Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Książka napisana przez informatyka, a nie czuć.... Przystępna formuła dzieła, każdy rozdział opisuje dzieje persony ważnej dla Śląska, aczkolwiek trochę zapomnianej. Wiele ciekawostek, których nie znajdziemy w innych książkach. Autor włożył mnóstwo pracy i dotarł do świadków zdarzeń, z czym nie obnosi się wcale. Czyta się świetnie.

Książka napisana przez informatyka, a nie czuć.... Przystępna formuła dzieła, każdy rozdział opisuje dzieje persony ważnej dla Śląska, aczkolwiek trochę zapomnianej. Wiele ciekawostek, których nie znajdziemy w innych książkach. Autor włożył mnóstwo pracy i dotarł do świadków zdarzeń, z czym nie obnosi się wcale. Czyta się świetnie.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka napisana przez ateistę, więc może razić osoby wierzące. Ale głębia poruszanego tematu, ilość danych prezentowanych oraz wielowątkowa analiza nieraz powodują wrzenie czytelnika. Jak to do jasnej możliwe, że Ci ludzie głodują? Autor świadomy słowa, napisana dostępnym, potocznym językiem. Mnie przytłoczyła. Ale nie żałuję nawet sekundy spędzonej przy niej. Tym bardziej, że autor doskonale wie, że osoby głodne nigdy po tę książkę nie sięgną, a Ci którzy to zrobią to mieszkańcy zamożnych państwa, którzy chcą uśpić swoje sumienie.

Książka napisana przez ateistę, więc może razić osoby wierzące. Ale głębia poruszanego tematu, ilość danych prezentowanych oraz wielowątkowa analiza nieraz powodują wrzenie czytelnika. Jak to do jasnej możliwe, że Ci ludzie głodują? Autor świadomy słowa, napisana dostępnym, potocznym językiem. Mnie przytłoczyła. Ale nie żałuję nawet sekundy spędzonej przy niej. Tym...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Tak się powinno pisać literaturę faktu. Sporo informacji o reżimie (mniej o samym dyktatorze), a osią jest zamach na przyrodniego brata Kima. Czytając o życiu w Korei PN od razu doceniamy swoją wolność w Polsce. Sporo zeznań naocznych świadków reżimu oraz nieoficjalnych informacji o pogardzie dla życia ludzkiego. Mocna pozycja

Tak się powinno pisać literaturę faktu. Sporo informacji o reżimie (mniej o samym dyktatorze), a osią jest zamach na przyrodniego brata Kima. Czytając o życiu w Korei PN od razu doceniamy swoją wolność w Polsce. Sporo zeznań naocznych świadków reżimu oraz nieoficjalnych informacji o pogardzie dla życia ludzkiego. Mocna pozycja

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Boga nie ma? Autor sensowne i wnikliwe udowadnia, że religia to użyteczny element kultury, a Bóg/Bogowie nie istnieją. Niewierzących utwierdzi w przekonaniach i da szereg argumentów ku temu. Jednak jej celem, w moim mniemaniu, jest przekonanie wierzących, że po śmierci nie ma nic... Tylko czy robi to skutecznie? Ja jestem poszukujący i po przeczytaniu tej książki taki pozostanę. Czy zasieje ziarno zwątpienia w wierzących? Sposobności ku temu daje wiele. Tylko czy ludzie wychowani i indoktrynowani w religiach różnorakich potrafię uwierzyć, że nie warto wierzyć? Wątpię

Boga nie ma? Autor sensowne i wnikliwe udowadnia, że religia to użyteczny element kultury, a Bóg/Bogowie nie istnieją. Niewierzących utwierdzi w przekonaniach i da szereg argumentów ku temu. Jednak jej celem, w moim mniemaniu, jest przekonanie wierzących, że po śmierci nie ma nic... Tylko czy robi to skutecznie? Ja jestem poszukujący i po przeczytaniu tej książki taki...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Liczyłem na rozwinięcie wątku sprawy polskiej w kontekście działań i orientacji politycznych Bismarcka. Nawet okładka zdradzała stosunek kanclerza do Polaków. A później na ponad 230 stronach nie otrzymujemy właściwe żadnych informacji dotyczących stosunku Bismarcka do Polaków. Zresztą książkę czyta się jak podręcznik do historii szkoły średniej. Kilka razy usnąłem czytając tę pozycję. Tylko dla zagorzałych fascynatów historii.

