Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka kupiona osobiście od autora i to z dedykacją!
Dziękuję raz jeszcze!

Książka kupiona osobiście od autora i to z dedykacją!
Dziękuję raz jeszcze!

Myślę, że to bardzo ważna pozycja szczególnie dla rodziców. Skłania do refleksji. Czego mi zabrakło, to dalszych losów aspiranta Michała Góreckiego.

Myślę, że to bardzo ważna pozycja szczególnie dla rodziców. Skłania do refleksji. Czego mi zabrakło, to dalszych losów aspiranta Michała Góreckiego.

Czym dalej, tym lepiej. Tak opisałabym kolejne tomy cyklu Zawierucha. Niesamowicie wciągająca opowieść. Już czekam na kolejny tom, bo wiele spraw pozostało jeszcze niewyjaśnionych.

Czym dalej, tym lepiej. Tak opisałabym kolejne tomy cyklu Zawierucha. Niesamowicie wciągająca opowieść. Już czekam na kolejny tom, bo wiele spraw pozostało jeszcze niewyjaśnionych.

Duszna, mroczna, przerażająca, nieodkładalna. Tak w kilku słowach mogłabym opisać tę książkę. Długo nie da o sobie zapomnieć...

Duszna, mroczna, przerażająca, nieodkładalna. Tak w kilku słowach mogłabym opisać tę książkę. Długo nie da o sobie zapomnieć...

Doskonały koniec całej historii. Bardzo mi się podobała cała seria. Pani Joanna Jax jest królową polskich sag obyczajowych z historią w tle.

Doskonały koniec całej historii. Bardzo mi się podobała cała seria. Pani Joanna Jax jest królową polskich sag obyczajowych z historią w tle.

Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, jednak poziom drastyczności niektórych scen był zbyt wysoki. Myślałam, że już dalej nie dam rady czytać, a nie mogłam jej odłożyć. A w sumie to chyba o to chodzi?
Trochę dziwne zakończenie...

Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, jednak poziom drastyczności niektórych scen był zbyt wysoki. Myślałam, że już dalej nie dam rady czytać, a nie mogłam jej odłożyć. A w sumie to chyba o to chodzi?
Trochę dziwne zakończenie...

Przyjemna książka obyczajowa, nawiązująca również do Stacji Jagodno. Jak dla mnie idealna na lato, aczkolwiek nie infantylna, tylko z wartościowym przesłaniem.

Przyjemna książka obyczajowa, nawiązująca również do Stacji Jagodno. Jak dla mnie idealna na lato, aczkolwiek nie infantylna, tylko z wartościowym przesłaniem.

Całe seria bardzo mi się podobała. Historia rodziny Szubów na tle wielkich wydarzeń XX wieku. Takie książki lubię najbardziej :)

Całe seria bardzo mi się podobała. Historia rodziny Szubów na tle wielkich wydarzeń XX wieku. Takie książki lubię najbardziej :)

Nie doczytałam do końca. Zabrakło mi emocji bohaterów. Trochę jakbym czytała podręcznik

Nie doczytałam do końca. Zabrakło mi emocji bohaterów. Trochę jakbym czytała podręcznik

Niekiedy zdawało mi się, że czytam "Stulecie winnych", nawet imiona się zgadzały... Nie jestem żadnym znawcą historii, ale nawet mi nie zgadzało się prawdopodobieństwo wystąpienia pewnych zdarzeń podczas wojny. A i moja sympatia do głównej bohaterki również niewielka. Zaniechałam czytania po połowie książki.

Niekiedy zdawało mi się, że czytam "Stulecie winnych", nawet imiona się zgadzały... Nie jestem żadnym znawcą historii, ale nawet mi nie zgadzało się prawdopodobieństwo wystąpienia pewnych zdarzeń podczas wojny. A i moja sympatia do głównej bohaterki również niewielka. Zaniechałam czytania po połowie książki.

Genialna książka! O skrywanych w głębi duszy marzeniach kobiet. Nie każda z nas ma w sobie tyle siły i odwagi, aby odkryć swoje "uśpione namiętności", a czasem tak byśmy chciały...

Genialna książka! O skrywanych w głębi duszy marzeniach kobiet. Nie każda z nas ma w sobie tyle siły i odwagi, aby odkryć swoje "uśpione namiętności", a czasem tak byśmy chciały...

Realistyczna, ale bardzo dobra książka

Realistyczna, ale bardzo dobra książka

„Przebrnij przez dzisiaj i miej w sercu nadzieję, że jutro będzie lepiej" - motto przewodnie książki, jakże trafne w nawiązaniu do wydarzeń podczas Wielkiego Głodu w Ukrainie.
Książka przerażająca, ale i wzruszająca. Dobrze, że można było złapać oddech czytając współczesną historie Cassie, która też wcale nie należała do najłatwiejszych.
"Strażniczka wspomnień" to jedna właśnie z takich pozycji, które nie dadzą się wymazać z pamięci.

