Ja, Ozzy. Autobiografia

Książki biograficzne bywają różne, często wymuszone i w sumie o niczym. Ozzy ma tak barwne życie, że tu nie można mówić o nudzie. Opowieść o dziciństwie, młodości, pierwszych chwilach z Black Sabbath, karierze solowej. No i uzależnieniach, uzależnieniach i jeszcze raz uzależnieniach. Fakt, że facet nie przekręcił się lata temu naprawdę zadziwia. Polecam lekturę, fanom muzyki Ozzy'ego, ale i nie tylko im.

Książki biograficzne bywają różne, często wymuszone i w sumie o niczym. Ozzy ma tak barwne życie, że tu nie można mówić o nudzie. Opowieść o dziciństwie, młodości, pierwszych chwilach z Black Sabbath, karierze solowej. No i uzależnieniach, uzależnieniach i jeszcze raz uzależnieniach. Fakt, że facet nie przekręcił się lata temu naprawdę zadziwia. Polecam lekturę, fanom...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lekko zatrważające jest to, że wspomnienia bełkotliwego typka mają aż tak wysoką notę, a społeczność rozpływa się nad szczerością Osbourne'a, tak jakby dzielenie się wszystkimi szczegółami z życia było cnotą samą w sobie. No, cóż... Opowieści o dymaniu panienek i strzelaniu kup na korytarzu hotelowym przyciągają złaknionych taniej sensacji, ale ciężko jest wpisać takie wybebeszenia nawet w poczet literatury dostatecznej.
Pod maską skandalisty kryje się zwykły nudny homofob z lekkim zacięciem szowinistycznym. Kolejny odcięty kupon od zwiędłej sławy i upadlającego TV show. Wszystko na sprzedaż...

Druga strona medalu: doceniam obnażaną prawdę zmagania się z uzależnieniem, brak eufemizmów w opisach konsekwencji chlania i narkotyzowania się. Jutrzenka dla uzależnionych i skłonnych. Dobra robota.

Konkluzja: literacka czwarta liga z dużym potencjałem moralizatorskim.

Lekko zatrważające jest to, że wspomnienia bełkotliwego typka mają aż tak wysoką notę, a społeczność rozpływa się nad szczerością Osbourne'a, tak jakby dzielenie się wszystkimi szczegółami z życia było cnotą samą w sobie. No, cóż... Opowieści o dymaniu panienek i strzelaniu kup na korytarzu hotelowym przyciągają złaknionych taniej sensacji, ale ciężko jest wpisać takie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyznam szczerze, że nigdy nie pociągala mnie muzyka kapeli Black Sabbath, ale twórczość Ozzy'ego Osbourne'a mnie bardzo zachwyca. No i książka o jego życiu... Napisana na luzie, a powiedzonka zawarte w książce wiele razy wywoływały mi uśmiech na twarzy. Biografia tego artysty jest ciekawa i absorbująca. Szkoda, że zakończyłam tą lekturę tak szybko...

Przyznam szczerze, że nigdy nie pociągala mnie muzyka kapeli Black Sabbath, ale twórczość Ozzy'ego Osbourne'a mnie bardzo zachwyca. No i książka o jego życiu... Napisana na luzie, a powiedzonka zawarte w książce wiele razy wywoływały mi uśmiech na twarzy. Biografia tego artysty jest ciekawa i absorbująca. Szkoda, że zakończyłam tą lekturę tak szybko...

Pokaż mimo to

Twórczość Black Sabbath znam raczej pobieżnie i niekoniecznie jestem jej fanką. Za to Ozzy’ego uwielbiam i dlatego sięgnęłam po tę książkę.
Nie rozczarowałam się, to świetna lektura. Żywa i szczera opowieść, jak przystało na rasowego rockendrolowca. Nie jest to typowa biografia, ale też nie mogła taką być w przypadku Osbourne’a. To historia zespołu, historia uzależnień, historia wzlotów i upadków, ale też prawdziwej, jak myślę, miłości. Momentami ciężko mi było uwierzyć, że aż tyle mogło się komukolwiek przydarzyć – za dużo jak na jedno życie. Zastanawiam się też jakim wyzwaniem musiało być tłumaczenie oryginalnego tekstu 😉 Dobrze się to czytało, polecam z czystym sumieniem.

