Serię czytałam jakiś czas temu, ale nadal mam ją w pamięci jako ulubioną serię fantasy. Bardzo podoba mi się przedstawiony świat, łatwo się w nim zatopić, niezwykle podoba mi się rozwój głównej bohaterki. To była niezwykła przygoda, łącząca magię, intrygę, miłość i przyjaźń w różnych obliczach. Doceniam, że autorka pozostawia w niektórych momentach pewien impas, który zdaje się dawać czytelnikowi czas na podjęcie decyzji za bohaterów, by następnie przejść do sprawdzenia, czy decyzja, którą on by podjął, jest tą przyjętą przez bohaterów.
Pomimo, że czytałam ją jako dorosła osoba miałam ogromną frajdę, polecam!

Serię czytałam jakiś czas temu, ale nadal mam ją w pamięci jako ulubioną serię fantasy. Bardzo podoba mi się przedstawiony świat, łatwo się w nim zatopić, niezwykle podoba mi się rozwój głównej bohaterki. To była niezwykła przygoda, łącząca magię, intrygę, miłość i przyjaźń w różnych obliczach. Doceniam, że autorka pozostawia w niektórych momentach pewien impas, który zdaje...

Chętnie wracam. Powieść, która lubię czytać, zapominać i zaczynać od nowa

Chętnie wracam. Powieść, która lubię czytać, zapominać i zaczynać od nowa

Poprostu nudna. Przebrnelam ponad 200stron i zero akcji, zasypiałam przy niej i się poddałam.

Poprostu nudna. Przebrnelam ponad 200stron i zero akcji, zasypiałam przy niej i się poddałam.

Czytałem to dawno temu było super ale tylko trylogię czarnego maga

Czytałem to dawno temu było super ale tylko trylogię czarnego maga

OPISY TO JEST DRAMAT
Fabuła przynajmniej nadrabia łatwością śledzenia wątku, minimalnie lepsza od pierwszej części

OPISY TO JEST DRAMAT
Fabuła przynajmniej nadrabia łatwością śledzenia wątku, minimalnie lepsza od pierwszej części

Jestem zawiedziona kierunkiem jaki obrała fabuła i tym zakończeniem... Czytałam trylogię wydaną w jednym zbiorczym tomie, a jako że szybko czytam to całość "przetrawiłam" w pochmurno-deszczowy weekend. Początek mi się spodobał, ale był strasznie długi. Zdziwiło mnie to, że tom 1 to tak naprawdę wstęp przed faktycznym rozpoczęciem nauki magii... Nie sądziłam, że można to tak rozwlec, no ale zaintrygowana czytałam dalej. Drugi i trzeci tom zlewają mi się w całość (dzieliła je w końcu jedna strona tytułowa),więc nie pamiętam na czym zakonczyła się środkowa część trylogii. Oceniam ją jednak dobrze, bo czytanie dalej szło mi bardzo szybko. W tomie ostatnim musiało się jednak zacząć psuć...
Podsumuję co mi się nie podobało w tej serii:
-Nie jestem fanką kierunku jaki obrała autorka z czarną magią. Zamysł z trzymaniem tego w wielkiej tajemnicy przez lata/motyw z szantażem były dla mnie naiwne i słabe. Lider świadomy olbrzymiego zagrożenia postąpił niezwykle lekkomyślnie...
-Najgorszym momentem było jednak dla mnie to, kiedy Sonea podsłuchuje jakieś przypadkowe nowicjuszki dyskutujące o przystojnych magach. Oszacowywaly wtedy wiek Wielkiego Mistrza i padła liczba ~34 lata. Już wtedy wiedziałam, że autorka wkręci tu jakiś miłosny wątek (bezsensowny jak dla mnie, niepotrzebny i słaby). Szczerze mówiąc prawie przestałam czytać w tym momencie...
-Wielki Mistrz i pozostali mistrzowie powinni być wg mnie o wiele starsi. Wyobrażałam ich sobie jako dojrzałych mężczyzn/mędrców w wieku 50+, więc ich nagłe 'odmłodzenie' w mojej wyobraźni zadziałało bardzo niekorzystnie. Trudno brać ich "mądrość" na poważnie.
-Kiedy prawda o czarnej magii wychodzi na jaw, cała gildia wykazuje się bezmyślnością i nie myśli na dalej niż 1 krok do przodu...
-Ostatnie +/- 200 stron to była meczarnia. Skupiłam się praktycznie na samych dialogach by dobrnąć do końca. Opis walk był koszmarnie nudny, a cała strategia to był jakiś żart.
-Postać Sonei przestała mnie interesować przez zbyt dużą ilość perspektyw innych bohaterów. Dobiło ją dla mnie wprowadzenie wątku miłosnego "z miejsca gdzie plecy kończą swą szlachetną nazwę"… :/
-Final walk był tak szybki, że prawie go przeoczyłam (musiałam się cofnąć o stronę, bo czytając dialogi z wątku miłosnego jak zwykle je przeskoczyłem, bo nie miałam ochoty tego czytać... bleeeeeeh)
-Potęga mocy Sonei nie została nigdy wyjaśniona, a plan pokonania wroga okazał się widocznie niepotrzebny (mówię o pewnym budynku).

Bawiłam się nieźle na początku, środek nie był zły, ale zakończenie serii było beznadziejne. Jakbym miała 13 lat to bym nie narzekała, ale mam już nieco większe wymagania...