Liczyłem na rozwinięcie wątku sprawy polskiej w kontekście działań i orientacji politycznych Bismarcka. Nawet okładka zdradzała stosunek kanclerza do Polaków. A później na ponad 230 stronach nie otrzymujemy właściwe żadnych informacji dotyczących stosunku Bismarcka do Polaków. Zresztą książkę czyta się jak podręcznik do historii szkoły średniej. Kilka razy usnąłem czytając...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka jak film. Książka jak gra. Stephen King w formie. Pozycja wciąga, aczkolwiek jest prosta jak budowa cepa - kilku bohaterów, jeszcze mniej wątków. Prosta fabuła, która prowadzi po nitce do kłębka. Nie miałem w trakcie czytania żadnych głębszych przemyśleń, nie ma w niej drugiego dna albo ja takowego nie widzę. Od taki S-F dla książkowego mola na niedzielne popołudnie. Czyta się jakby oglądało się film albo grało w klasyczną grę fabularną. Miło spędzony czas, ale do książki nie wrócę. Dla fanów Kinga must have, dla innych ciekawa aczkolwiek nie porywająca.

Książka jak film. Książka jak gra. Stephen King w formie. Pozycja wciąga, aczkolwiek jest prosta jak budowa cepa - kilku bohaterów, jeszcze mniej wątków. Prosta fabuła, która prowadzi po nitce do kłębka. Nie miałem w trakcie czytania żadnych głębszych przemyśleń, nie ma w niej drugiego dna albo ja takowego nie widzę. Od taki S-F dla książkowego mola na niedzielne...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Okładka książki Klub Jonathan Clegg, Joshua Robinson
Ocena 7,6
Klub Jonathan Clegg, Jos...

Na półkach:

Nie chciałem przeczytać tej książki. Był to, jak mi się wydawało, nietrafiony prezent. Ale wchłonąłem ją jednym tchem. Sztandarowy przykład jak ciekawie pisać o nieciekawych z pozoru sprawach. Nie interesuję się footballem (bądź jak w książce wyjaśniono również poprawną nazwą soccerem), a tym bardziej w jego brytyjskim wydaniu, a mimo to książka mnie pochłonęła - i to bardzo. Jest dokładnie tym, czym oczekujecie. Historią piłki nożnej od kuchni, zapisem zakulisowego knucia i piłkarskich mitów i legend. Walorem książki dla mnie nie jest tematyka, lecz sposób przedstawienia. Fan piłkarskiego rzemiosła za pewne znajdzie w tej książce inne walory, być może nawet uzna ją za pozycję obowiązkową. Dla mnie to ciekawy, jednorazowy epizod, jednakże nie wrócę do niej, tym bardziej, że rynek piłkarski jest dynamiczny i informację w miarę upływu czasu się zdezaktualizują.

Nie chciałem przeczytać tej książki. Był to, jak mi się wydawało, nietrafiony prezent. Ale wchłonąłem ją jednym tchem. Sztandarowy przykład jak ciekawie pisać o nieciekawych z pozoru sprawach. Nie interesuję się footballem (bądź jak w książce wyjaśniono również poprawną nazwą soccerem), a tym bardziej w jego brytyjskim wydaniu, a mimo to książka mnie pochłonęła - i to...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka wciąga w świat za murem, ale jest niesamowicie "ciężka". Nie potrafiłem jednorazowo przeczytać więcej jak 20-30 stron. Przybliża nam inny świat przemocy, brutalności, zasad siły. Jeżeli kogoś interesuje tematyka penitencjarna, książka jest pozycją obowiązkową. Osoby o osobowości empatycznej i uczuciowej powinny omijać książkę.

