakończenie zaskakujące. Warto przeczytać

Jestem pod wrażeniem. Dzięki mojemu oczytaniu rzadko która książka może mnie zaskoczyć A jednak taka się zdarzyła. Fabuła może na początku słodka do przesady ,ale później zaczyna się dziać. Zakończenie zaskakujące. Warto przeczytać

Zabrałam się za tą książkę z wielkim entuzjazmem, który po pierwszej stronie zniknął jak bańka mydlana. Jedna wielka tragedia nie wiadomo o co chodzi, dlatego to ,,dzieło" ląduje na moją półkę: Nuda i kropka.

Zabrałam się za tą książkę z wielkim entuzjazmem, który po pierwszej stronie zniknął jak bańka mydlana. Jedna wielka tragedia nie wiadomo o co chodzi, dlatego to ,,dzieło" ląduje na moją półkę: Nuda i kropka.

Przyjemna opowieść, którą pochłonęłam jednym tchem. Po tych wszystkich kryminałach należy się zresetować właśnie tego typu książką. Na dobrej to wyszło :)

Przyjemna opowieść, którą pochłonęłam jednym tchem. Po tych wszystkich kryminałach należy się zresetować właśnie tego typu książką. Na dobrej to wyszło :)

Czy była to książka trzymająca w napięciu? Nie... Czy była nieprzewidywalna? Nie... Na początku zamieszanie z małą Mercy w roli głównej. Każdy czytelnik pomyślał, że może Fig ją sobie przysposobi, a życie Jolene i Dariusa przeobrazi w piekło... Niestety.
Uważam, że książka byłaby ciekawsza gdyby fabułę przedstawiała jedna osoba, np. punkt widzenia Jolene (gdy dowiedziała się o zdradach męża nie było to szokiem dla czytelnika, ponieważ Darius sam się do tego przyznał, gdy przedstawiał swoje życie w drugim rozdziale książki).
Książkę oceniam jako przeciętną. Wydaje mi się, że za jakiś czas nie będę pamiętać o czym ona była i jaki był jej przebieg.

Czy była to książka trzymająca w napięciu? Nie... Czy była nieprzewidywalna? Nie... Na początku zamieszanie z małą Mercy w roli głównej. Każdy czytelnik pomyślał, że może Fig ją sobie przysposobi, a życie Jolene i Dariusa przeobrazi w piekło... Niestety.
Uważam, że książka byłaby ciekawsza gdyby fabułę przedstawiała jedna osoba, np. punkt widzenia Jolene (gdy dowiedziała...

Nie oceniaj książki po okładce... To powiedzenie akurat świetnie pasuje do tego ,,dzieła''. Na okładce dumny napis ,,Bestseller NEW YORK TIMESA''. Zapowiadała się niezła przygoda z Amosem Deckerem. Niestety bardzo się zawiodłam. Przetrwałam jedynie 170 stron. Nawet gdybym chciała przeczytać tą książkę do końca to mój organizm bronił się rękami i nogami... parę stron i zzzz....śpię ;)

Nie oceniaj książki po okładce... To powiedzenie akurat świetnie pasuje do tego ,,dzieła''. Na okładce dumny napis ,,Bestseller NEW YORK TIMESA''. Zapowiadała się niezła przygoda z Amosem Deckerem. Niestety bardzo się zawiodłam. Przetrwałam jedynie 170 stron. Nawet gdybym chciała przeczytać tą książkę do końca to mój organizm bronił się rękami i nogami... parę stron i...

Byłam sceptycznie nastawiona do tej książki, ponieważ nie przepadam za literaturą niemiecką. Jednakże zmieniłam zdanie o 180 stopni. Powieść jest od pierwszych stron wciągająca. Nie można się od niej oderwać, a co za tym idzie szybkość czytania jest zawrotna pomimo 544 stron. Autorka znakomicie opisuje krajobraz wioski. Zakończenie hmm... spodziewałam się takiego obrotu spraw.
Książkę oceniam na 6 gwiazdek, ponieważ czegoś mi jednak tak zabrakło.

Byłam sceptycznie nastawiona do tej książki, ponieważ nie przepadam za literaturą niemiecką. Jednakże zmieniłam zdanie o 180 stopni. Powieść jest od pierwszych stron wciągająca. Nie można się od niej oderwać, a co za tym idzie szybkość czytania jest zawrotna pomimo 544 stron. Autorka znakomicie opisuje krajobraz wioski. Zakończenie hmm... spodziewałam się takiego obrotu...