Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzieło A. Sołżenicyna, zabiera nas w podróż po najmroczniejszym epizodzie w historii Rosji - nie tylko sowieckiej. Wyczerpujące dzieło, mimo że nie pierwsze które przeczytałem w tej tematyce (jak chociażby "Opowiadania Kołymskie" Szałamowa, do którego A.S. również się w tym dziele odnosi), bije słowami autora o pomstę chorego systemu, czasem wręcz krzycząc do nas: "Tak! To wszystko wydarzyło się naprawdę!" Sołżenicyn wciąga swoim stylem i prowadzi nas niczym przewodnik po wodach Archipelagu, omawiając każdy aspekt terroru, który ten chory system zgotował człowiekowi. Od śledztwa, po sądy i cały wymiar sprawiedliwości i rządu, przez wywózki, przesiedlenia, aż wsadza nas za druty obozu i tu pokazuje jeszcze większą grozę, a zarazem absurd działania komunizmu w wydaniu sowieckim. Chwyta każdy szczegół i nie żałuje tekstu na omawianie go. Brniemy dalej i nawet po zakończeniu książki (albo książek - 3 tomy), czujemy, że wiele nie zostało dopowiedziane, wiele mrocznej prawdy leży zakopane na całym Archipelagu. Polecam każdemu, kto nie boi się takich tematów. Każdemu kogo interesują przeżycia ludzi, a także tych, którzy zaczytują się w literaturze obozowej. Dla mnie arcydzieło

Dzieło A. Sołżenicyna, zabiera nas w podróż po najmroczniejszym epizodzie w historii Rosji - nie tylko sowieckiej. Wyczerpujące dzieło, mimo że nie pierwsze które przeczytałem w tej tematyce (jak chociażby "Opowiadania Kołymskie" Szałamowa, do którego A.S. również się w tym dziele odnosi), bije słowami autora o pomstę chorego systemu, czasem wręcz krzycząc do nas:...