Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka napisana została przez niejakiego Justina Sompera. Nazwisko niezbyt znane, więc nie wiedziałam czego się po niej spodziewać. Dodatkową ciekawostką jest, że to druga seria o wampira(ta)ch, która mi się spodobała, jakoś nie potrafię się dołączyć do mody na wampiry.

Historia zaczyna się od uwielbianego przeze mnie sztormu. Bliźniaki Grace i Connor mieszkają razem z ojcem latarnikiem w latarni( to dopiero niespodzianka, co? :P). Od samego początku nie potrafili znaleźć sobie miejsca, a ojciec zamiast kołysanki śpiewał im starą szantę. Była ona niezwykła, zaczynająca się od znanych czytelnikom słów:
'Opowiem ci o wampiratach
- wieść stara, lecz prawdziwa -...'
Potem akcja przenosi się 7 lat do przodu, do pogrzebu Dextera Tempesta. W wyniku następujących po nim zdarzeń aktualnie 14-sto letnie rodzeństwo zabiera łódź ojca i wypływa na otwarte morze. Ku ich nieszczęściu spotyka ich potężny sztorm, który ich rozdziela. Żadne z dwojga nie ma już pewności, czy drugie żyje. Connor zostaje wyłowiony przez pierwszego oficera pirackiego statku, Chang Li. Po niedługim czasie postanawia się do nich przyłączyć, gdyż odkrywa w sobie wewnętrzną pasję do morza. Natomiast Grace trafia na statek zupełnie odmienny, a jednak tak podobny... Wyłowiona przez młodego Lorcana zostaje zamknięta w kajucie obok kapitana, z wyraźnym zakazem wychodzenia i spoglądania przez okno kajuty...

Książka od początku mnie oczarowała, pisana lekkim i prostym pismem, zajęła mi ok. 3 godzin. Przedstawiony w niej świat od razu urzeka swoją oryginalnością, w końcu mamy tam rok 2505! Pierwsze kroki Connora jako pirata są opisane bardzo ciekawie, także jego relacje z załogą Diablo z każdym dniem się umacniają. Z kolei Grace z naturalnym dla siebie uporem stara się wyciągnąć od swojego wybawcy jakiekolwiek informacje, jednak wszystkie są wypowiedziane w niejasny sposób. Przełom następuje, gdy postanawia zaśpiewać chłopakowi pewną szantę...

Seria trafiła u mnie na bardzo wysokie miejsce i cieszę się, że jednak po nią sięgnęłam. Oceniam ją na 10/10

Książka napisana została przez niejakiego Justina Sompera. Nazwisko niezbyt znane, więc nie wiedziałam czego się po niej spodziewać. Dodatkową ciekawostką jest, że to druga seria o wampira(ta)ch, która mi się spodobała, jakoś nie potrafię się dołączyć do mody na wampiry.

Historia zaczyna się od uwielbianego przeze mnie sztormu. Bliźniaki Grace i Connor mieszkają razem z...

Drugi tom serii o wampiratach z Nokturna, załodze Diablo, rodzeństwie Tempestów, a także Akademii piratów.

Tempestowie powracają, a wraz z nimi nowe przygody. Connorowi udało się nakłonić siostrę do opuszczenia statku wampiratów i zamieszkania na Diablo. Dziewczyna początkowo przystaje na prośby brata, jednak z każdą chwilą ma coraz większe przeczucie, że na opuszczonym statku źle się dzieje... W dodatku jej brat jak na złość nie chcę nawet słuchać o tym, że zostawiła tam przyjaciół. Jej przypuszczenia potwierdzają się wraz z wizytą Darcy. Opowiada ona, że na statku ujawniają się kolejne bunty, a kapitanowi coraz trudniej sobie z nimi radzić. W tym samym czasie męska część rodzeństwa Tempestów wraz z dwojgiem przyjaciół zyskuje miano Trzech Bukanierów. Sprawy się komplikują, gdy dochodzi do napadu załogi kapitana Wrathe na kupiecki statek ALbatros. Jak się okazuje kupiecki to on bynajmniej nie był. W wyniku późniejszych działań z trojga zostaje dwoje, a załoga traci jednego z członków...

Następnie pojawia się ponowny wątek Chang Li, tym razem jednak stara się nakłonić bliźniaki do pobytu w Akademii Piractwa. Grace z początkowymi wątpliwościami przystaje na jej ofertę i stara się nakłonić ku niej brata. Sprawy jednak dodatkowo komplikuje wpływ pierścienia Claddagh (zgadnijcie od kogo mogła go dostać...? ;P) na Grace. Chwilami dziewczyna ma wrażenie, że słyszy co dzieje się na statku wampiratów... Do tego pojawia się Sidorio, który nie ma zamiaru zostawiać zmarłych w ich wygodnych trumnach...

Ten tom okazał się być odrobinę groszy od poprzedniego, przez wzgląd na pobyt bliźniaków w Akademii. Moim zdaniem poglądy kapitana Wrathe, że piractwa nie da się nauczyć z książek są prawdziwe. Książka jak jej poprzedniczka zajęła nie więcej jak 4 godziny. Czytało się ją płynnie, choć chwilami akademickie dłużyzny potrafiły człowieka uśpić... ;) Mimo wszystko jest jak najbardziej warta polecenia. Oceniam ją 9/10

Drugi tom serii o wampiratach z Nokturna, załodze Diablo, rodzeństwie Tempestów, a także Akademii piratów.

Tempestowie powracają, a wraz z nimi nowe przygody. Connorowi udało się nakłonić siostrę do opuszczenia statku wampiratów i zamieszkania na Diablo. Dziewczyna początkowo przystaje na prośby brata, jednak z każdą chwilą ma coraz większe przeczucie, że na opuszczonym...

Książka bardzo fajna i ciekawa, szczególnie nieudolne oświadczyny Will'a. ;)

Książka bardzo fajna i ciekawa, szczególnie nieudolne oświadczyny Will'a. ;)

Książka wprost powala humorem, a przemyslenia W.Rednej rządzą! :)

Książka wprost powala humorem, a przemyslenia W.Rednej rządzą! :)