Kto porwał Daisy Mason?

8.5

8.5

Pokaż mimo to

Cara Hunter to mistrzyni kryminału zaraz obok Jo Nesbo. Jej książki to czysty majstersztyk. Akcja w książkach Hunter i jej nagłe zwroty nie mogą się równać z żadnymi innymi kryminałami. U tej kobiety finał ZAWSZE zaskakuje. Można przypuszczać i analizować na własną rękę dalszy przebieg powieści i oraz szukać winnych, ale autorka i tak w perfekcyjny sposób sprawi , że zaczniesz wątpić we wszystko co do tej pory odkryłeś sam czytając dzieło. Osobiście uważam, że "Kto mieszka za ścianą" jest delikatnie lepsze od "Kto porwał Daisy Mason". Warunkuje to tylko tym, że "Kto mieszka za ścianą" wywarło na mnie większe zdziwienie przy zakończeniu i jeszcze długo po przeczytaniu analizowałam całość i ten jakże nieprawdopodobny koniec, aczkolwiek powieść z Daisy Mason jest także świetnym i okropnie wkręcającym kryminałem.

Cara Hunter to mistrzyni kryminału zaraz obok Jo Nesbo. Jej książki to czysty majstersztyk. Akcja w książkach Hunter i jej nagłe zwroty nie mogą się równać z żadnymi innymi kryminałami. U tej kobiety finał ZAWSZE zaskakuje. Można przypuszczać i analizować na własną rękę dalszy przebieg powieści i oraz szukać winnych, ale autorka i tak w perfekcyjny sposób sprawi , że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Kto mieszka za ścianą” Cary Hunter, zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego od razu sięgnęłam po jej pierwszą powieść. Jak było tym razem?

Podczas ogromnej imprezy z okazji zakończenia roku szkolnego w ogrodzie Państwa Mason biega i bawi się gromadka roześmianych i pogodnych dzieci, przebranych za przeróżne bajkowe postaci. Gdy po efektownym pokazie fajerwerków nadchodzi czas rozejść się do domów, gospodarze orientują się, że brakuje jednego gościa… Ich własnej córki.

Śledztwo rusza natychmiast, dedektyw Fawley obiecuje zrobić wszystko, aby odnaleźć dziecko całe i zdrowe. Ale z każdym dniem i z każdą kolejną poszlaką nadzieja niknie. Na światło wychodzą nieprzyjemne fakty o rodzinie Masonów, zeznania świadków mają wiele nieścisłości, a i zaginiona Daisy wydaje się mieć sekrety przed rodzicami. W międzyczasie na Facebooku i Tweeterze powstaje grupa internetowych „znawców” i oskarżycieli, którzy próbują rozwiązać sprawę lub oskarżyć winnych na własną rękę. Czy ich działania pomogą policji schwytać porywacza?

Oczarowana drugą książką C. Hunter, bardzo cieszyłam się na czas spędzony z „Kto porwał…”. Również w tej książce znalazłam wątki, przez które musiałam się dłużej zastanowić, lub takie które mieszały mi szyki dedukcji, ale druga pozycja autorki zrobiła na mnie większe wrażenie. Czuję, że gdybym poznała historię Daisy jako pierwszą, nie byłabym teraz taką fanką twórczości pani Hunter (choć na pewno nikomu nie odradzałabym sięgnięcia po jej książki).

Biorąc pod uwagę to, że „Kto mieszka za ścianą” jest drugą książką autorki, nie mogę się doczekać kolejnych pozycji, aby przekonać się czy zostanie utrzymana tendencja zwyżkowa (oby!).

„Kto mieszka za ścianą” Cary Hunter, zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego od razu sięgnęłam po jej pierwszą powieść. Jak było tym razem?

Podczas ogromnej imprezy z okazji zakończenia roku szkolnego w ogrodzie Państwa Mason biega i bawi się gromadka roześmianych i pogodnych dzieci, przebranych za przeróżne bajkowe postaci. Gdy po efektownym pokazie fajerwerków nadchodzi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Typowy, rasowy kryminał. Dużo się w nim dzieje. Zaginięcie małej dziewczynki powoduje wiele zamieszania i wychodzą na jaw "brzydkie" tajemnice rodzinne. Wielu podejrzanych, wciąż nowe wątki i informacje które wprowadzają w błąd policjantów. Nie ma tu zbędnych ozdobników czy opisów. Krok po kroku posuwamy się wraz z ekipą śledczą do przodu po to aby po chwili cofnąć się do tyłu.

Jest to jedna z tych książek w której trudno domyślić się zakończenia co dodaje atrakcyjności tej powieści.
Polecam.

