Opinie użytkownika
Kapitalna i szczera książka, pełna samokrytyki i dystansu. Przewija się przez nią cała śmietanka polskiego himalaizmu, sporo refleksji i humoru. Byłam na spotkaniu z autorem, które jeszcze dopełniło moje pozytywne odczucia.
Pokaż mimo toNazewnictwo trochę śmieszne w dzisiejszych czasach, nefrytowy miecz, jaspisowa jaskinia... Nic nie szokuje nic nie wzrusza, taki elokwentny pamiętnik Fanny Hill
Pokaż mimo toDwa razy czytałam. Cudowna 100-letnia saga, pełna szczegółów, jak kawa z kożuszkiem, perkalowe zasłonki, czarne błyszczące fartuchy pań z poczty. Pełna ciepła opowieść o życiu i fantazji.
Pokaż mimo toTrochę ciężka, nudnawa, może dlatego, że nie z tego kręgu kulturowego. Taka do wyciszenia i zadumy. Noblista.
Pokaż mimo toDługo się rozwija, ale końcówka z elementem zakończenia. Chociaż wątek uczuciowy bardzo przewidywalny.
Pokaż mimo toWciągająca historia, ale po przeczytaniu wielu świadectw, mam takie poczucie, że tło historyczne zostało załagodzone i ufryzowane, aby za bardzo nie szokować współczesnego czytelnika.
Pokaż mimo to
Wspomnienia autorki z jej pracy polegającej na szkoleniu psów do wykrywania różnych rodzajów raka, zmian poziomu cukru we krwi czy wystąpienia alergenów w otoczeniu. Wszystko podane w ciekawy sposób i z wielką miłością i szacunkiem dla zwierząt.
Jednak refleksje po przeczytaniu są smutne, bo od ok. 25 lat wiadomo, że rak ma zapach, ale lobby farmaceutyczne i ogólnie...
Bardzo ciekawe studium umysłu "złego" człowieka z podbudową psychiatryczną i publicystyczną. Wyjaśnia konsekwencje zmian w płacie czołowym mózgu, potrzebę izolacji, częstą bezskuteczność resocjalizacji.
Pokaż mimo toPowieść w retrospekcji, dużo kultury i tradycji żydowskiej i amerykańskiej. Bardzo dobrze napisana, dobrze się czyta, świetnie wyważone tło historyczne, które wzbogaca fabułę i nie nuży.
Pokaż mimo toLekka pozycja i o ile koniec jest łatwy do przewidzenia, to świetnie napisana, oryginalny pomysł na fabułę. Dobra rozrywka.
Pokaż mimo toKilkakrotnie do niej siadałam. Wniosek - trzeba przeczytać od razu. nie jest zła, jednak daleko jej do stulatka.
Pokaż mimo toZbiór reportaży o bardzo ważnych i niewygodnych sprawach. Niektóre bardzo mocne i bardzo niewygodne. Zdecydowanie polecam miłośnikom publicystyki i GW.
Pokaż mimo toPodobna tematyka do "Trupiej farmy", jednak ciekawsza i lżejsza w odbiorze. Szczegółowe opisy procedur sekcyjnych po zbiorowych wypadkach, kilka znanych spraw, dużo z życia prywatnego autora i wpływu jego profesji na dzieci. Polecam.
Pokaż mimo to
Oceniam całą serię, bo przeczytałam wszystkie części na raz - absolutnie doskonała rozrywka, brak powtórzeń, na które jestem uczulona. Wszystko przemyślane, lekkie i spójne, często oparte na faktach, topografii Warszawy.
Cudowne smaczki, np. lektury w biblioteczce Ministra Obrony.
Czekam na więcej.