Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z powieściami Pana Jakuba Małeckiego mam taki kłopot, że kiedy kończę kolejną, to pojawia mi się myśl, że to była najlepsza powieść, jaką przeczytałem. Ale nagle wkracza przemyślenie, że przecież inne też były wspaniałe. Trudno zdecydować. Przy wszystkich powieściach Pana Jakuba miałem wspaniały wysiłek intelektualny, skrajne emocje, śmiałem się do łez i płakałem nad losem bohaterów, cieszyłem się wydarzeniami i smuciłem sytuacjami, które przytrafiały się bohaterom kolejnych powieści. Jest to niewątpliwie mój ulubiony pisarz. Horyzont był wspaniałą przygodą i podróżą przez problemy rozdarcia dusz dwóch głównych bohaterów, których polubiłem od początku i stali się dla mnie naprawdę ważni.

Z powieściami Pana Jakuba Małeckiego mam taki kłopot, że kiedy kończę kolejną, to pojawia mi się myśl, że to była najlepsza powieść, jaką przeczytałem. Ale nagle wkracza przemyślenie, że przecież inne też były wspaniałe. Trudno zdecydować. Przy wszystkich powieściach Pana Jakuba miałem wspaniały wysiłek intelektualny, skrajne emocje, śmiałem się do łez i płakałem nad losem...

Zdecydowanie niższy poziom od Piętna, od którego nie mogłem się oderwać. Sfora momentami była przeze mnie czytana bez zapału. Na szczęście jest Cherub i ta część jest chyba najlepsza.

Zdecydowanie niższy poziom od Piętna, od którego nie mogłem się oderwać. Sfora momentami była przeze mnie czytana bez zapału. Na szczęście jest Cherub i ta część jest chyba najlepsza.