Książka wciąga w świat za murem, ale jest niesamowicie "ciężka". Nie potrafiłem jednorazowo przeczytać więcej jak 20-30 stron. Przybliża nam inny świat przemocy, brutalności, zasad siły. Jeżeli kogoś interesuje tematyka penitencjarna, książka jest pozycją obowiązkową. Osoby o osobowości empatycznej i uczuciowej powinny omijać książkę.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Wcześniej przeczytałem książkę "Duchowni o duchownych", która wydawał się podkoloryzowana. Wolumin "Czarni" jest inny, realniejszy. Niech nie zwiedzie Cię okładka, która nastawia czytelnika na afery i skandale. Ta książka jest o życiu księdza, o tym jak on widzi siebie, ale też jak widzi go społeczeństwo. Krótkie historie uwydatniają z jakim poświęceniem zmaga się każdy duchowny, jak trudne i samotne to życie. Grzechy kleru są tu umotywowane. Dzięki tej książce można czasami zrozumieć i wybaczyć.... Choć z drugiej strony pewne grzechy duchowieństwa są NIE DO WYBACZENIA.

Wcześniej przeczytałem książkę "Duchowni o duchownych", która wydawał się podkoloryzowana. Wolumin "Czarni" jest inny, realniejszy. Niech nie zwiedzie Cię okładka, która nastawia czytelnika na afery i skandale. Ta książka jest o życiu księdza, o tym jak on widzi siebie, ale też jak widzi go społeczeństwo. Krótkie historie uwydatniają z jakim poświęceniem zmaga się każdy...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Do końca nie wiadomo czy Billy rzeczywiście był chory, czy znalazł genialny sposób na uniknięcie kary. Jednakże dalsze losy Milligana (nie opisane już w książce) wskazują na chorobę. Niemniej książka napisana bardzo łatwym językiem, widać ogrom pracy autora, aczkolwiek jest on stronniczy. Sytuacje opisywane są przez podmiot liryczny przychylny bohaterowi, przez co czasami obraz zdarzeń jest zniekształcony. Dla osób świadomych swego zachowania, uczuć i jaźni, książka jest ciekawa i absorbująca. Przeczytałem z przyjemnością, jednak raczej do niej nie wrócę. A

Do końca nie wiadomo czy Billy rzeczywiście był chory, czy znalazł genialny sposób na uniknięcie kary. Jednakże dalsze losy Milligana (nie opisane już w książce) wskazują na chorobę. Niemniej książka napisana bardzo łatwym językiem, widać ogrom pracy autora, aczkolwiek jest on stronniczy. Sytuacje opisywane są przez podmiot liryczny przychylny bohaterowi, przez co czasami...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Mocna książka. Bez owijania w bawełnę i mitomaństwa opisuje jak wygląda "życie" w więzieniu. To historia przemiany z twardego i zamożnego gangstera, w człowieka pokornego i świadomego. Bohater dojrzał do tego by współpracować z policją i do tego by żyć uczciwie. Polecam.

Mocna książka. Bez owijania w bawełnę i mitomaństwa opisuje jak wygląda "życie" w więzieniu. To historia przemiany z twardego i zamożnego gangstera, w człowieka pokornego i świadomego. Bohater dojrzał do tego by współpracować z policją i do tego by żyć uczciwie. Polecam.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Ta książka nie jest obrazoburcza. Pokazuje wycinek tego jak funkcjonuje kościół w Polsce (nie tylko rzymskokatolicki). Dla osób świadomych i szukających innej perspektywy będzie to pozycja ciekawa, dla gorliwych wiernych raczej niepolecana - niektóre fragmenty mogą zburzyć ich wyobrażenie księdza/pastora.

Ta książka nie jest obrazoburcza. Pokazuje wycinek tego jak funkcjonuje kościół w Polsce (nie tylko rzymskokatolicki). Dla osób świadomych i szukających innej perspektywy będzie to pozycja ciekawa, dla gorliwych wiernych raczej niepolecana - niektóre fragmenty mogą zburzyć ich wyobrażenie księdza/pastora.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Okładka książki Mike Tyson. Moja prawda Larry Sloman, Michael Tyson
Ocena 7,8
Mike Tyson. Mo... Larry Sloman, Micha...