Twórczość Black Sabbath znam raczej pobieżnie i niekoniecznie jestem jej fanką. Za to Ozzy’ego uwielbiam i dlatego sięgnęłam po tę książkę.
Nie rozczarowałam się, to świetna lektura. Żywa i szczera opowieść, jak przystało na rasowego rockendrolowca. Nie jest to typowa biografia, ale też nie mogła taką być w przypadku Osbourne’a. To historia zespołu, historia uzależnień,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak każda autobiografia legendy rocka i ta opiera się przede wszystkim na historiach z tras, nagrywania płyt czy później już z życia rodzinnego. Dobrze wiadomo czego się spodziewać. Ale Ozzy robi to w swoim niepowtarzalnym stylu. Czuć w słowie czytanym tę samą energię i niepodrabialność, którą sporo osób poznało dzięki show MTV "Rodzina Osbourne'ów". Do tego te wszystkie anegdoty i historie są tak cholernie śmieszne. To czyta się jak komedię. Co prawda są i gorzkie momenty, ale ogólnie Ozzy jest pozytywnie nastawiony i to czuć przez całą książkę. Polecam!!! ROCK'AND'ROLL BITCHES!!!

Jak każda autobiografia legendy rocka i ta opiera się przede wszystkim na historiach z tras, nagrywania płyt czy później już z życia rodzinnego. Dobrze wiadomo czego się spodziewać. Ale Ozzy robi to w swoim niepowtarzalnym stylu. Czuć w słowie czytanym tę samą energię i niepodrabialność, którą sporo osób poznało dzięki show MTV "Rodzina Osbourne'ów". Do tego te wszystkie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

ALKOHOL, NARKOTYKI I MUZYKA.
Mroczna scena, krew i podroby walają się wszędzie. Gdzieś z boku wisi karzeł, jego małe nóżki dyndają w powietrzu. Ludzie skandują jego imię, przywołują go. Staje na środku sceny - książę chaosu, wielobarwny motyl żyjący w cieniu nocy. To jego historia, pełna niespodzianek i zwrotów akcji. Droga biegnąca z nikąd na sam szczyt. Pełna humoru i radości, cierpienia i bólu, a także miłości. Wsłuchaj się w głos Ozziego i daj się porwać w niesamowitą przygodę, którą jest jego życie.

ALKOHOL, NARKOTYKI I MUZYKA.
Mroczna scena, krew i podroby walają się wszędzie. Gdzieś z boku wisi karzeł, jego małe nóżki dyndają w powietrzu. Ludzie skandują jego imię, przywołują go. Staje na środku sceny - książę chaosu, wielobarwny motyl żyjący w cieniu nocy. To jego historia, pełna niespodzianek i zwrotów akcji. Droga biegnąca z nikąd na sam szczyt. Pełna humoru i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W swojej, dość wąskiej, kategorii – mistrzostwo świata.

Black Sabbath nie jest moim ulubionym zespołem, ale zawsze słucham ich z przyjemnością. Od czasu do czasu mam potrzebę wrzucenia na talerz którejś z ich wczesnych płyt (Black Sabbath albo Paranoid), bo pomimo 50 lat od czasu ich powstania mają w sobie moc. Ozzy nie jest też moim ulubionym wokalistą. Zbudował swoją karierę na, nie tylko scenicznym, ekshibicjonizmie i wydawałoby się, że wiadomo o nim wszystko. MTV skończyłem oglądać zanim pojawiło się tam The Osbournes.

Ale z okładki tak na mnie popatrzyły te jego figlarne oczka... No i całkiem niedawno oglądałem The Rolling Stones Rock and Roll Circus, a tam występ Jethro Tull z Tommym Iommim. O rzesz. A wydawało mi się, że jego pierwszym poważnym zespołem był właśnie Black Sabbath. OK, c'mon Ozzy, keep talking. Chcę poznać Twoją opowieść.

