Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna, wzruszająca opowiastka, która od razu trafiła do mojego serca.

Piękna, wzruszająca opowiastka, która od razu trafiła do mojego serca.

Okazuje się jednak, że historia o aniołach, demonach i bóstwach wszelakiej maści lepiej wychodziła Ćwiekowi w formie zbioru opowiadań. Wydawać by się mogło, że zmiana formy na powieść może przynieść same korzyści, ale niestety tak się nie stało. Fabuła podzielona została tu na poszczególne rozdziały, jednak każdemu z nich brakowało "tego czegoś". Czegoś, co zdecydowanie miał i "Kłamca 1", i "Kłamca 2". Autorowi o wiele lepiej wychodzą krótsze formy, a w dłuższych chyba nieco się gubi. Zbyt wiele wątków, które niepotrzebnie przedłużane są kosztem innych. Całość zatraciła przez to ten swój pazur, tę unikalność i tę moc, dzięki której od książki nie chciało się odchodzić. Tutaj chwilami akcja się tak mozolnie toczy, że momentami można czuć się nieco znudzonym.

Okazuje się jednak, że historia o aniołach, demonach i bóstwach wszelakiej maści lepiej wychodziła Ćwiekowi w formie zbioru opowiadań. Wydawać by się mogło, że zmiana formy na powieść może przynieść same korzyści, ale niestety tak się nie stało. Fabuła podzielona została tu na poszczególne rozdziały, jednak każdemu z nich brakowało "tego czegoś". Czegoś, co zdecydowanie...

Ta książka niestety nie jest tak dynamiczna jak film. Częste dyskusje zwalniają tempo akcji. Miejscami czujemy, że się strasznie dłuży – zwłaszcza pod koniec, kiedy po prostu nie może się zakończyć. Ostatni rozdział wydaje się niepotrzebny. Praktycznie nic nie wnosi nowego do fabuły, a tylko przeciąga nieunikniony koniec. Do tego sama fabuła staje się w połowie nieco chaotyczna. Bywa to męczące. A wystarczyło dać mapkę. Za to mamy dużo bajerów w postaci tabelek, obrazków z monitora, wydruków czy paneli programistów. Świetny bajer!Książkę polecam jako powrót do przeszłości tym, którzy podobnie jak ja, włączają swój mały wehikuł czasu i wyruszają wspomnieniami w przeszłość do roku 1993, kiedy z kinowego ekranu ryknął na nas tyranozaur... Naprawdę genialna książka. Szybko i bardzo przyjemnie mi się ją czytało.

Ta książka niestety nie jest tak dynamiczna jak film. Częste dyskusje zwalniają tempo akcji. Miejscami czujemy, że się strasznie dłuży – zwłaszcza pod koniec, kiedy po prostu nie może się zakończyć. Ostatni rozdział wydaje się niepotrzebny. Praktycznie nic nie wnosi nowego do fabuły, a tylko przeciąga nieunikniony koniec. Do tego sama fabuła staje się w połowie nieco...

Język jak zwykle mnie oczarował i dał mi możliwość patrzenia na wydarzenia oczami wyobraźni. Powieść napisana jest w sposób niezwykle plastyczny i obrazowy, więc nietrudno wyobrazić sobie jej fabułę. Brakowało mi dłuższych opisów, ale zdaję sobie sprawę z tego, że nie one są dla autora priorytetem. Nawet jeśli to dialogi grają w „Najeźdźcach” główne skrzypce, to nie można odmówić im tego, że są zabawne, życiowe i idealnie dopasowane do stylu powieści... Cudowne... Nie moge doczekać się ,,Pościgu"

Język jak zwykle mnie oczarował i dał mi możliwość patrzenia na wydarzenia oczami wyobraźni. Powieść napisana jest w sposób niezwykle plastyczny i obrazowy, więc nietrudno wyobrazić sobie jej fabułę. Brakowało mi dłuższych opisów, ale zdaję sobie sprawę z tego, że nie one są dla autora priorytetem. Nawet jeśli to dialogi grają w „Najeźdźcach” główne skrzypce, to nie można...

„Wyrzutki” to obowiązkowa lektura dla fanów „Zwiadowców”, jak również dla miłośników historii o wyimaginowanych światach, ludziach i ich przygodach. Czytając tę książkę, będziecie mieli okazję zanurzyć się w jednej z nich. Z pewnością polubicie Hala i Thorna, a także będziecie im kibicować w rywalizacji z pozostałymi drużynami. Nie jest to typowe fantasy, ale nie zmienia to faktu, że trylogia dobrze się zapowiada za sprawą tego tomu i – nie da się ukryć – młodego Hala oraz członków jego drużyny.