Na półkach:

Mike rzeczywiście jest takim degeneratem czy to fikcja literacka? Jeżeli historie w biografii są prawdziwe to albo ktoś napisał za niego tę książkę, albo Tyson jest niezwykle uzdolniony literacko, bo książkę czyta się...świetnie. POLECAM.

Mike rzeczywiście jest takim degeneratem czy to fikcja literacka? Jeżeli historie w biografii są prawdziwe to albo ktoś napisał za niego tę książkę, albo Tyson jest niezwykle uzdolniony literacko, bo książkę czyta się...świetnie. POLECAM.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Więcej pytań niż odpowiedzi. Książka nie jest obszerna i to o zgrozo jej podstawowa wada. Autor może i ma rację, ale nie potrafi jej sprawnie argumentować. Jednakże warto tę książkę przeczytać by zadać sobie pytania czy nauka kościoła pokrywa się z prawdą historyczną, czy kościół na przestrzeni wieków dostosował obraz Jezusa do własnych wymagań? W podsumowania autor niemal jednoznacznie odpowiada na pytanie: Czy Jezus istniał na prawdę? Jak odpowiada? Zapraszam do lektury po odpowiedź.

Więcej pytań niż odpowiedzi. Książka nie jest obszerna i to o zgrozo jej podstawowa wada. Autor może i ma rację, ale nie potrafi jej sprawnie argumentować. Jednakże warto tę książkę przeczytać by zadać sobie pytania czy nauka kościoła pokrywa się z prawdą historyczną, czy kościół na przestrzeni wieków dostosował obraz Jezusa do własnych wymagań? W podsumowania autor niemal...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Śmiech przez łzy. Historia słodko-gorzka. Książka wciąga jak wir wodny, zasysa jak czarna dziura. Pomimo, że to "dom wariatów" można się utożsamiać z bohaterami i doszukiwać się alegorii do świata zewnętrznego - "normalniejszego". Kibicowałem tych chłopakom i choć wiemy, że zmagają się z chorobami, gdzieś z tyłu głowy mamy myśl - czy ja też nie powinienem być wśród nich. Zakończenie zaskakuje. Polecam. Nie wiem, czy to zaleta, czy wada, ale książka mogłaby zostać jedną z lektur szkolnych dla starszej młodzieży.

Śmiech przez łzy. Historia słodko-gorzka. Książka wciąga jak wir wodny, zasysa jak czarna dziura. Pomimo, że to "dom wariatów" można się utożsamiać z bohaterami i doszukiwać się alegorii do świata zewnętrznego - "normalniejszego". Kibicowałem tych chłopakom i choć wiemy, że zmagają się z chorobami, gdzieś z tyłu głowy mamy myśl - czy ja też nie powinienem być wśród nich....

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Za długa, zbyt obszerna, zbyt szczegółowa. Książka opowiada historię jednego z największych zespołów w historii i autor starał się by wolumin był również najobszerniejszy. Mnie ta książka męczyła. Można by ściąć około połowę treści nie obdzierając historii zespołu z istotnych momentów. W pewnej chwili pogubiłem się kto z kim i gdzie mieszkał. Nie polecam. Książka tylko dla zagorzałych fanów składu.

Za długa, zbyt obszerna, zbyt szczegółowa. Książka opowiada historię jednego z największych zespołów w historii i autor starał się by wolumin był również najobszerniejszy. Mnie ta książka męczyła. Można by ściąć około połowę treści nie obdzierając historii zespołu z istotnych momentów. W pewnej chwili pogubiłem się kto z kim i gdzie mieszkał. Nie polecam. Książka tylko dla...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Okładka książki Dzieciobójczynie Bogdan Lach, Przemysław Słowiński
Ocena 6,4
Dzieciobójczynie Bogdan Lach, Przemy...

Na półkach:

Książkę przeczytałem z "ciekawości", chciałem otrzymać odpowiedź na pytanie: "Co trzeba mieć w głowie, by zabijać dzieci, czasami własne?". Książka napisana bardzo sprawnie, ogromny ciężar tematyczny został zbalansowany przez analizy psychologa policyjnego, który tworzy profile psychologiczne morderców, dzięki czemu możemy częściowo zrozumieć impuls do zabójstwa. Książka przeznaczona dla czytelników silnych emocjonalnie, bo opis niektórych zbrodni potrafi poruszyć nawet głaz emocjonalny. Warto przed przeczytaniem mieć świadomość jak trudna to pozycja.