„Przebrnij przez dzisiaj i miej w sercu nadzieję, że jutro będzie lepiej" - motto przewodnie książki, jakże trafne w nawiązaniu do wydarzeń podczas Wielkiego Głodu w Ukrainie.
Książka przerażająca, ale i wzruszająca. Dobrze, że można było złapać oddech czytając współczesną historie Cassie, która też wcale nie należała do najłatwiejszych.
"Strażniczka wspomnień" to jedna...

Idealna książka, aby zrobić sobie przerwę na polską obyczajówkę. Co prawda nie przepadam za fabułą, gdy bohaterka wyjeżdża na prowincję, a bo to dziedziczy spadek, a to rezygnuje z kariery w korporacji, itd... Zdaje mi się to takie schematyczne, a czasem wręcz infantylne. Jednak w tej książce mi to nie przeszkadzało. Akcja toczy się wartko, bohaterów się lubi i do tego poznajemy Podlasie. Ogólnie miło spędzony czas :)

Idealna książka, aby zrobić sobie przerwę na polską obyczajówkę. Co prawda nie przepadam za fabułą, gdy bohaterka wyjeżdża na prowincję, a bo to dziedziczy spadek, a to rezygnuje z kariery w korporacji, itd... Zdaje mi się to takie schematyczne, a czasem wręcz infantylne. Jednak w tej książce mi to nie przeszkadzało. Akcja toczy się wartko, bohaterów się lubi i do tego...

Przed rozpoczęciem książki, postanowiłam wrócić do pierwszej części, aby przypomnieć sobie losy rodziny Łabędziów. I drugi raz przepadłam, tak bardzo mi się podobała. Zaraz oczywiście sięgnęłam po jeszcze pachnącą drukiem kolejną część. I tak jak przeczuwałam, w żadnym stopniu nie odbiega od poprzedniej. Losy Anny Guderian są równie ciekawe, co Anny Łabędź. I to niespodziewane zakończenie... Polecam gorąco

Przed rozpoczęciem książki, postanowiłam wrócić do pierwszej części, aby przypomnieć sobie losy rodziny Łabędziów. I drugi raz przepadłam, tak bardzo mi się podobała. Zaraz oczywiście sięgnęłam po jeszcze pachnącą drukiem kolejną część. I tak jak przeczuwałam, w żadnym stopniu nie odbiega od poprzedniej. Losy Anny Guderian są równie ciekawe, co Anny Łabędź. I to...

Ale było miło móc powrócić do Jagodna :) Pomimo, że trochę czasu już minęło od naszego ostatniego spotkania, bohaterzy tak mi utkwili w pamięci, że nie miałam problemu z odtworzeniem ich wcześniejszych losów. I tak jak poprzednio w książce autorka porusza i te błahe, i te trudne tematy, a ja przy całej serii doskonale wyłączam się na otoczenie.

Ale było miło móc powrócić do Jagodna :) Pomimo, że trochę czasu już minęło od naszego ostatniego spotkania, bohaterzy tak mi utkwili w pamięci, że nie miałam problemu z odtworzeniem ich wcześniejszych losów. I tak jak poprzednio w książce autorka porusza i te błahe, i te trudne tematy, a ja przy całej serii doskonale wyłączam się na otoczenie.

Po przeczytaniu około 100 stron poddałam się. Styl autorki jakoś mi nie odpowiada, a przemieszczanie się w czasie jest chaotyczne. Nie mogłam się wgłębić w tą historię, a że w kolejce czeka na mnie cała masa innych książek, to postanowiłam ją odłożyć.

Po przeczytaniu około 100 stron poddałam się. Styl autorki jakoś mi nie odpowiada, a przemieszczanie się w czasie jest chaotyczne. Nie mogłam się wgłębić w tą historię, a że w kolejce czeka na mnie cała masa innych książek, to postanowiłam ją odłożyć.

Oczarowały mnie wszystkie książki pani Barbary Wysoczańskiej . Czekam na następne powieści.

Oczarowały mnie wszystkie książki pani Barbary Wysoczańskiej . Czekam na następne powieści.

Jedna z lepszych obyczajówek przeczytanych przeze mnie ostatnio.

Jedna z lepszych obyczajówek przeczytanych przeze mnie ostatnio.

Moim zdaniem wątku perypetii miłosnych głównej bohaterki mogło by nie być. Gdzieś przeczytałam opinię, że to aż dziwne, że obie historie napisała ta sama autorka. W pełni się z nią zgadzam.

Moim zdaniem wątku perypetii miłosnych głównej bohaterki mogło by nie być. Gdzieś przeczytałam opinię, że to aż dziwne, że obie historie napisała ta sama autorka. W pełni się z nią zgadzam.