Typowy, rasowy kryminał. Dużo się w nim dzieje. Zaginięcie małej dziewczynki powoduje wiele zamieszania i wychodzą na jaw "brzydkie" tajemnice rodzinne. Wielu podejrzanych, wciąż nowe wątki i informacje które wprowadzają w błąd policjantów. Nie ma tu zbędnych ozdobników czy opisów. Krok po kroku posuwamy się wraz z ekipą śledczą do przodu po to aby po chwili cofnąć się do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobry kryminał, zaskakujące zakończenie. I tyle :)

Dobry kryminał, zaskakujące zakończenie. I tyle :)

Pokaż mimo to

Bardzo ,bardzo nisko oceniam tą książkę.. Niby jest pomysł naprawdę dobry na nią i temat rzeczywiście jest świetny, chodź przykry. Porwanie dziecka to tragedia. Niestety książka bardzo ,bardzo się dłuży. Niby wychodzą jakieś tam nowe fakty przez co do końca nie wiemy kto porwał dziecko i dlaczego miałby to zrobić , ale niestety.. Dłuży się okropnie i do tego niektóre rzeczy są totalnie bez sensu. Można również pogubić się już później w postaciach ,kto jest kim i w ogóle co to ma za znaczenie. Zakończenie owszem jest zaskakujące i za to właśnie zakończenie dodałam 1 gwiazdkę. Niestety z czystym sumieniem jej nie polecę , gdyż połowa książki jest totalnie nudna. Pomysł na sama powieść jest dobry ,ale czegoś tu zabrakło, bądź autor nie wiedział już jak to dłużej pociągnąć. Większość książki jest po prostu lanie wody z wymyslonymi nowymi faktami ,które są nudziarskie.
NIE POLECAM.

Bardzo ,bardzo nisko oceniam tą książkę.. Niby jest pomysł naprawdę dobry na nią i temat rzeczywiście jest świetny, chodź przykry. Porwanie dziecka to tragedia. Niestety książka bardzo ,bardzo się dłuży. Niby wychodzą jakieś tam nowe fakty przez co do końca nie wiemy kto porwał dziecko i dlaczego miałby to zrobić , ale niestety.. Dłuży się okropnie i do tego niektóre rzeczy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ksiązka bardzo mi się podobała. Ciekawy zabieg w postaci narracji z punktu widzenia detektywa prowadzącego śledztwo. Opowieść prowadzona jest w bardzo dynamiczny sposób przykuwający uwagę i wywołujący chęć natychmiastowego poznania dalszych losów bohaterów. Zakończenie zaskakujące.
Warto :)

Ksiązka bardzo mi się podobała. Ciekawy zabieg w postaci narracji z punktu widzenia detektywa prowadzącego śledztwo. Opowieść prowadzona jest w bardzo dynamiczny sposób przykuwający uwagę i wywołujący chęć natychmiastowego poznania dalszych losów bohaterów. Zakończenie zaskakujące.
Warto :)

Pokaż mimo to

Świetna książka, zaskakujące zakończenie. Bardzo dobrze i szybko się jej słuchało.

Świetna książka, zaskakujące zakończenie. Bardzo dobrze i szybko się jej słuchało.

Pokaż mimo to

Co się stało z Daisy Mason?  Kto ja porwał?  Czy nadal  żyje? Te pytania dręczyły mnie ciągle czytając tą wciągającą i pasjonującą książkę. Nie mogłam się od niej oderwać i przeczytałam ją w dwa wieczory. Najlepsze jest jednak zakończenie, Cara Hunter ciągle zaskakuje. Wspaniale opisane postacie to następny atut tej książki. Polecam przeczytać fanom powieści kryminalnych.

Co się stało z Daisy Mason?  Kto ja porwał?  Czy nadal  żyje? Te pytania dręczyły mnie ciągle czytając tą wciągającą i pasjonującą książkę. Nie mogłam się od niej oderwać i przeczytałam ją w dwa wieczory. Najlepsze jest jednak zakończenie, Cara Hunter ciągle zaskakuje. Wspaniale opisane postacie to następny atut tej książki. Polecam przeczytać fanom powieści kryminalnych.

Pokaż mimo to

Wow! POLECAM i to bardzo!
Dawno już nie czytałam kryminału, który nie tylko tak się kręcił z akcją i podejrzanymi, ale na dodatek do końca mnie mylił.
Ciekawi bohaterowie, ładny kawałek Anglii wraz z dość chyba nieświadomie przekazanym obrazem podziału klasowego (wszystkie opisy "dobrych", "gorszych" i "złych" adresów oraz samych budynków), no i najważniejsze - INTRYGA. Zawiązana bardzo sprawnie, później równie dobrze poprowadzona, aby zakończyć się jak u Hitchocka :)
Idę czytać kolejne części, bo na szczęście nie skończyło się na jednym tomie.

Wow! POLECAM i to bardzo!
Dawno już nie czytałam kryminału, który nie tylko tak się kręcił z akcją i podejrzanymi, ale na dodatek do końca mnie mylił.
Ciekawi bohaterowie, ładny kawałek Anglii wraz z dość chyba nieświadomie przekazanym obrazem podziału klasowego (wszystkie opisy "dobrych", "gorszych" i "złych" adresów oraz samych budynków), no i najważniejsze - INTRYGA....

więcej

mniej

Pokaż mimo to