„Wyrzutki” to obowiązkowa lektura dla fanów „Zwiadowców”, jak również dla miłośników historii o wyimaginowanych światach, ludziach i ich przygodach. Czytając tę książkę, będziecie mieli okazję zanurzyć się w jednej z nich. Z pewnością polubicie Hala i Thorna, a także będziecie im kibicować w rywalizacji z pozostałymi drużynami. Nie jest to typowe fantasy, ale nie zmienia to...

Oprócz tego, że historia jest na prawdę ciekawa i absorbująca, posiada też inne walory: kulturowy, patriotyczny i historyczny. Opisów ubioru, zwyczajów i przyrody jest w tekście na prawdę sporo. Ponadto urzekł mnie sam język, którym posługuje się Mickiewicz w tym utworze i oczywiście niesamowity warsztat - napisać ponad trzysta stron trzynastozgłoskowcem - na prawdę szacunek! Żeby się nie zmęczyć czytając trzeba to na prawdę polubić. Ja uważam, że warto, bo Pan Tadeusz to kawał dobrej roboty: ciekawa fabuła i wspaniały język. Do tego niezwykli i zwykli bohaterowie. Serdecznie polecam!

Oprócz tego, że historia jest na prawdę ciekawa i absorbująca, posiada też inne walory: kulturowy, patriotyczny i historyczny. Opisów ubioru, zwyczajów i przyrody jest w tekście na prawdę sporo. Ponadto urzekł mnie sam język, którym posługuje się Mickiewicz w tym utworze i oczywiście niesamowity warsztat - napisać ponad trzysta stron trzynastozgłoskowcem - na prawdę...

Kiedy już myślisz, że wiesz o co chodzi, może nawet domyślasz się co się stanie. Porzuć te myśli, bo Cassandra zrobi inaczej.
Ta cała tajemnicza otoczka, którą pokryta jest Tessa jest na prawdę świetna. (Niestety znam kilka spojlerów już z Mechanicznej Księżniczki mimo, że przede mną jeszcze Mechaniczny Książę)
To co nie podoba mi się w tej książce to niektóre zdania w opisie. Teksty typu: ,,Magia jest niebezpieczna, ale miłość jeszcze bardziej'' są fajne, ale trochę mi tu zalatuje romansidłem, a tak tej książki na pewno bym nie określił.
Reasumując: książka bardzo mi się podobała i jestem ciekawy czym zaskoczy mnie Mechaniczny Książę (Niestety spojler dotyczący Willa również znam). Jest to jak najbardziej książka godna polecenia zwłaszcza dla tych osób, które lubią fantasy ze szczyptą wątku romantycznego i niespodziewanymi zwrotami akcji.

Kiedy już myślisz, że wiesz o co chodzi, może nawet domyślasz się co się stanie. Porzuć te myśli, bo Cassandra zrobi inaczej.
Ta cała tajemnicza otoczka, którą pokryta jest Tessa jest na prawdę świetna. (Niestety znam kilka spojlerów już z Mechanicznej Księżniczki mimo, że przede mną jeszcze Mechaniczny Książę)
To co nie podoba mi się w tej książce to niektóre zdania w...

Niestety, z żalem o tym piszę, przez większość książki ma się wrażenie "To już było". "Królewski zwiadowca" jest w wielu aspektach podobny do "Ruin Gorlanu". Oczywiście było kilka nowych pomysłów, ale brakowało mi starych postaci i gdy się pojawiały na mojej twarzy pojawiał się ogromny banan. Trochę za podobne.
Mimo wszystko wszystkim fanom Zwiadowców, wszystkim, którzy nie czytali polecam, bo "Królewski zwiadowca" jest warty uwagi, dla fanów serii jest to lektura obowiązkowa a dla tych, którzy jeszcze nie czytali będzie to lektura obowiązkowa, gdy zaczną czytać pierwszą część.
Pan Flanagan nadal śmieszy, wzrusza i daje nam historię, z którą, mimo wszystko, warto się zapoznać. Polecam.

Niestety, z żalem o tym piszę, przez większość książki ma się wrażenie "To już było". "Królewski zwiadowca" jest w wielu aspektach podobny do "Ruin Gorlanu". Oczywiście było kilka nowych pomysłów, ale brakowało mi starych postaci i gdy się pojawiały na mojej twarzy pojawiał się ogromny banan. Trochę za podobne.
Mimo wszystko wszystkim fanom Zwiadowców, wszystkim, którzy...