Dostajemy historię prawdziwego „working class hero”, którego, gdyby nie szczęśliwy splot okoliczności, z pewnością znaliby tylko kumple, policjanci i barmani w Birmingham. Piotrusia Pana rock'n'rolla, którym swoim postępowaniem dawał radość milionom i cierpienie bliskim.

Czyta się znakomicie, choć często opóźniałem początek lektury, bo zwykle po kilku stronicach odczuwałem potrzebę, żeby towarzyszyła jej butelka piwa. Setki znakomitych historii, śmiesznych, strasznych i przede wszystkim szczerych. Ozzy, jak zwykle, nie rozczula się nad sobą, ani bliskimi, nie przejmuje się poprawnością polityczną, ani literackością języka. Czytana w radio musiałaby się składać w dużej mierze z „wypikań”.

Szczególne ukłony dla tłumacza, Dariusza Kopocińskiego, który wykonał fantastyczną robotę. Po prostu ma się wrażenie, że obok na fotelu siedzi sam Książę Ciemności i snuje swoją opowieść.

W swojej, dość wąskiej, kategorii – mistrzostwo świata.

Black Sabbath nie jest moim ulubionym zespołem, ale zawsze słucham ich z przyjemnością. Od czasu do czasu mam potrzebę wrzucenia na talerz którejś z ich wczesnych płyt (Black Sabbath albo Paranoid), bo pomimo 50 lat od czasu ich powstania mają w sobie moc. Ozzy nie jest też moim ulubionym wokalistą. Zbudował swoją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Interesujący wgląd w życie i umysł Ozzy Osbourne'a. Ozzy skupia się w swojej biografii głównie na swoich nałogach, oraz problemach zdrowotnych i relacyjnych przez nie generowanych. Niestety, nie dowiemy się wiele na temat światka muzyki rockowej (z wyjątkiem informacji na temat pozostałych członków grupy Black Sabbath oraz muzyków Motley Crew). Język wokalisty jest wyjątkowo niedyplomatyczny zarówno w życiu, jak i książce, odradzam ją więc osobom co bardziej wrażliwym na przekleństwa oraz nieprzyzwoite opisy relacji damsko-męskich.

Interesujący wgląd w życie i umysł Ozzy Osbourne'a. Ozzy skupia się w swojej biografii głównie na swoich nałogach, oraz problemach zdrowotnych i relacyjnych przez nie generowanych. Niestety, nie dowiemy się wiele na temat światka muzyki rockowej (z wyjątkiem informacji na temat pozostałych członków grupy Black Sabbath oraz muzyków Motley Crew). Język wokalisty jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeśli jakaś autobiografia mnie poruszyła i wciągnęła - to właśnie ona!
Język prosty, mocny, jak z dobrym kumplem przy piwie. Ozzy szczery jak Bukowski, a ćpun jeszcze większy, natomiast historie wciągające, że dawno tak szybko czegoś nie przeczytałem.
Uwaga, nie dla fanów trudnej, zaawansowanej, metaforycznej literatury.

Jeśli jakaś autobiografia mnie poruszyła i wciągnęła - to właśnie ona!
Język prosty, mocny, jak z dobrym kumplem przy piwie. Ozzy szczery jak Bukowski, a ćpun jeszcze większy, natomiast historie wciągające, że dawno tak szybko czegoś nie przeczytałem.
Uwaga, nie dla fanów trudnej, zaawansowanej, metaforycznej literatury.

Pokaż mimo to

Dobra książka. Fajnie się czyta, a Ozzy, to bardzo interesujący facet. Lektura wciągnęła mnie od początku do końca. Brak nudy. Przystępna i prosta w odbiorze. Pomimo, że Ozzy jest Anglikiem, to chyba śmiało można go postawić obok takich ikon Ameryki jak Mickey Mouse i Bruce Springsten. Polecam.

Dobra książka. Fajnie się czyta, a Ozzy, to bardzo interesujący facet. Lektura wciągnęła mnie od początku do końca. Brak nudy. Przystępna i prosta w odbiorze. Pomimo, że Ozzy jest Anglikiem, to chyba śmiało można go postawić obok takich ikon Ameryki jak Mickey Mouse i Bruce Springsten. Polecam.

Pokaż mimo to