Jestem zawiedziona kierunkiem jaki obrała fabuła i tym zakończeniem... Czytałam trylogię wydaną w jednym zbiorczym tomie, a jako że szybko czytam to całość "przetrawiłam" w pochmurno-deszczowy weekend. Początek mi się spodobał, ale był strasznie długi. Zdziwiło mnie to, że tom 1 to tak naprawdę wstęp przed faktycznym rozpoczęciem nauki magii... Nie sądziłam, że można to tak...

Po zapoznaniu się ze zbiorem opowiadań autorki miałem nadzieję na coś bardzo dobrego. Niestety - zawiodłem się.
Tom pierwszy odrobinę przynudza, ale mamy dobry wątek głównej bohaterki ukrywającej się i magów próbujących ją odnaleźć opisany z perspektywy obu stron. Później mamy tą bohaterkę nieufną do magów, jednego złego umiejętnie nią manipulującego by... nagle odrzucić wszelkie pozory niby czarny charakter z kiepskiej podróbki Bonda.
Tom drugi - Harry Potter w wersji emo young adult. Główna bohaterka jest sobie w szkole magów, ale jeden dzieciak ją dręczy, reszta albo się przyłącza do dręczycieli albo nie reaguje. Nauczyciele - pełna olewka. Wyjaśnienie, że to "część treningu" mnie nie przekonuje. W połowie mamy przełamanie status quo i nasza bohaterka trafia (wydaje się) z deszczu pod rynnę. Wątek drugoplanowy niby powinien być ciekawy, ale napisany tak, że odechciewa się czytać. Tom nudniejszy niż pierwszy.
Tom trzeci jest nudniejszy od dwóch poprzednich, choć dzieje się najwięcej. Kolejne przełamanie status quo, później kolejne, wciśnięty kolanem wątek romantyczny. Gildia magów jest taką bandą skostniałych idiotów, że ciężko mi im kibicować. Powraca w chwale znany z tomu pierwszego Ceryni i to on ma najlepiej napisane wątki. Potem mamy niesatysfakcjonujące rozwiązanie wątków głównych dręczycieli tomów poprzednich i bardzo niesatysfakcjonujące zakończenie. No i niejaką zapowiedź kontynuacji.

Polecić można nastolatkom w okresie fascynacji Harrym Potterem i Igrzyskami Śmierci.

Generalnie bardziej mnie wynudził ten cykl niż zaintrygował. Może sięgnę po kontynuację, ale jeśli tak - to będzie spowodowane masochistyczną ciekawością.

Po zapoznaniu się ze zbiorem opowiadań autorki miałem nadzieję na coś bardzo dobrego. Niestety - zawiodłem się.
Tom pierwszy odrobinę przynudza, ale mamy dobry wątek głównej bohaterki ukrywającej się i magów próbujących ją odnaleźć opisany z perspektywy obu stron. Później mamy tą bohaterkę nieufną do magów, jednego złego umiejętnie nią manipulującego by... nagle odrzucić...

wybitna tylogia

wybitna tylogia

Pierwsza prawdziwa "młodzieżówka" jaką przeczytałem w klimatach fantasy. Z pewnością jest to dobra pozycja dla młodego, czytelnika - myślę, że 12-16 lat to idealny target dla serii.
Z plusów:
+ wartka akcja,
+ dosyć ciekawa historia,
+ wciągająca (mimo swoich wad),
+ nieskomplikowana (co jest zaletą z perspektywy osoby młodej).
+ szybko się czyta.
Minusy (patrząc od strony bardziej doświadczonego czytelnika):
- bardzo skromna kreacja świata, jest on tylko tłem niezbędnym do przedstawienia historii, nie żyje
- płaściutcy bohaterowie, nawet nie chodzi o psychologiczną głębię czy złożoność charakterów, ale to po prostu papierowe figurki w historyjce,
- fabuła oparta na kalkach, przewidywalna, prosta, dość sztampowa nawet, brak jakichkolwiek zwrotów akcji,
- drętwe dialogi, niezbyt naturalne, co dość często razi po uszach,
- zdarzają się sytuacje nielogiczne i fabularne dziury,
- miejscami naiwne, a nawet infantylne do tego nieporadne.
Podsumowując, jest to solidna pozycja dla młodszego czytelnika, niemniej raczej tylko dla niego.

Pierwsza prawdziwa "młodzieżówka" jaką przeczytałem w klimatach fantasy. Z pewnością jest to dobra pozycja dla młodego, czytelnika - myślę, że 12-16 lat to idealny target dla serii.
Z plusów:
+ wartka akcja,
+ dosyć ciekawa historia,
+ wciągająca (mimo swoich wad),
+ nieskomplikowana (co jest zaletą z perspektywy osoby młodej).
+ szybko się czyta.
Minusy (patrząc od strony...

Trzeba autorce oddać, stworzyła genialny świat, który angażuje czytelnika w jego losy, wciąga w dworskie intrygi i ludzkie rozterki bohaterów. Świetna historia prowadzona doskonale przez dwa i pół tomu tylko po to, aby zostać zrujnowaną przez pojawiający się znikąd, całkowicie bezpodstawny, absurdalny i bezsensowny wątek. Nigdy nie czułem się tak oburzony przez kawałek papieru.

Trzeba autorce oddać, stworzyła genialny świat, który angażuje czytelnika w jego losy, wciąga w dworskie intrygi i ludzkie rozterki bohaterów. Świetna historia prowadzona doskonale przez dwa i pół tomu tylko po to, aby zostać zrujnowaną przez pojawiający się znikąd, całkowicie bezpodstawny, absurdalny i bezsensowny wątek. Nigdy nie czułem się tak oburzony przez kawałek papieru.