Książkę przeczytałem z "ciekawości", chciałem otrzymać odpowiedź na pytanie: "Co trzeba mieć w głowie, by zabijać dzieci, czasami własne?". Książka napisana bardzo sprawnie, ogromny ciężar tematyczny został zbalansowany przez analizy psychologa policyjnego, który tworzy profile psychologiczne morderców, dzięki czemu możemy częściowo zrozumieć impuls do zabójstwa. Książka...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka idealna na podróż. Nie potrzeba się nadto skupiać na treści, fakty podane lekko i bardzo interesująco. Poza tym można zabłysnąć w towarzystwie wiedzą pozyskaną dzięki zapoznaniu się z tym woluminem. Miła, niezobowiązująca lektura do samolotu lub pociągu. Jedynie autor czasami wplata swoje własne przemyślenia i opinie, co zaburza delikatnie odbiór. POLECAM.

Książka idealna na podróż. Nie potrzeba się nadto skupiać na treści, fakty podane lekko i bardzo interesująco. Poza tym można zabłysnąć w towarzystwie wiedzą pozyskaną dzięki zapoznaniu się z tym woluminem. Miła, niezobowiązująca lektura do samolotu lub pociągu. Jedynie autor czasami wplata swoje własne przemyślenia i opinie, co zaburza delikatnie odbiór. POLECAM.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka nuży i usypia. Pozycja jest skarbnicą wiedzy o zespole, bogatą w intrygujące fakty składu jak i samego wokalisty. Jednak sam język, sposób przedstawienia historii (przykład: Freddie i Brian pojechali do studia w Monachium z Johnem X, a pozostali dwaj do studia w Szwajcarii z Paulem Y. Potem stwierdzili, że muszą popracować razem, więc przyjechali wszyscy do studia w Londynie, gdzie z Kevinem Z nagrali utwór Ypsylon - takich faktów jest 2/3 książki). Wcześniej przeczytałem BIOgrafię Ozzy`ego i była wciągająca jak koks, który wciągał Ozzy przez lata. Natomiast Queen. Królewska historia wydaje się pozycją wyłącznie dla zagorzałych fanów zespołu. Reszta może sobie spokojnie podarować.

Książka nuży i usypia. Pozycja jest skarbnicą wiedzy o zespole, bogatą w intrygujące fakty składu jak i samego wokalisty. Jednak sam język, sposób przedstawienia historii (przykład: Freddie i Brian pojechali do studia w Monachium z Johnem X, a pozostali dwaj do studia w Szwajcarii z Paulem Y. Potem stwierdzili, że muszą popracować razem, więc przyjechali wszyscy do studia w...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Okładka książki Ja, Ozzy. Autobiografia Chris Ayres, Ozzy Osbourne
Ocena 8,2
Ja, Ozzy. Auto... Chris Ayres, Ozzy O...

Na półkach: ,

Jeżeli lubisz biografie warto przeczytać. Jeżeli uwielbiasz autobiografie POZYCJA OBOWIĄZKOWA. Napisane lekko, zabawnie, przystępnie, ale z ciekawymi uwagami o dzisiejszym świecie. Prawdziwy obraz Ozzy`ego, zabawnie ale cierpko. Zniszczony alkoholem, doświadczony życiowo, ale dumny z tego, czego dokonał i cieszący się życiem. Książka lekka i mądra. 10/10

Jeżeli lubisz biografie warto przeczytać. Jeżeli uwielbiasz autobiografie POZYCJA OBOWIĄZKOWA. Napisane lekko, zabawnie, przystępnie, ale z ciekawymi uwagami o dzisiejszym świecie. Prawdziwy obraz Ozzy`ego, zabawnie ale cierpko. Zniszczony alkoholem, doświadczony życiowo, ale dumny z tego, czego dokonał i cieszący się życiem. Książka lekka i mądra. 10/10

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to